Evet işte tam o gün başladı baş belası okul hiç sevmiyordum orayı herkez annesiyle gelirdi peki ya benim annem neredeydi ? Hayatımdan nefret ediyordum keşke hiç olmasaydım annem hiç ölmeseydi annem anne kelimesi bile huzur veriyordu hayatım muhteşem değildi fakat berbatta değildi çok varlıklı bir ailenin oğluyum ben adım Berk hayatımda tek istediğim şey annemin kokusunu bir kerede olsa duymak onu yanımda hissetmek zenginlik mutluluk vermiyordu parasızda yaşanmıyor hayat çok zordu insanların annem olmadığı için bana acimalarida hoş değildi sanki herkez bana kayıp evlat veya evlatlık gibi davranıyordu yazık diyip başımı okşuyan veliler hepinizden nefret ediyorum bana acımayın bana acıyacak kadar mükemmel değilsiniz sınıfımdaki herkez farklıydı mesela Sultan 7 kardeşlerdi evleri kalabalık die herkezin yatmasını beklerdi ders çalışmak için Sultan çok başarılı bir kızdı pek yakın değildik ama çok iyiydi be sonra Fatma vardı Fatmanin babası kızının tek başına dışarı çıkmasına izin vermezdi berbat bir hayatı vardı fakat dışarıya caktirmiyordu ve son olarak Melek benim çocukluk aşkımdı ya o bir insan Anaokulundan beri nasıl bir kızı sevebilirdi Melek çok güzel bir kızdı saçları beline kadar gelen pembe gözlükleri olan esmer güzeli olan bir kızdı boyuda uzundu fakat her sınıfta olur ya yakışıklı popüler sempatik ne ararsan var olan bir çocuk işte bizim sınıftada vardı öyle bir çocuk Bahadır tüm kızlar onda ne buluyordu boyu 1.10 olan bir çocuğu Nasil sever şu kızlar? O çocuktan hep igrendim nasıl bir kin beslediysem artık evet tabiki Melekte ona yanıktı ilişkiler karışıkti ama güzeldi taki ben Meleği sevdiğimi Gülsüme anlatana kadar Gülsüm Meleğin en yakın arkadaşıydi onlar hep beraber otururlardi. Benimde kendi gurubum vardı tabiki de Yasin, Berfin, Esma, İlayda ve tabiki Bahadır biz hep beraberdik.Kim kime yanık belli değildi.Neyse hayatım zormuydu bilemem ama güzel değildi.
