Ne döndüğü hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Onu görmüyorlardı.
Nasıl?
Neden?
Binlerce psikolojik ıvır zıvırla dolmuştum artık. Peki ruh sağlığım iyi değil kabul ama onu nasıl görmezler.
Bu nasıl bir şaka böyle ?
Kameralar nerede?
Şimdi içimdeki tüm huzursuzluğu silecek olan kahkahasını neden duymuyorum?
Şizofreni ne ?
Peki o nerede?
Ona ihtiyacım var bana tüm bunları açıklayabilecek bir tek o var. Her zaman vardı. İstemediğimde bile yanımdaydı .O her zaman yanımdadır. Nefesim daralıyordu.
Ona beni rahat bırakmasını nasıl söylerdim?
Onu kırmış mıydım ?
Neden onu bırakmamı istesinler?
Kafam nerede benim ?
Soluklarım giderek şiddetleniyordu. O kelimeyi duymak bile beynimde yankılar uyandırmıştı.Şizofreni...
Sürekli beynimde çığlık atıyordu bu kelime . Şizofreni.Başımın döndüğünü hissediyordum. Kusmak istiyordum.
Neler oluyor bana ?
Şizofreni ne demek?
Ailem neden bana öyle bakıyor?
Evime en sonunda vardığımda annemin göz bebeklerinde anlayamadığım o ifade vardı.
Korku?
Hayır fazla uzak.
Acıma?
Hayır benziyor ama tam olarak bu değil.
Soğukluk?
Yakın ama hayır buda değil.
Doğru kelime kafama dank etmişti. Adeta beynimin üstünde sarı bir ampul yanmıştı.Ancak kelimenin manası da kafamda uyanınca ampul zerrelerine bölündü.
Nefret.
Doğru kelime buydu.Nefret annem bana böyle bakıyordu. Sırf o bakışlardan kurtulabilmek için odama koştum. Bedenim acıyla savruluyor gibiydi. Beynimdeki çığlıklar tizleşmişti.Şizofreni...
Neden nefret ediyorlar?
Bu kelimenin anlamı ne ?
Neden bu kadar soru soruyordum ?
O nerede?
Odamdan içeriye hışımla daldım.
Neden canım yanıyor?
Nasıl beni-Çarptığım şeyle düşüncelerim bölünmüştü. Bende bölünmüştüm. Hatta un ufak olmuştum.Berrak denizleri andıran gözleri gözlerime sabitlenmişti. Şimdi kafamda ki tüm o sorular uçmuştu. Etkisi buydu. Etkisi fazlaydı. Beynimde ne çığlık atıyordu artık hatırlamıyordum bile . En sıcak gülümsemesini yüzüne yaydı. Dudakları baştan çıkarıcıydı. Saçları kokusu. Tarif edilemezdi. Siyah günlerin en güzel mavi ışığıydı o. Her zerrem ona kenetlenmişken kelimeler dolgun dudaklarından adeta bir Mozart senfonisi gibi dökülmüştü.Ve ben en sonunda sadece beynimin uyuştuğunu hissedebildim.
''Her zaman senin için burada olacağım.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİZOFRENİ(L.h.)
Ngẫu nhiên''O benim siyahım da ki en güzel mavi ışıktı. Ve beni hiç bırakmadı. Onu istemesem bile hep yanımdaydı.''
