My Girlfriend Will Kill Me

Chapter 2

Kinabukasan ay nagising ako dahil sa ringtone ng aking cellphone, tanda na may tumatawag sa akin. Dahil sa puyat at pagod ko sa ginawa namin kanina ng misteryosong babae ay hindi agad sumagi sa isip ko na may trabaho pa ako na dapat puntahan kaya naman nang maalala ko ito ay agad kong hinanap ang phone ko subalit hindi ako makapaniwala sa sumunod na nangyari.

Hawak hawak na nang babae ang phone ko habang kinakausap na nito ang kung sinumang tumatawag. Aagawin kong inagaw ito sa kanya subalit ng sagutin kuna ito ay naputol na ang linya.

Andrew: Anong ginawa mo!? Sino ang tumawag sa akin? Sagot sa nagaalala at naiinis na tinig.

Irish: Boss mo ang tumawag tinatanong ka kung bakit wala kapa!

Lalo akong nainis dahil parang wala manlang siyang pakelam sa trabaho ko, kung naging lalake lang sana ito at hindi mukhang bata ay baka bugbog sarado na ito sa akin. Napabuntong hininga nalang ako dahil wala narin naman akong magagawa hindi na akong nag abala pa na tanungin kung anong isinagot niya sa boss ko dahil alam ko na wala naman itong katuturan. Tumayo na ako at nag simulang mag bihis nag bigla na lang isang lumilipad na unan ang dumapo sa mukha ko na lalong nag pasama sa gising ko.

Andrew: Ano bang problema mo!? Tanong ko sa kanya sa galit na tinig subalit agad naman itong nawala nang makita ko na nakatitig lang ito sa akin habang umiiyak!

Babae: Ano!? Ganon na lang yon? Matapos mong makuha ang lahat lahat sa akin iiwan mo na lang ako ng ganon ganon na lang? Ni wala manlang thank you o ano pa man? Ganyan ba talaga kababa ang tingin nyo sa akin? Baka nakakalimutan mo ikaw ang nakauna sa akin!! Pasigaw nitong sabi sa akin habang tuloy tuloy pa rin ang pag agos ng luha sa kanyang mga mata.

Sa sinabi niyang iyon ay naisip ko na may punto nga naman siya, hindi ganoon kadali para sa mga babae na sa ganoong paraan lang mawawala ang virginity nila. Hindi ko napigilan ang hindi makunsensya sa mga sinabi nito.

Dahan dahan akong lumapit sa kanya na nooy wala parin itong suot na kahit ano, tanging kumot lamang ang tumatakip sa hubad niyang katawan. Nang makalapit na ako ay saka naman siya tumalikod sa akin. Lalo tuloy akong na gi-guilty sa ginawa ko. Hinaplos ko ng banayad ang buhok niya sabay sabing.

Andrew: Sorry na hindi ko naman balak na iwan ka nalang ng basta dito nabigla lang ako kanina!

Hindi parin humaharap sa akin ang babae hanggang sa naisipan kong silipin kung ok lang ba siya ngunit isang mainit na sampal ang inabot ng mukha ko sabay hawak sa may kwelyo ng damit ko. Sabay sabing "Talagang hindi mo ako maaaring iwan dahil sa oras na gawin mo yon ipahahunting kita sa mga kuya ko."

Yun lang ang sinabi niya at tumayo na siya sabay lakad papunta sa banyo. Ewan ko kung saan nya ba nakukuha ang lakas ng loob niya para mag lakad ng hubad sa harapan ng isang lalake na kanina lang niya nakita. Sabihin na nating may nangyari na sa amin pero mag ka ganoon man hindi nya parin alam kung ano ang pangalan ko.

Babae: Wag kang aalis dyan Mr.Chef Andrew Mendez kung gusto mo pang sikatan ng araw bukas! Nagulat ako sa sinabi niya pano ba siyang nakakapag biro ng ganoon katindi na hindi manlang siya nagdadalawang isip na sabihin ang mga bagay na iyon?

Andrew: Wait miss how did you no my name!? Sigaw ko sa labas ng banyo ngunit hindi siya sumagot sa tanong ko, baka hindi niya naintindihan.

Andrew: Miss paano mong---

Babae: Gago ka tigilan mo ako at wag kang maingay dyan, hindi ako bobo para hindi ko maintindihan ang sinabi mo kanina. Nakita ko I.D mo nang tingnan ko ang wallet mo kaya nalaman ko ang name mo. Sagot nito sa naiinis na tinig. Lalo lang tuloy akong nainis sa asal niya na nakekelam ng gamit ng may gamit.