Sabah yine erkenden kalktım alarmın çalmasına daha 20 dakika var...alışkanlık oldu erkenden kalkmak.Yatakta biraz oturdak sonra whatsappa girip mesajlara baktım desem yalan olur çünkü mesaj yok en iyisi kalkıp hazırlanmak.Banyoya girip ihtiyaçlarımı karşılayıp çıktım odama geri dönüp kıyafetlerimi giydim saçlarımı yapmama gerek yok zaten kısalar elimle şekillendirdim ve şimdi hazırım telefonumu çıkarıp saate baktığımda daha 6:20 olduğunu farketmem tam bi hayal kırıklığı...düşünüyorumda bazen acaba neden yaşıyorum doğduğum günden beri huzur ve mutluluktan eksik olmam bence ölmem için yeterli bir sebep ama ben halime sükür ediyorum hayatı benden daha kötü olan insanlarda var ama yinede düşünmeme engel olamıyorum. Diceksiniz ki sen kimsin.
Ben Yağmur Şimşek. Hayata 1-0 yenik başlayanlardanım. Benim olmamı abim istemiş ne kadar da güzel ama böyle bir dünyaya gelmiş olmam. Size komik gelebilir ama ben doğduğumda babam 2 gün eve gelmemiş çok önemli işleri varmış ne işi diye sorcak olursanız kahvede okey oynamak gerçektende önemli bir iş. Çocukluğum güzel geçti aslında ailemi arada görebiliyodum ananem bakıp büyüttü beni belkide bu hayatta tek kaybetmek istemediğim kişi o...tabi bir de annem abim falan filan babam hariç herkes değerlidir benim için. Ona olan nefretim sadece o konuştukca artıyo şu zamana kadar bi faydasını göremedim zarardan başka bişey değil. Bazen kendimden de nefret ediyorum ona benzediğim için ama asla onun gibi biri olmıycam evine eşine çocuklarına sadık biri olucam. Sarı kahverengi saçlarım yüzüm boyum tırnaklarım herşeyim babam. Açık kahverengi yuvarlak ve iri gözlerim beyaz tenim ve huyum anneme çekmiş. Keşke hepsi çekseydi boyum standart türk kızları gibi ne uzun ne kısa tam ortası fiziğimi beğenirim güzel olduğunu söylerler.
Ben yine düşüncelere dalmışken ananemin sesiyle kendime geldim.
Ananem"noldu kızım dalmışsın yine"
"Yok bişey anane düşünüyodum öyle" saate bakıp "ooo geç kalıyorum hadi öptüm akşam görüşürüz" deyip evden çıktım. Eminim kalsaydım bir ton laf söyliycekti. Durağa doğru yürürken hava daha karanlıktı çantamdan paketimi bulup içinden sigaramı alıp çakmak aramaya başladım o kadar çok şey vardı ki bir türlü bulamıyodum en son bulup sigaramı yaktım ve ohh işte rahatladığımı hissettim. Dolmuş beklerken bir yandan sigaramı içip bir yandan da yavşak bakkalın bakışlarına maruz kalıyodum lanet dolmuş geç gelceği zamanı buldu. Sinir oluyorum şu adamın bakışlarına ve tavrına bok mu varda bakıyosun bide salak salak sırıtıyo alcan ıslak odunu ağzına ağzına vurcan görcek sonra gülmeyi ahhh!!! Sakin olmayalım sinirlenicek bişey yok düşünme düşünme lanet olsun hala sırıtıyo at kafası kafamı çevirmemle dolmuşu görmem bir oldu sevinçten göbek atabilirim şuan dolmuşu durdurdum ve kapası açılıp içersini görmemle şans denen şeyin bende zerresi olmadığına bir kez daha inandım düşünceleri bırakıp dolmuşa bindim yine bizim okulun öğrencileri ve yaşlı teyzelerle dolu ve dolmuşta çalan ankara havasıyla sabır dileye dileye beklemeye başladım...
Sonunda okula gelebildik kapılar açılır açılmaz hemen indim ohh temiz hava gibisi yok ben böyle düşünürken birinin korneye basmasıyla kendime geldim çok güzel dolmuşun önünde durup temiz hava alıyorum adama pardon bakışları atıp okula doğru yürümeye başladım. Lanet güvenlik her zaman ki yerinde oturmuş gazete okuyo sabah sabah neyin kafası bu acaba ben söylene söylene okula girerken bizim salakları görmemle onlara görünmemeye çalışarak hızla sınıfa çıkmaya başladım.
