*Ashley
-**
Flashback
"Ready?" He smile.
"Ready for what?" I asked. Langhiya kasi tong lalaking to, may nalalaman pang blindfold blindfold .
"yes or no lang isasagot mo." then he chuckled softly.
"Sige. Yes, I'm ready."
Sabay tanggal niya ng blindfold sa mata ko. My tears began to fall after what I saw. Candle lights, petals of roses on the ground. At malaking TV screen, at parang pick nick yung ginawa niya.
Speechless.
"Oh, umiiyak ka nanaman. Sabi ko sayo, wag kang iiyak." Then he wiped my tears.
"Sino ba namang hindi maiiyak sa tuwa sa effort na to? Eto yung pinapangarap ko na date. Hndi ko akalain na may makakagawa nito sa akin , at ikaw pa yun drake. Salamat." Sabay yakap ko sakanya. This man, I love him so much. Hndi ako nag sisise na minahal ko siya.
"I will do everything for you ashley. Ganun kita kamahal. So, let's go. Manood na tayo."
Umupo na kami at nanuod. We watch Forever and A day nila Kc Concepcion at Sam Milby.
We enjoy the night. being together. Holding each others hands, hugging.
Pagkatapos ng gabing yun, at makalipas ang isang linggo. Pinakilala ko na siya sa pamilya ko, personally.
"May trabaho ka na ba? At kung meron, magkano sweldo mo isang buwan? Mahal mo ba anak ko? Mabubuhay mo ba siya? Mapapakain ng mga anak niyo?" Ay jusme! Anong klaseng pinag tatanong ni papa? Nakainom ba to? At trabaho? Anak? What? Ang bata bata ko pa para magka anak noh! Ayaw ko pa.
"Hon, ang bata pa nila. At kailangan muna nila makapag tapos ng pag aaral bago gawin mga bagay na yan, lalo na yung anak." Suway ni mama.
"Kaya nga pa. Tsaka ang dami niyo naman po atang tanong." Sabi ko naman.
"Aba oo lang! Mamaya lokohin ka niyan at gaguhin, e ayaw ko pa naman sa lahat makitang umiiyak at nasasaktan ang mga anak ko dahil sa lalaki, lalo ka na ashley.na panganay ko."
"Papa. Ay este, Tito. Hindi ko po sasaktan tong anak niyo. At lolokohin. Nangako na po ako sa kanya, at ngayon po mangangako ako sa inyo. Na hndi ko po papaiyakin anak niyo dahil nasaktan siya sa akin. Papaiyakin ko lang anak niyo sa tuwa. Mamahalin ko po siya tulad ng pagmamahal niyo sa kanya, iingatan, aalagaan at rerespetuhin. Itatrato ko po siya bilang isang prinsesa. Promise po tito, I will never leave her. And I will Love her truly." Sabay tingin sa akin ni drake at ngumiti. I also smiled at him.
"Aba! Dapat lang. Sige kung totoo yang sinasabi mo, mag shot tayo."
"Papa!" Suway ko. Papa, talaga. Kahit kailan pasaway minsan. aayain pa uminom ng alak tong si drake. E malakas pa naman tong si drake sa inuman minsan.
"Tito, hinding hindi po ako iinom niyan. Maniwala po kayo, totoo tong sinasabi ko po. Mahal ko po anak niyo. Kahit ilang beses pa ako painumin niyan, iisa lang din naman po ang masasabi ko Mamahalin ko ng tunay at wagas ang anak niyo."
"Ganun ba? O siya drake, aasahan ko yan. First time magpakilala ni ashley sa amin ng lalaki dito sa bahay. Eto lang masasabi ko, magkaroon kayo ng tiwala sa isa't isa. At gawin niyo munang inspirasyon ang isa't isa. Sana mahintay mo siya hanggang sa mag 18 siya. Kasi yun ang pangarap namin sa kanya. Kasi alam namin na sa edad niyang yun, matured na siya sa paghandle ng isang relasyon."
"Kaya mo ba drake?" Tanong ni mama.
Nakakita ako ng konting pag dismaya sa mukha ni drake ng marinig yun, pero napalitan naman agad ng ngiti.
"Opo tito at tita. Pangako po, hihintayin ko po siya. Rerespetuhin po namin yang desisyon niyo."
Kahit sinabi niya yung salitang yun, ramdam ko na nadismaya si drake. Ilang taon pa para maging kami. Pero sana makayanan niya. Wag sana siyang bumitiw at sumuko.
*End Of Flashback*
"Ashley? Are you ready for this?" Tanong ni Tita Emily sa akin. I smile and look at her.
"Yes tita. I'm ready."
"Okay then, ilang minutes na lang at lalapag na tong eroplano natin sa NAIA."
Finally, I'm home. I can't wait to see my family again. Si mama't papa. Si bunso. Especially, the one who left me. Magkikita kaya kami? Ano kayang magiging reaksyon niya? Let's see.
Pagkalapag ng eroplano, bumaba na kami at Lumabas ng airport dala dala mga maleta at gamit namin. Madaling araw kami nakarating dito sa manila,Around 3:30 am. Mag stay muna kami ni tita dito sa manila for 1 week then, I will travel again to Baguio. While tita, she will travel to Bicol. Separate ways.
Sumakay na kami ng taxi at pumunta na sa hotel.
"Woooh, pagod sa byahe. Sa wakas, makakapagpahinga na rin." Sabay upo ni tita sa upuan.
"Better rest Muna tita."
"You too Ashley."
"No tita. Bibihis lang ako ng pang jogging outfit ko, then aalis ako."
"Alam mo ba pasikot sikot dito sa manila?" She asked, while her eyebrows knitted. Si tita talaga, minsan walang tiwala sa akin.
"Yes tita. Google map I guessed."
"Okay then, pero kung kailangan mo ng tulong better call me."
"Yes tita. I will."
Nag bihis na ako, at umalis na ng hotel. I started to jog. Habang nagja- jogging, Nakikinig ako ng musics sa cellphone ko. To relax. Refresh my mind.
While I was jogging, napansin ko na may kasabay ako. Nagja-jogging rin. pero naaaninag ko siya, Familiar. Especially His perfume.
Pagkalingon ko. I knew it. Kaya pala familiar.
Finally.. I saw him again. The one who left me. The one who made promises, but in the end it was broken. The one who destroyed my trust. The one who hurt me,
"Drake Reyes,Finally." I whispered and smirk.
-**
