We all love BBrave..... But this?

15.

Pov Anna
Ik ga elke dag naar Kaj, en ondertussen zijn Dioni en Vila ook aangekomen. We zijn al 13 dagen verder en Kaj is nogsteeds niet wakker. Morgen trekken ze de stekkertjes eruit. Ik hoop zo dat hij nog wakker wordt, voor mezelf en zodat Jace zijn vader kent. Ik ga voor het raam van zijn kamer staan en zie Samuel tegen hem praten. Ik loop naar binnen en ga naast Sam zitten. Ik zie dat Kaj zijn ogen open zijn. Ik begin te huilen en geef hem een knuffel. Eindelijk! Een dokter komt aanlopen en neemt Kaj mee voor onderzoek, dat doen ze elke dag. Brechje roept me om te eten dus ik loop mee naar beneden. 'En?' Hij is wakker! 'Echt? Zie je wel!' Ik lach en geef haar een knuffel. Bedankt voor de steun. 'Geen dank. Daar zijn we vriendinnen voor, toch?' Ik knik en eet mijn broodje op. Als Brechje ook haar brood opheeft lopen we samen naar boven waar Sam en Kaj zitten te praten. Ik loop naar ze toe en ga naast Kaj zitten. Eindelijk ben je wakker! 'Ik heb je gemist.' Ik jou ook, heel erg. 'Ik ga even naar het toilet, kom je mee?' Ik knik en loop mee. Op de gang komen we Kaj's dokter tegen en ii vraag wanneer hij naar Nederland mag overvliegen. 'Als het goed gaat morgen.' Ik knik en loop verder naar de wc. Daarna lopen we weer naar de kamer en zie ik dat Kaj weg is. 'Waar is Kaj?' 'Hij kreeg een of andere aanval en alle apparaten begonnen de piepen.' Ik begin te huilen en laat me in elkaar zakken tegen de muur. Brechje komt naast me zitten en slaat haar armen om me heen, niks zeggent, stil, in een vreemd ziekenhuis, met volle hoop op leven of dood, in Frankrijk.