Reality (TLF Book 2)

CHAPTER 5: 'Romantic'

Tiffy's POV

Nagising ako pero nakita kong tulog parin si JK. Yung kamay niya nasa tyan ko kaya eto, lumilipad nanaman yung mga buttefly tsaka nakukuryente nanaman ako sa mga sparks.

Dahan-dahan kong inalis kasi ihing-ihing na talaga ako. Pero di ko parin maiwasan tumingin sa muka niya, wtf ang gwapo niya parin kahit tulog. Ako nga mukang unggoy pag gising tapos ganito siya kagwapo.

"Thank you." Bigla siyang nagsalita pero nakapikit parin.

Did I say that out loud?

"Yep." Sabi niya.

Putek alin dun narinig niya?

"Lahat." sabi niya at napangiti siya.

Kinuha ko nalang yung unan at tinaklob sa muka ko dahil sa kahihiyan.

"Oy, wag ka ngang maarte. Ok lang yun. Alam ko naman na dati pa eh, gwapong-gwapo ka na sakin." Sabi niya sabay yakap sakin.

"Tse."

"Aw. Nagtampo siya. Sige kunwari di ko nalang narinig." Sabi niya sabay takip sa tenga niya.

Tumayo ako at dumiretso na sa banyo.

"Tiffy, gising na ba kayo?" May kumatok sa pinto.

"Hi po Tita!" Narinig kong binuksan ni JK ang pintuan.

"Hi JK! Si Tiffy?"

"Nasa banyo po."

"Sige. Baba na kayo, handa narin yung breakfast nyo. May kasama din tayo sa table."

Lumabas ako ng cr.

"Sino ma?"

"Si ano daw...hmm...nakalimutan ko." Mama talaga, makakalimutin na.

"Oh basta, magbihis na kayo at bumaba na."

"Sige po, Tita." Sabi ni JK sabay sara ng pinto.

Naligo nako at nagbihis na. Nakasuot lang ako ng tshirt, white denim shorts at flipflops (sosyal na tawag sa tsinelas, wag papalag).

Pagbukas ko ng pinto ay nakita kong dumadaan sina Tina at Darren.

"Tina!" Sabi ko.

"Oh, hi Tiffy!"

"San kayo papunta?"

"We're heading to our breakfast." Sabi ko.

"We're heading also! Sabay na tayo?"

"Sure!" Ugh, why did I say yes to that?

Awkwardness. Awkwardness filled the air.

Putek di ko manlang naisip na kasama nga pala namin si Darren. He was just there, silently walking with us.

We were surprised nung nakita namin na our parents were on the same table.

"Oh, magkakakilala pala kayo?" My mom said.

"Yes! We had dinner with them last night!" I said.

(A.N.: SORRY NA OO I'M SPEAKING IN ENGLISH AGAIN I CAN'T HELP IT. JUST FEELS LIKE IT'S MAH MAIN LANGUAGE I'M REALLY SARREH. PLEASE BEAR WITH THIS)

"Pano kayo nagkakila-kilala?" Tito G asked.

"Well, it's a really long story Tito and gutom na gutom nako, so let's eat!" JK said and we all laughed.

So, dahil nga we know each other, our table is separated from the elder ones.

The waiter gave us foods and grabe wtf breakfast ba talaga to? Parang buffet na tong binigay samin.