Kar Tanesi #WattyTR2016

Kar Tanem

Arkadaşlar öncelikle bu hikaye Wattpad'de düzenlenen yılbaşı yarışması için yazılmıştır.

Oy ve yorumlarınız önem taşıyor.

Pürüzsüz yüzünü avucunun içine aldı Buğra. Uzun uzun buz mavisi göz bebeklerine baktı Defne'nin. Dalıp gitmişti tekrardan gözlerinde. Sık sık olurdu böyle. Orası Buğra'nın kendisini kaybettiği tek yerdi.

"Şapkan kadar seviyor musun beni?" Dedi Buğra alaylı bir edayla. Defne'nin şapkalarına olan düşkünlüğünü biliyordu.

"Şapkalarımdan daha çok!" Dedi gamzesini gösterip gülerek.

Bu cevap Buğra'yı gerçekten çok mutlu etmişti.

"Peki, sen" dedi Defne ve ekledi "Beni neyden daha çok seviyorsun? "

Buğra kendi kendine güldü ve cevap verdi.

"Şu düşen kar tanelerini görüyor musun? Hiçbiri birbirine değmeden yere düşüyor ve hepsi birbirinden farklı. Yıllardır ben de kendimi o kar tanelerinin arasındaki bir yağmur damlasına benzettim. Aralarında farklı olan birisi olarak. Her bir kar tanesini de bir kıza benzettim. Hiçbirine değmeden toprağa karışmaya çalıştım yıllarca. Ama birisi hariçti. Hep o kar tanesi ile bir olup beraber karışmak istedim toprağa. Sanırım başardım da."

Buğra cümlelerini kurarken gökyüzünde oluşmuş kızıllığa dikmişti gözlerini fakat Defne'nin gözlerinin dolduğunu hissediyordu.

"Sen şimdi çıkıp da sana olan sevgimi bir şey ile kıyaslamamı istersen verecek cevabım olmaz."

Defne Buğra'nın çenesinden tuttu ve yavaşça kendine doğru çevirdi. Her saniyede kendini bedenini Buğra'nın bedenine daha da yaklaştırıyordu.

"Daha önce söylemiş miydim?" Dedi Defne.

Bir anlık boşluğuna gelerek aniden istemsiz olarak sordu Buğra.

"Neyi?"

"Seni çok sevdiğimi!"

"Beni ne kadar seversen sev ama herşeyden ve herkesten önce kendini çok sev kar tanem."

Defne ellerini bankın yanlarına koydu ve ayaklarını sallayarak kendi kendine gülerek mırıldandı.

"Kar tanem. Bunu sevdim." Dedi tekrar gülerken.

"Buğra, sana bir şey sorabilirmiyim?"

"Tabi ki sorabilirsin 'Kar tanem'."

"Bana kar tanem demenin sebebi nedir? Yani çok hoşlandım da bu yüzden soruyorum."

"Çünkü yaradılışında en ufak bir hata yok. Nefret, kin,kötü söz. Benliğinde bunlardan hiç bir şey barındırmıyorsun. Sana çok sevdiğim bir masal anlatayım mı? "

Defne sesini çıkarmadan başını onaylarcasına salladı ve Buğra anlatmaya başladı.

"Bir zamanlar iyi kalpli bir prens varmış. Her zaman kar tanelerine karşı bir hayranlık duyuyormuş. Bunun nedenini kendisi de bilmiyormuş. Prens her hafta müzik dersi alırmış. O kadar yetenekliymiş ki ünü kısa sürede ülkeye yayılmış. Bunu duyan kötü kalpli kraliçe de müzik yapmaya başlamış. Fakat bilerek kulağa kötü gelen ,çirkin şarkılar yapıyormuş. Amacı insanların bir daha asla şarkı dinlememeleri içinmiş. Prens bir gün kar tanelerini alıp saatlerce kendi yazdığı güzel şarkıları söylemiş ve kar taneleri daha da beyazlamış, çoğalmış. Daha sonra da kraliçenin şarkılarını söylemiş. Bu sefer de kar taneleri sararmış, erimiş gitmiş. Işte prens iyi ve kötünün farkını o zaman anlamış ve o günden sonra kendine söz vermiş. Seçeceği prensesleri güzel müzik dinletilmiş bir kar tanesi gibi seçeneğine. Aşktan, sevgiden, güzel sözden, iyilikten anlayan prensesler seçeneğine. Sonra kendi kendine yemin etmiş. Böyle bir prensese rastladığı zaman ona 'Kar Tanem' diye hitap edeceğine."

"Sanırım bu güzel hikaye burada bitiyor." Dedi Defne yüzünü düşürerek.

"Üzülme kar tanem. Daha ne güzel hikayeler bizi bekliyor."

Defne Buğra'nın gözlerine baktı bu sefer. Bu sefer Defne kayboldu sevdiği adamın gözlerinde.

"Hadi" dedi Buğra "Yarın yılbaşı gecesi. Yeni yılda beraber olalım ve tüm yılım 'Senli' geçsin kar tanem."

Devam edecek...