Saate Bakan Ve Umutla Bekleyen O Yürek ,Sadece Kanatlarını Açmış Bekliyordu Sevgi Kucaklamak İçin. Saat Dokuzu Çeyrek Geçiyordu. Hava Soğuktu Adeta Yaşamı Test Ediyordu. Angelina Ellerini Birbirine Bağlamış Gideceği Ülkeyi Merakla Bekliyordu. Sessizlik Vardı Etrafta. Herkes Ona Bakıyordu. Sanki Hiç Gülümseyen Bir İnsan Görmemişler Gibi. Angelina Biraz İrkildi. Gideceği Ülkede Kötü Şeyler Yaşayacağını Düşünmesi Aklından Asla Çıkmıyordu. Ve Sonunda Saati Gelmişti . Gidecekti Artık Görev Yapacağı Ülkeye. Heyecanla Tren İstasyonuna Koştu. Gideceği Ülkenin Trenine Bindi. Çok Mutluydu. Kendi Başına Yaşayacaktı. Onu Çok Zorluklar Bekliyordu Ama O Asla Negatif Düşünmüyordu. Cam Kenarına Oturdu Ve Aynaya Resimler Çizmeye Başladı.Angelina nın Resim Yeteneğide Çok İyidi. Zaten Resimlerini Sunmak İçin O Ülkede Bir Sergi Salonu Satın Almıştı. Kendiside Çok Şaşırıyordu.Çünki Sergi Salonunu Çok Ucuza Almıştı. Acaba Neden Bukadar Ucuza Satıyor Diye Düşünmeye Başladı. Ve Trenden Bir Kadın Sesi Yankılandı. " Antronamide İnecekler Çıksın !"
Angelina Büyük Bir Sevinçle Resimlerini Alıp İndi. Gördüğü Ülkeye İnanamadı.Sanki Karanlık Düşlere Dalmış Gibiydi. Herkes Çok Sessiz Ve İlgisizdi. Küçük Çocuklar Yanına Toplanmış Ona Bakıyordu. Angelina nın Morali Çok Bozulmuştu. Ne Yapacağını Bilemedi. Kuru Cildinden Akan Yaşı Serçe Parmağıyla Sildi. Ve İçinden " Direneceğim " Dedi.
Çok Büyük Hayal Kırıklığına Uğramıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlıkla Baş Başa
Ciencia FicciónHer Sefer Yalnızlıkla Boğuşuruz. Sırf En Sevilen Olabilmek İçin. Eğer Gerçektende Yalnızlığı Sevseydik Hayat Çok Değişirdi Bizim İçin. Sessizlik Çökerdi Sokaklara Önümüze Atılırdı Kara Bataklıklar.. Bunca Engelleri Yenip Tekrar En Sevilen Olmak İçin...
