Bencil Olmalı Insan

YOKUŞ

Öyle bir yokuş ki hayat

çıkarsın çıkarsın bitmez

Nefesin kesilir ölecek gibi olursun da ölmezsin

pes etmez yürümeye devam edersin

bilirsin bitecek bu yol,bu yokuş

Ama anlarsın ki sonunda biten sen olacaksın

Her şeye rağmen var gücünle tutunursun umutlarına

Onları da alırsın yanına yokuşu tırmanırken

tıkanırsın bir süre sonra..

Ama yine pes etmezsin bilirsin ki her şeyin zamanı,her yolun bir sonu var

Kan ter içinde kalırsın artık pes etmem lazım dersin

yine bir umut denersin..korkuların esir alır ruhunu

Yolun sonuna varmana az kalmıştır artık..

Ve o bitmek bilmeyen yol biter,sen bitersin

Yaşanacak olan hiçbir şeyin önemi kalmaz..