SOĞUK DENGE

ilk gün

Okula girdim.Kapısı baya genişti ve üzerinde ilginç semboller vardı.Koridorlar uzun ve karanlıktı.Açıkçası biraz ürkmüştüm.Fakat ilk günün heyecanından dolayı bu hissim birkaç dakika sonra son buldu.Müdür odasını aramaya başladım.Merdivenlerden yukarı çıktım.Ah evet yine o karanlık,ürkütücü koridor.Hissettiğim korkunun çok saçma olduğunu düşünüyordum.Bu yüzden yüzüme kocaman bir gülümseme yerleştirip koridorda ilerlemeye başladım.Birkaç metre yürüdükten sonra solda kocaman "MÜDÜR" yazan kapıyı gördüm.Sakin ve kendinden emin adımlarla odaya doğru ilerledim.Kapıyı çaldım.İçeriden ses gelmesini bekledim.Fakat hiç ses yoktu.Tekrar çaldım.Hâlâ ses yok.İçimdeki korku giderek büyüyordu.Ne zaman öğrenecektim böyle ufak ve saçma olaylardan korkmamam gerektiğini?
 
  Korkumu bastırmak için içeri girmeyi düşünüyordum.Evet evet içeri girip herşeyin normal olduğunu görecektim ve bu saçma duygudan kurtulacaktım.Kapıyı açtım.Sanki yıllardır odaya insan girmemiş gibi bir hava vardı içeride.

   Pencereler kilitliydi ve perdelerde giriş kapısında gördüğüm sembollerden vardı.Odanın solunda dört tane gri renkte kanepe vardı.Aslında beyaz renkteydiler desem daha doğru olur.Toz ve kirden dolayı gri renk almışlardı.

   Ortada yuvarlak bir masa,etrafında ise birkaç tane sandalye vardı.Masanın üzeri boştu.Sadece ortada o ilginç sembolden vardı.Bunun ne olduğuna dair hiçbir fikrim yoktu.  İçimden gelen sesi dinledim ve kapıya doğru yöneldim.Büyük ihtimalle derse geç kalmıştım.Henüz hangi sınıfta olduğumu bile bilmiyordum.

Odadan çıktığımda birazda olsa rahatlamıştım.Koridorun sonunda ki merdivenlerden üst kata çıkacaktım.Galiba asansör yoktu ya da ben karanlık olduğu için görmemiştim.Merdivenlerden çıkarken nefesim sıkışmaya başladı.Nedenini bilmiyordum,derin derin nefesler alarak çıkmaya devam ettim.

  Üst kat karanlık ve ürkütücü değildi.Evet,herşey normaldi.Şimdi gerçekten iyi hissediyordum.Okul büyük ve baya konforluydu.Zilin çalmasıyla öğrenciler sınıftan çıkmaya başladı.Karşımdaki sınıftan çıkan bir kızı durdurdum ve "Müdürün nerde olduğuna dair bir bilgin var mı?" diye sordum. Kız büyük yeşil gözlerini kocaman açarak beni süzmeye başladı.Neden süzüyordu ki? Rahatsız olduğumu fazla belli etmiştim galiba.Beni süzmeyi bıraktı ve hiçbirşey söylemeden kantine doğru ilerledi.

Ne yapsam diye düşünürken karşıdan yetmişli yaşlarda orta boylu gözlüklü bir adamın bana yaklaştığını farkettim.Yanıma geldi."yabancı gibi görünüyorsun küçük bayan" dedi. Başımı onaylıyorum anlamında salladım.Ardından," Evet yani yeni geldim ve müdürle henüz görüşmedim.Onunla görüşüp sınıfımı öğrenmeliyim.Bana yardımcı olabilir misiniz?"diye sordum. Adam gözlüğünü çıkarıp bana dikkatlice bakmaya başladı."Lora Kidman?" diye sordu. Adımı nerden biliyordu daha tanışalı birkaç dakikadan fazla olmamıştı."Evet efendim" dedim.

"Beni takip et Lora."
  Onayladım.Merdivenleri kullanarak alt kata indik.Düşündüğüm gibi asansör yoktu.Müdür odasına girdik.Yaşlı adam koltuklardan birine oturdu ve benimde oturmamı ister gibi başını salladı. Oturdum.
   "Burası kullanılmıyor sanmıştım." dedim.
   Adam tekrar gözlüğünü çıkardı bu defa daha gizemli bakıyordu.Birşeyler söyleyecek gibiydi fakat sadece "evet" demekle yetindi. Birkaç dakika sustuktan sonra "evet Lora,yeni okulunu sevdin mi bakalım?"diye sordu. Başımı onaylıyorum anlamında salladım. Konuşmak istemiyordum. Yaşlı adam da bunu anlamış olmalıydı.Sohbet havasından çıkıp daha genel konuşmaya başladı."Victor Twain, bu okulun müdürüyüm."
Ne yani bu adammıydı müdür?! "Memnun oldum Mr. Twain." diyebildim sadece.
"10-F sınıfındasın Lora. Şimdi sınıfına çık ve yeni arkadaşlarınla tanış."
  "Peki Mr. Twain" dedim ve sınıfımı bulmak için üst kata çıktım. 10-D...10-E... Evet orada 10-F! Heyecanlıydım. Bu okulun hayatımı değiştireceğini biliyordum.Kapıyı çaldım ve sınıfa girdim.

  Herkesin gözü üzerimdeydi.Olabildiğince cool davranmaya çalışıyordum.Fazla heyecanlı olduğumdan elimden gelen bu kadardı. Öğretmene doğru ilerledim."Merhaba efendim,okula yeni geldim müdür sınıfımın burası olduğunu söyledi" dedim.
  Kadın bana dikkatlice baktı ve aniden "Ah tatlım,sen Lora olmalısın,değil mi?!!!!!"diye sordu."evet"dedim. Kadının yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi. Bir dakika! Beni nereden tanıyordu?
"Çocuklar Lora yeni sınıf arkadaşınız eminim iyi anlaşacaksınız." bana döndü."Lora kendine boş bir sıra bul ve arkadaşlarınla tanış" onayladım ve sınıfta boş sıra nerede var diye etrafa bakıyordum. Sadece bir tane boş sıra vardı. Oraya oturdum. Sıra arkadaşım uzun boylu kaslı bir çocuktu bakışları çok sertti sinirlenince gözleri simsiyah oluyordu. Evet,gerçekten çok sinirliydi. Neyi vardı bunun böyle? "Bir sorun mu var?"diye sordum. "Ayağıma basmayı bırakırsan bir sorun yok" diye cevapladı. Biraz utanmıştım özür dileyip kantine gittim.
 
  Acıkmıştım.Birşeyler atıştırıp derse girecektim. Boş bir masaya oturdum. Üç tane kız yanıma geldi oturmak için izin istediler. Başımı sallayarak onayladım. İçlerinden sarışın olanı "Lora Kidman?" diye sordu. Kıza baktığımda yüzünde endişeli bir ifade vardı. "Evet"dedim. Aralarında birkaç dakika fısıldaştıktan sonra gülümseyip kalktılar. Galiba bu okulda normal diyebileceğim insan sayısı elimin parmaklarını geçmiyordu.

Son derste bitmişti. Okulun önünde babamı bekliyordum. Telefonuma mesaj geldi. Mesaj babamdandı. Bugün toplantısı olduğu için eve kendim gitmeliymişim. Bir taksi çağırdım. Ev okula baya uzaktı. Babam eve geç geleceğine göre bugün annemi görmeye gidebilirdim. Annemi çok özlemiştim. Şoföre gideceğim yeri söyledim ve kulaklığımı takıp gözlerimi uzunca bir süre kapadım.