Bir Kadının Sessiz Çığlığı

bölüm 3

Aniden durdum ve bi an neden ben mutsuz değilim diye düşündüm .Kedileri sevdiğimi fark ettim bi an .İşte o zaman çok güzel bir duygu yaşadım. Artık hiçbir şeyi kafama takmıyorum ve hiç üzülmüyorum sebebi ise İşte bu ufaklıklar. İşte bir süre sonra büyüdüler göz açıp kapayıncaya kadar hızlı büyüyorlar
...
birgün birgün parka götüriyim Dedim aldım ve parke götürdüm Herkes başıma toplandı Abla bir kez sevebilir miyim abla bir kez sevebilir miyim diye bağırdılar Ben de Bu sese dayanamayıp Maalesef ki onlara bağırdım biraz geri çekildiler daha sonra hiçbir şey yapıp yapmayacağımı anlayınca sevmeye başladılar korkmayın gelin dedim
...
Tabii toplamı tekrar başıma dedim ki lütfen sırayla Gelin dedim
önce başıma üşüştüler sonra gitmeye başladılar. Parktaki çocukları izlerken adeta içim geçmişti çocukluğuma geri döndüm sanki bir an az kalsın kalkıp onlarla oyun oynayacaktım.
Birisi başıma gelir Abla abla diye bağırdı. Korkup arkama baktım küçücük 2-3 yaşlarında bir çocuk Şu ileride yavru kedi varsa gelip alır mısın?Ben de hani nerede diye sordum.
Şurada arabaların yanında gel Bak nasıl da yapmışlar sanki görsen var ya öyle sanırsın hadi ne olur gel bakalım, der.
Hemen kedi falan alıp kucağıma biraz toprağım toparlandım hemen kalkıp gittim. Bütün pirelerin öldürdüm bir güzel de yıkadım sanki Eski günlerime o kedileri bulduğum güne küçük kedilerin eski yuvalarını onlara verdim içinde sanki anne varmış gibi bir şeyleri emip duruyorlardı tabikide
Elimmdi
!
...