LDR Tayo

566 32 10
                                    

Mahirap mag-hintay ng ilang araw, ilang buwan at taon minsan nakakainis dahil sa tadhana na to bakit pa nangyari to minsan naiinggit ako sa nakikita ko dito na magkasama ang dalawa couple parang naalala ko siya ang boyfriend ko namimiss ko siya ng sobra. 

Ako si Allaine for short Lyn I'm 20 years old and I'm graduating in Bachelor Science of Business Addminastration and 2 years ago ako wala kasama sa love life dahil pumunta siya sa state.

Flashback :

Back in to 2 years ago and I was 17 years Old I have a boyfriend his name Erick mahal namin ang isa't-isa  nang bigla lang siya pumunta sa bahay nung time na yun legal na kami sa isa't -isa.

"Hubby! " I was smile to him while I'm hugging but he was look a sad face then I asked him.

"Hubby?  Why are you sad? " pagtataka ko tanong sa Kanya.

"Wifey can I talk to you? "

"sure.. "

Pumunta kami sa likod ng bahay at nag duyan pero Hindi umimik si Erick dahil hindi ko alam ang sasabihin niya sakin kaya hinayaan ko hinintay ang sasabihin niya.

"Wifey? "

"yes, hubby? "

"hmm.. Wifey wag ka mabibigla hah pumunta ako dito dahil--"

"dahil may iba ka babae ganun? Hah!? " inalis ko ang kamay niya sa pag-aakbay niya sakin kaya minasama ko ng tingin ko sakanya.

"hindi sa ganun wifey, kasi si daddy at mommy nag desisyon sila doon ako sa state paaralin wifey alam ko masakit magkalayo tayo pati ako hindi ko alam ang gagawin ko ayaw ko mawalay sayo wifey alam mo Mahal kita wifey "

Kaya lumungkot ang mga mukha ko dahil sa narinig ko sakanya iniisip ko pag-nagkalayo kami baka mag-hahanap siya ng iba alam ko ayaw ko pero mahal ko siya ayaw ko sumuko sa relasyon namin.

"wifey don't be sad.. I promise to you I'm back here for you kaya hintayin mo ako wifey wag ka susuko okay? " he said.

And I nod kaya napayakap ako ng mahigpit sakanya at umiyak ako sakanya dahil hindi ko siya makakasama.

And 2 days ago na yun sumunod ako sa airport para ihatid siya alam ko ayaw niya umiiyak ako dahil malulungkot siya pero hindi ko mapigilan ang pagpatak ng luha ko nakikita ko siya habang pahatid sa loob pero hindi na ako pumasok dahil passengers only lang ang pwede pumasok pero hinila niya ako sa loob sabay yakap at hinalikan sa noo and his say.

"Wifey promise ko sayo babalik ako para sayo wag Ka susuko patibayin natin ang relasyon natin okay? And alagaan mo sarili wag mo pababayaan hah"he was hug to me.

"yes, hubby promise ko sayo Hindi ko pababayaan ang sarili ko at papatibayin natin ang relasyon natin at ikaw din alagaan mo sarili mo wag ka magpatuyo ng pawis hah" I said.

"yes wifey " at agad siya nagpatuloy umalis at hindi na sa akin lumilingon.

End flashback:

Habang binabalikan ko ang nakaraan namimiss ko siya ng sobra at tinitingnan ko ang pictures namin ang sweet niya kailan kaya siya babalik dito sa pilipinas?

*Tweet*

1 text message received

I open the message and I read.

{ Hi! Wifey how are you? wifey baka nagkakasakit ka diyan hah. Wala pa naman may mag-aalaga sayo wifey skype tayo mamaya hah at 8:00 pm okay?  And wifey, congrats dahil graduate ka na I love you wifey, ko}

LDR Tayo (one-shot)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon