32

289 31 6
                                    

Bugüne kadar hep kelimelere konuştum.
Sessizliğim,içimde nefreti biriktirdi
Suskunluğum bir şey bilmediğimden değil, bir şey anlamadığınızdandı.

Gökyüzüne bakardım hep
Benim umutlarım oradaydı.
Güneş battığı günden beri, hiç doğmadı.
Umutlarımın ışığa ihtiyacı vardı, karanlıklar içinde kalmıştı.

SEN GİBİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin