Yeni hayatın başlangıcıydı bugün benim için yeni taşındığımız İzmir'de ilk sabahımdı. Her zaman ki gibi tüm enerjimle gözlerimi açtım günün ilk ışıklarına. Yeni şehir demek yeni hayatlar yeni insanlar demekti aslında ve ben buna hiçte kolay alışabileceğimi sanmıyordum. Bunları düşünürken birden saate bakıp okul saatinin yaklaştığını farkettim ve hızlıca üzerimi değiştirip anneme " Ben çıkıyorum." diye seslendim oda her zaman ki kahvaltı yapmadığıma kızarak "Allah zihin açıklığı versin." diyerek uğurladı beni. Evden çıkarak aklımda kaldığı kadarıyla okulu bulmaya çalıştım. Yaklaşık 5-10 dk sonra okulun önündeydim. Şimdi en zor sınav başlıyordu benim için yeni bir okul. Okulun bahçesine giriş yaptığımda her sanki uzaylıymışım gibi bana bakıyordu ya ben çok tuhaf görünüyordum ya onlar hiç yeni birisini görmemişti. Kimseye aldırış etmeden sınıfımı bulmaya koyuldum. Sınıfın önüne gelmiştim yeni sınıfım bakalım benim hayatıma ne gibi şeyler kazandıracaktı. Sınıfa girdiğimde en arkada bir boş sıra ilişti hemen gözüme ve oraya doğru ilerledim. Bu sırada başka kimse oturuyordu sanırım yanım boştu benim de işime gelirdi zaten. Tam bunları düşünürken sağımdan bir ince ses işittim "Sınıfımıza hoşgeldin" diyerek bana gülümseyen bir kız vardı iki saniyelik bir duraklamanın ardından " Teşekkür ederım." diyerek bende gülümsedim. O kadar güzel bir kızdı ki gözlerimi ondan alamadım içimde bir şey oldu sanki bugüne kadar atmayan kalbim atmaya başlamıştı çok tuhaf bir duyguydu bu zaman kadar hiç kimseye aşık olamayan bir bakışta tutulmuştum yanımda ki kıza. " Merhaba ben, Ela." diyerek devam etti ismi ne kadar da güzeldi gözlerinin rengiydi insanın içini ısıtan güzel gözlerinin. " Merhaba, bende Mert tanıştığımıza memnun oldum." diyerek cevap verdim Allah'ım neydi bu bendeki ben hiç bu kadar ciddi biri değil ve bu kelimeler hiç bana göre değildi ve şunu anlamaya başladım sanırım aşk banada uğramıştı. Bir kaç dakika sonra hoca sınıfa geldi. Yoklamayı aldıktan sonra bana bakarak " Aramıza hoşgeldin Mert. " diyerek bana gülümsedi ve " Seni tanıyalım değil mi arkadaşlar? " diyerek sınıfın patlamasını sağladı. Kendime çeki düzen veri ayağa kalktım " Adım Mert, İzmir'e bir kaç hafta önce taşındık daha önce Van'da oturuyorduk ama depremden sonra babam vefat edince kimsemiz kalmadığı için bizde annem ile birlikte teyzelerin yanına İzmir'e geldik tanıştığımıza memnun oldum. " diyerek yerime oturdum. Herkes benim hakkımda konuşmaya başladı babamın olmayışı çok gariplerine mi gitmişti yok depremin babamı benden alışımı. Bunlar aklımdan geçerken yine o ince ses beni kendime getirdi " Başın sağolsun " diyerek Ela teselli sessiz kaldım bu konu çok hoşuma gitmeyen bir konuydu. Ve ilk ders bittide bahçeye hava almaya çıktım dolaşırken yanımda birden Ela belirdi niye hep yanımdaydı? Çok mu birine ihtiyacım var gibi görünüyordum? Evet aslında birine ihtiyacım vardı dertleşeceğim birine çok ihtiyacım vardı. Birden Ela " Okulu nasıl buldun? " diyerek bana döndü bende"Sıradan okul" diyerek geçiştirdim biraz sessizlikten sonra " Umarım zamanla alışırsın, zil çaldı sınıfa gidelim istersen." diyerek sı ıcın yolunu tuttuk. Zaman o kadar ilerlemiştiki son dersin nasıl geldiğini anlamadım Ela " Bunlar ders notları görmediğin konular çalışırsın yarın görüşürüz. " diyerek elime bir kaç kağıt parçası tutuşturdu ve gülümseyerek çantasını alıp sınıftan çıktı bende toparlandıktan sonra hemen arkasından koşup ona yetiştim ve " Ela bugün bana en yakın sen vardın her şey için teşekkür ederim. " diyerek gülümsedim. "Önemli değil. " diyerek ekledi ve artık eve gitme vaktiydi koskoca bir gün bitti. Eve geldiğim annem her zaman ki gibi mutfakta yemeklerle haşır neşirdi yanına gidip yanağına bir öpücük kondurdum " Döktürmüşsün yine sultanım. " diyerek sımsıkı sarıldım anneme oda " Hadi hadi elini yıka gel acıkmışsındır." diyerek beni geçiştirdi. Annem hayatımda ki tek varlığımdı artık ona daima iyi bakacağım diyerek kendime söz verdim babamdan sonra ve bu sözümü gerçekleştireciğimi kafaya koymuştum. Masaya oturup bir güzel karnımı doyurdum ve sonrasında biraz yardım ettikten sonra odama geçtim biraz uzanırken aklıma Ela geldi. İçimi ısıtan gülüşü, huzur verici sesiyle sanki bir melek gibiydi ne ara böyle olmuştum ben ne ara aşık olmuştum sanırım yeni hayatım yeni insanlarla birlikte gelmişti.
MERHABA ARKADAŞLAR BU YAZI BENİM İLK DENEYİMİM OKUDUKTAN SONRA YORUM BIRAKIRSANIZ SEVİNİRİM BENDE BU ARADA 2. BÖLÜMÜ YAZMAYA BAŞLAYACAĞIM ŞİMDİDEN TEŞEKLÜRLER:))
