SON ÇIKIŞ

-2-

"UYANIN DUVAR AÇILMIŞ!"dememle birlikte herkesin yataktan kalkması bir oldu.
"Şaka yapmıyorsun değilmi?"dedi Nazlı.Hayır anlamında başımı salladım.
"Çocuklar siz dışarı çıkıp bakın isterseniz.Birimiz duvarın orda dursun.Ben çantaya konservede kalan son yemekleri koyacağım.Hadi acele edin!"Hepsi koşarak çıktı.Bende yerde duran eski sırt çantalarına kıyafetlerimizi ve yemekleri yerleştirdim.Hızlıca duvara gittim.Beni bekliyorlardı.Hepsine gülümsedim.
"Çantalardan birini ver istersen."dedi Yağız.
"Al bakalım."çantayı uzattım.
"Hadi gidelim artık."dedi Nazlı.Ve yıllar sonra ilk defa duvardan dışarıya adım attık.Bizi artık yeni bir hayat bekliyordu.İyi bir hayat mı bilmiyorum ama öyle olmasını umuyorum.Karşımızda büyük büyük ağaçlar vardı.Ne yapacağımızı bilmiyorduk.
"Hey ilerden birşey geliyor!"Hepimiz karşıya baktık ve tekerlekli birşeyin bize yaklaştığını gördük.
Tam yanımızda durdu.Ve içindeki adam bize gülümsedi.Sonra tekerlekli şeyden inip o şeyin kapısını açtı.
"Buyrun içeri geçebilirsiniz."
Ali hemen tekerlekli şeyin yanına gitti.Ve dokundu.
"Bu ne ya mükemmel bişey bu.Seni bu getirdi şimdi dimi.Yürümeden yorulmadan bu fantastik şeyle geldin yani.Vayy be neler varmış."
Adam güldü.
"Buna araba deniyor.Bunlardan çoğu insanda var.İlerde sizinde olur.Herneyse hadi gelin.Artık yeni bir hayata başlıyorsunuz."Adama sorgulayıcı gözlerle bakıyordum.Bizi kandırmıyordur umarım.
"Sana neden güvenelim?"dedi Yağız sanki aklımı okumuş gibi.
"Bana güvenip güvenmemek size kalmış isteyenleriniz gelir güzel bir hayat sürer.İstemezseniz burdan kilometrelerce uzağa yürüyüp kendi kendinize bakmak zorunda kalırsınız."Nazlı adamın araba dediği şeye direk geçti.Ali ve Umut ise onun hemen arkasından içeri geçti.Yağız'a baktım.Ve elini tuttum.
"Tek şansımız tek çıkış çaremiz bu olabilir.Hadi gidelim."Tamam anlamında başını salladı.Bizde tekerlekli şeye geçtik.Adamda tekerlekli şeyin ön tarafındaki koltuğa oturdu.Ve çalıştırdı.Son sürat ilerliyorduk.Yağız'ın elini hâla bırakmamıştım.
"Şimdi nereye gidiyoruz?"dedi Umut.
Adam yan koltuğun üzerinde duran kağıdı aldı ve Umut'a verdi.
Umut kağıdın üzerinde yazanları okumaya başladı.
"Çocuklar bildiğiniz üzere yaklaşık bir ay önce sizle iletişim kurma fırsatı bulabilmiştik.Şimdiyse bu mektubu siz okurken biz hayatta olmayacağız.Siz ordan çıkın diye kendimizi feda ettik.Böyle yapmamız en iyi yöntem oldu.Sizin çocukluğunuzdan bugüne kadar o hayatı yaşamanız bizim aptallıklarımız yüzünden.Sizi seviyoruz.Yeni yaşamanızda mutluluklar..."
Annem öldümü yani.Yok artık olamaz.Onunla konuşmak istediğim birkaç şey vardı.Gözlerimin dolduğunu hissettim.Ağlamamak için kendimi tutmadım bu sefer ve göz yaşlarımı serbest bıraktım.Hepimiz ağlıyorduk.Ne kadar onlar yüzünden hayatımızı iyi bir şekilde yaşayamamış olsakta sonuçta onlar bizim ailemizdi.Umut mektubu adama geri verdi.Adamda mektubu buruşturup cebine koydu.
Başımı Nazlı'nın omzuna koydum ve uyumaya çalıştım.
***
Kafamın Nazlı'nın omzundan düşmesiyle uyandım ve etrafa baktım.Kocaman bir binanın önüne gelmiştik.Üzerinde -ALIŞ VERİŞ MERKEZİ-yazıyordu.Nasıl bir yerdir acaba?
"Size bir miktar para vereceğim.Burdan kıyafet alabilirsiniz acıktıysanız yemekte yiyebilirsiniz."Para kelimesi çocukluğumda duyduğum birşeydi.Ama çoçukluğumu nerdeyse hiç hatırlamıyordum.Yani ne amaçla kullanıldığını bilmiyordum.Merakımı içimde tutamayıp adama ne işe yaradığını sordum.
"Küçük hanım bununla herşeyi alabilirsiniz.Tabi yettiği kadar.Ben yanınızda olacağım zaten.Nasıl kullanıldığını öğrenirsiniz.Hadi geçelim içeri."Hepimiz hızlıca dönen garip kapılardan geçtik.Nazlı birden bir yerin camına yapıştı.
"Burda birsürü kıyafet var.Oha ay çok mükemmel.Hadi girelim buraya."Hepimiz güldük.
"Hadi girelim."dedim
Hepimiz içeri girdik.Ali'nin suratı ekşidi.Yanına gittim ve ne olduğunu sordum.
"Burda bize göre yani erkeklere göre birşey yok."dedi.Bizi buraya getiren adam hemen söze atladı.
"Sizin için başka mağazalar var."
"Mağ ney?"Adam güldü.
"Mağaza yani sattıkları şeye göre değişiyor.Ama geneldr kıyafet mağazası var buralarda."
Nazlı elinde yaklaşık beş tane kıyafetle yanımıza geldi.
"Bunları alacağım."
"Denemeden mi?"diye sordu adam.
"Deneyebiliyor muyuz?Vayy be.Ay nerde deneme yeri."Adam eliye sağ tarafı gösterdi.