~HATIRALAR ATEŞİ~

4 yıl dile kolay geliyor sadece ama bu benim için hiç öyle değil. Ben Asena 4 yıl önce bugün ne kadar mutluydum. Günlerden 31 Aralık'tı. Çok net hatırlıyorum. Ailemle yeni yıl için hazırlık yapıyorduk.Arkadaşlarımı çağırmıştım akşam için. Kuzenlerimde bize geleceklerdi. Ben odamda müzikler seçip çalma listesi oluşturuyordum. Bi yandan da ne giyeceğimi kararlaştırmaya çalışıyorduk Asya ile. Ama sonra nedendir bilmediğim bir sebepten dolayı sesler yükselmeye başladı ve bir tokat sesi ardından da kapı çarpılması. Aşağı indim. Babam salonun ortasında öylece kalakalmıştı. Baba ne oldu? Diye sorduğumda 2 kelimeden ibaretti verdiği cevap. "Terk etti". Ben bunları duyduğumda verdiğim tepki önce bi kahkaha atmak oldu. Hatta babama " bu şakayı yapmaktan bıkmadınız ama büyüdüm artık".demiştim. Sonrasında da evde annemi aradım çocukluk işte. Fakat bulamadım. Tekrar tekrar sordum babama. Babam da terk etti diye cevap verdi defalarca. En sonunda terk ettiğine kanaat getirdim, sonrasında ise sinir krizi geçirmiş ve kendimden geçmişim. Öyle olunca da hastahane'ye kaldırılmış ve yeni yıla çocuk acil de girmiştim. O günden sonra eve boşanma davası için kağıt gelmiş, annem ve babam tek celsede boşanmıştı. Ben de babamın onu aldattığını öğrenmiş oldum ama buna inanmayıp anneme küstüğümü,ondan kaçıp beni yeni yıla küstürdüğü,hayata karşı öfke dolu bıraktığı için bir daha yüzünü görmemiş,çok kırılmıştım ona, beni terk ettiği ve babama iftira attığını sandığım için. Herkesten yavaş yavaş uzaklaşmış ve bayağı asabi biri olmuş haldeydim.Asya ve Leyla kalmıştı yanımda sadece.Sigaraya başlamıştım ve kendimi kaybetmiştim evi terk edip , yurtta kalmaya başladım. Bu 4 yılda yapmadığım, yaşamadığım kalmadı. Bir motorsikletim var, bir de Asya huzur veren. Leyla vardı artık o da yok silindi defterden. Bi elimde sigara, bunları düşünmekle meşgulken beynim, bir yandan müzik dinleyip bağıra bağıra şarkıya eşlik ederken iskeleye geldim. Karşımda eski sevgilim Arel vardı.Ulaşmaya çalıştığında unutmaya çalıştığım için kaçtığım çocuk. Aynı zamanda deliler gibi sevdiğim çocuk, Gülşah diye 2.ismim ile seslenmesine izin verdiğim tek kişi,ayrılsakta sevmekten vazgeçemediğim yegane kişi. Bağırmaya başladı bana bir anda. Bense ifadesizlik maskemi takındım o öyle yapınca. Sonunda bulabildi beni demek ki.
-"Seni seviyorum hâlâ hem de çok. Senden ayrıldıktan sonra kendime lanet okudum. Kendimden nefret ettim. Defalarca ulaşmaya çalıştım sana her defasında bir kaçış yolu kesinlikle buldun ama vazgeçmedim bak geldim işte buldum seni karşındayım. Dikkatli dinle bugün bizim ya sonumuz ya da başlangıcımız olacak duydun mu beni? Duydun mu dedim? "dedi yeşillerimden mavilerini bir an bile ayırmadan bana.
-" Duydum da sana inanmak istesem de inanamıyorum çünkü birkaç ay önce beni burada terk etmiştin bana burda söz verdiğin halde" dedim mavi gözlerinin sonsuzluğunda boğulabilecek bir haldeyken.
-"Sil şu geçmişi, ikimiz için. Şimdi bizim için şu an önemli. "dedi.
-" Silemem çünkü geçmişim olmasaydı berbat bir halde kendimi kaybetmiş vaziyette bulmak için uğraşırken,seninle tanışmış ve sayende kendimi bulmuş olamazdım. Kayıp olurdum,biz olamazdık.İki yabancı olurduk,sırf sen varsın diye geçmişimde silemiyorum geçmişimi. Sırf sen belki yeniden gelirsin diye kalıyorum ayakta bugün. Sırf sen yarın belki gelirsin diye umut etmekten vazgeçemedim. Duydun mu sırf ikimiz olduğumuz için, geçmişimde biz olarak kalabildiğimiz için silemiyorum geçmişimi. "
-" O zaman şimdilik çıkart ayrıldığımız o günü aklından sadece birkaç dakika. Çünkü bu soruya tek bu şekilde cevap verbilirsin lütfen! Olur mu?"
-"Tamam sor hadi, bekliyorum."
-"Asena,benim Gülşah'ım kendi varlığıma, yoksun diye kendi aptallığım yüzünden kendimden nefret ettiğim kişi,yeşillerinde dünyayı unuttuğum, hayatıma anlam katan, mavilerimin umut ışığı, senin yokluğunda ölmek istedim şimdi sana soruyorum geçmişteki bütün acılarını silerek bana yeni bir defter ile gelip ikimizle başlayan bir hikaye için bana gelerek yeniden,yeni baştan başlamak,benimle evlenmek ister misin? Ya da ben başaramam yeni bir hayata acılarımı silemeden başlarım o yüzden hayır diyorum diyorsan eğer ben şu anda ölebilirim peki benimle ölebilir misin sende? Ya da bensiz mutlu olacaksan ben tek olarak ölebilirim ama sen hiç ağlamayıp, kendini kaybetmeyip içten gülerek, mutlu olabileceğine söz verirsen. Çünkü ben olmam ki o zaman da sen kendini bulamazsın olmazsam, ölme dersen, sensiz geçen her gün tekrar öldüm şu birkaç ayda. Her gün tekrar ölmektense tek seferde ölürüm daha iyi. Lütfen iyi düşün ve cevabını ver ya mutlu olur ya da ölürüz ya da sen mutlu olursun ben ölürüm hangisi?"
-"Ben geçmişimi silemem. Seni deliler gibi seviyor olabilirim ama seninle ölemem. "
-"Tamam ben anladım. Kendine dikkat et ve sen mutlu ol yeter hoşçakal hayatımın umudu..."dedi ve yürümeye başladı iskelenin sonuna yaklaştı. Ben de arkasından koştum ve kendime çevirdim.
Bir kahkaha atarak konuşmaya başladım.
-" Şapşalım benim bir dinle, daha söyleyeceklerim bitmedi.dedim. Gözleri dolmuş, ağlayacaktı neredeyse.Geçmişimi silemem çünkü zaten benim için senden öncesi yok. Seninle ölemem çünkü daha yaşayacak çok maceramız var önce bi yaşayalım. Sende ölemezsin ama çünkü hikayemde başrol sen ve benden oluşuyor. Seninle evlenirsek başlayacak hikayem. Deliler gibi aşığım sana. Evleneceğim adam da sensin beraber öleceğim adam da. Ama ölmek için zaman var biraz yaşayalım. Zaten sensiz benimde ölüden bir farkım yok. Seninle evlenmeyi kabul ediyorum duydun mu beni?diye bağırdığım anda iskeleden geri çıktık koşarak elimden tuttuğu gibi.
-SEVİYORUM BÜTÜN İZMİR DUYSUN, AŞIĞIM ASENAYA O BENİM GÜLŞAH'IM SADECE, HERŞEYİM BU KIZ. DUYDUNUZ MU BİZ BERABER ÖLECEĞİZ, BU HAYATI BİRLİKTE YAŞAYACAĞIZ, HERKESE İNAT
BİZ HEP BİZ OLACAĞIZ. DUYDUNUZ MU LAN BİZ EVLENİYORUUUUZZZZZZ!
Diye bağırdı ve beni döndürmeye başladı.
Sonra dönerken hızımızı alamadık ve bildiğiniz ben denize uçtum Arel'de peşimden. Sonra denizden çıktık. Ve beni yurda bıraktı. 2 Ocak'ta nikah tarihi aldık, yıldırım nikahı için ve 7'sinde evlendik.
-*- 1 yıl sonra : -*-
2 kızımız oldu 3 gün önce. Bugün günlerden 5 Ocak. Şu anda hastahaneden evimize geldik. Kızlarımızın ismini Asel ve Nefes koyduk. Asel Akyıldız ve Nefes Akyıldız .Çok mutluyuz. -*-15 yıl sonra: -*-
Bugün kızlarımız 15 yaşına bastı. 2'si de istediği gibi yaşamasını, istediği yerde okumasını, istediği hedefleri, tuttuğunu koparmasını başarıyor. Ne kadar hayal kursalarda gerçekleri fark ediyorlar, ayakları yere basıyor benim o zamanki halimin aksine.

-*-23 yıl sonra : -*-
Kızlarımız evlendi birkaç ay önce. Şu anda yeni yıl için tatile çıktılar mutlular biz de öyleyiz. Evlilik yıldönümümüz için yemeğe gidiyoruz.

-Arel biraz yavaş kaza yapacaksın!
-Birşey olmaz endişelenme Gülşah'ım...
-Arel önüne bak lütfen! Arel!
-Tamam bakı- Seni seviyorum!
-Bende seviyorum Arel! Aaaaaaa! Ve araba çarpmasın diye arabayı başka yöne çevirirken uçurumdan düştük. Beraber öleceğiz demiştik ve öyle oluyor beraber ölüyoruz. Evlendiğimiz günün öldüğümüz gün olacağını nerden bilebilirdik?Daha torunlarımızı göreceğimizi düşünürken hatıralarımızın ateşinin bizim hayallerimizi alacağını bilemezdim. Yada geçmişimdeki hatıralarımın kül haline getirdikten sonra Arel sayesinde olumlu bir şekilde değişerek geleceğimde böyle beni nasıl değiştirdiğini ölürken saniye saniye hatırlayabileceğimi. Ellerimiz birbirine kenetlenmişti ve gözlerimiz aynı anda kapanıyordu.
İlk sevdiğim, son sevdiğim, tek sevdiğim adamla.

+*-*+~+*-*+