You only have one chance you know.

I

Wróciłam do domu po całym dniu pracy. Otworzyłam sejf i włożyłam broń do środka. Padłam zmęczona na łóżko. Moja praca nie była najłatwiejsza. Praca policjantki w jednej z najgorszych dzielnic w Korei to nic przyjemnego, dodatkowo jako, że jestem Polką to przyciągam dość dużą uwagę podejrzanych typów, co nie jest przyjemne. Przestałam się użalać nad sobą i poszłam pod prysznic. Myślałam, że dzisiaj już sobie odpocznę, ale nic z tego bo gdy tylko wyszłam z pod kabiny zadzwonił mój telefon. Nawet nie musiałam sprawdzać kto dzwoni, od razu wiedziałam, że to mój szef. Tylko on dzwonił do mnie o tej porze.

-Tak?

-Masz zadanie. Znaleźliśmy dziuplę gangu B.A.P ubierz się stosownie i idź pod podany adres, postępuj tak jak zazwyczaj.

Rozłączył się. Po paru minutach dostałam SMS-a z adresem. To było zajęcie, które zawsze przypadało mnie: rozpracowywać dziuple. Jako, że nie byłam Koreanką wywierałam duże wrażanie na gangach. Podeszłam do szafy i wyciągnęłam swój ,,stosowny strój" czyli czarną sukienkę bez szelek sięgającą mi do połowy ud i czerwone szpilki. Zrobiłam sobie makijaż, zakręciłam włosy i wyszłam z domu. Gang B.A.P jest najgorszy w tej dzielnicy, jego członkowie są dość młodzi, ale nie przeszkodziło im to w zdobyciu tego tytułu. Wsiadłam do samochodu i ruszyłam.