Secretly Married (Revising)

1：Secretly Married with him

Chapter 1　　

I'm Kathryn. 17 years old. Simple lang naman ang gusto ko. I just wanted to be a normal student like everybody else. But I guess hindi lahat ng gusto ko ay makukuha ko. Why?

Secretly Married lang naman ako sa isang sikat na artista na si Daniel Padilla. You think it's a good thing? No it's not. It will never be.

Sino ba naman ang gusto maikasal sa lalaking yun? He's cold, selfish and arrogant. Now tell me, gusto mo pa ba maikasal sa ganun?

Kahit sa school, sana maging friendly man lang sya. But no. And to make it worst, akala ng mga kaklase ko avid fan nya ako sa tuwing kinakausap ko sya.

The nerve of that guy! Nakakairita. Oh. Where are my manners?

I'm Kathryn ManuelｰFord. Incase you didn't know my full name. Ang oh.. my g! Malalate na ko.

Bakit hindi ako nagising? . Argh. Naligo na ko. It's 7:30 and ang pasok ko ay 8:00. Wala na yun si Daniel.Knowing Daniel, sanay na yun magising nang maaga dahil sanay na sya sa mga shooting nya.

After 15 minutes, natapos na ko maligo and agad akong nagbihis ng uniform namin. Nagsuklay na din ako ng buhok after ko itong i blower at pinusod ko nalang ito agad.

Its 7：55 already. Damn it. Wala na kong time para mag breakfast pa. Sa school nalang ako kakain after ng first period.

"Nay Lourdes! Aalis na po ako." Sabi ko dun sa tumutulong dito sa amin sa bahay ni Daniel. Bata palang ako sya na yung nag aalaga sakin pag wala ang parents ko. Pinasama na sya samin ni mommy at daddy.
Yes, sa iisang bahay lang kami nakatira. Tatlo lang kami dito sa bahay. Inutos lang din na magsama kami. We both know na napipilitan lang kami sa isa't isa. Great, right?

"Hindi ka na ba kakain, Kathryn?" Sabi ni manang. Hindi na kailangan. Magluluto pa sya kung sakali. "Hindi na po nay! Late narin po kasi ako."

"Oh sige, mag iingat ka." Sabi ni nay lourdes. "Opo!" Sabi ko at lumabas na ng bahay. Pumara na ako agad ng tricycle.

Unfair talaga. Si Daniel kasi naka sasakyan lagi pag papunta ng school. Tss. Hindi nya ako  sinasabay dahil baka magtaka daw yung mga 'fans' niya.

8：00 na. Hala. Mapapagalitan na talaga ako nito. Nakarating na yung tricycle sa school after ten minutes. Binayaran ko na yung tricycle at tumakbo agad papasok ng school.

Madapa dapa pa ako habang tumatakbo. Anong araw nga ba ngayon? Wednesday! Sports day!

Sa school kasi namin, every Wednesday and Friday ay day na special for sports. I'm in the badminton and volleyball team. Yes, pwede dalawa.

Which means I'm more dead kasi baka nasa gym na silang lahat. Huhuhu.

Ayan na si classroom! Nagiisip na ko ng excuse ko. Huminga muna ako ng malalim bago ko binuksan yung pinto.

"Sir, sorry po I'm late!" Sabi ko pa habang nakayuko at nakapikit

Walang tao.

Omg nasa gym na sila. Tumakbo na ko papuntang locker malapit sa gym para magpalit ng sports wear. Badminton ang unang game ko.

Sana hindi pa nag sa start please huhuhu.

Section B pala ako. I know huhu. Konti nalang A na eh. Huhu. Akala nyo D? Haha! Out of the blue ko sinabi yun wahahaha.

Anong tinatawa tawa ko? Kailangan ko nang bilisan.

Natapos na ko magbihis at tumatakbo palang ako papuntang gym ay naririnig ko na yung boses ng coach ng badminton team.

"Asan na si Bernardo?! Hindi tayo makakasali kung hindi tayo complete. Naka ready na yung Section C!" rinig kong sabi ni coach.

Pumasok na ko sa gym at agad na naghanda ng speech.

"Sorry coach! Sorry for being late po. I-" hindi pa ko tapos magsalita nang magsalita ulit so coach.

"Stop explaining and pumunta na kayo don para magsimula na ang game. Don't lose to Section C. You got that? Ikaw Bernardo, do your job as a captain. This is your first so palalagpasin ko pa, but I won't tolerate this if this happens again." mahabang speech no coach.

"Now go and kick Section C's ass. I don't like their arrogance. Kanina pa yan eh. Show them who's the boss." sabi ni coach

Yung players kasi ng Section C kanina pa kami binu boo. Like where are their manners? No wonder they're Section C. Pano pa ang Section D?

"Yes, coach!" sabi namin then the game started.