Eylül Kırıkları

Benim hiç kalbim olmadı .

Dün gece eve gitmeyi düşünmüştüm ama eylülün üzüleceğini düşünüp bu karardan vazgeçtim tüm gece uyumamuştım düşünmekten deliricektim düşünmeyi acilen bırakmam lazım.
Sabah kalkıp kahvaltı hazırladıktan sonra eylülün odasına gittim hafif kıpırdanıyordu gözlerini açtı beni görünce gülümsedi ve yanına yatmam için yana kaydı yanına uzandım ve alnına ufak bir öpücük kondurdum
Kalktık elini yüzünü yıkayıp mutfağa gelmesini söyleyip mutfağa doğru ilerledim poyrazın odasının önünden geçerken uyanmısmıdır acaba diye düşünmeden edemedim odasına giremezdim hiç ses yoktu demekki uyanmamıstı boşverip gidecektim ki duyduğum sesle dondum
Hiç değişmemiş mert aynı masumluğu, kızması of be abicim içerde şuan neyse kapatıyorum ben görüşürüz
Yakalanmamak için adımlarımı mutfağa yönelttim
Telefondaki kişi mert yani poyrazın en yakın arkadaşı sevgili olduğumuz zamanlar beraber takılırdık abim gbiydi ama olaylardan sonra onunlada iletişimimi kesmiştim.
Şuan o kadar karmaşıktım ki ne yapıcaktım poyraz evliydi ve kızı vardı yani artık hiçbirşey eskisi gibi olamaz .
###
Kahvaltımızı yaptıktan sonra eve gitmeye karar verdim hazırlandım ve eylülü öpüp dışarı çıktım
Biraz temiz hava almanın iyi geleceğini düşünerek parka gittim
Herzamanki salıncağa oturdum ve hafif hafif sallanmaya başladım
O sırada telefonumun müziği düşüncelerimden irkilmeme sebep oldu
suya hasret çöllerde beyaz güller bitermi
Arayan buseydi karşı komşumun kızı şuan onunla konuşmak istemediğimden şarkıya eşlik ettim
bir menekşe kokusunda seni aramak var ya
adriandan ve koray avcıdan sonra ahmet kaya takıntım vardır
çünkü bizler ahmet kaya diyorsa vardır bir bildiği diyenlerdeniz
lakin yıllar sonra öğrendik menekşenin kokmadığını
birden aklıma babam geldi o da severdi ahmet kayayı babam demişken nerdedir acaba ben 7 yaşındayken bizi terkedip gitmişti birdaha da gelmedi zaten varkende yok gibiydi hiç olmamıştı
hep eksiktim yarımdım sokağa çıktığımda sevgilisiyle değilde babasıyla gezen kızları kıskanırdım otururdum izlerdim onları gülerler, bazen kızarlardı birbirlerine ama sonunda affederlerdi ,anlarlardı birbirlerini. çünkü bir kızın kalbi babasına aittir babanın kalbi de kızına benim hiç kalbim olmadı .