Ya Sen Ya Hiç ...

Olaylı Bir Başlangıç

Multimedya masal ve derin
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Evet şimdi okulun ikinci günüydü. Bugün düne göre daha çok ortam kuracağıma emindim. Sabah alarmın o eşsiz ve bir o kadar bok gibi sesiyle uyandık. Gerçekten farklı hissedediyordum. Galiba lise hayatı çok farklı olacaktı.
◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆
Allahım uykum varrrr!!! Ya bu uyumak ne büyük bir nimet çok seviyorumm. Galiba gelecekte uyku ile evleneceğim. Maaşallah ki bana soyut bir kavramla evlenen ilk kişi olarak tarihe geçeceğim. Süperr. Dün gecenin ikisinde kapımızı çalan çocuklara gelirsek neyi amaçladıklarını bilmiyorum ama onlara birazcık bela ile beddua etmiş olabilirim. Ama haksız mıyım? Kusura bakmasınlar ama o saatte karşıma çağatay ulusoy çıksa tınlamam. Tamam kabul ediyorum. Önce ilanı aşk edip sonra çok sexy olduğunu söyleyip daha sonra dudaklarına yapışırdım. Çağatay bu yaaa lütfen. Dersin fizik olması bana hayatımın bence artık ölmelisin deme şekliydi. Ahhh hayır galiba ölüyorumm. Allahım bari Çağatayı bir kere görseydimm. Ya bu adam fransızca fizik anlatıyor ya da ben çok gerizekalı biriyim. Nedense ikinci seçenek daha makbul geliyordu. Zil miydi o çalan?? Evettt işte buu zil çalmıştı. Zaaaa !! Tamam ergen olabilirim. Tamam kıymayın bana. Bide burda teneffüs 5 dk. Lan bu ihtiyaç molası değil mi? Ben bu 5dk da ne kadar ihtiyaçlarımı giderebilirim. Kantin sırası en az 15 dk dan başlıyor... Yetmiyor yani ya benim çişim gelse tuvalete çıkması ayrı bi dert zaten. 2. Kata kaç basamak var biliyo musunuz siz???
*******************************************
Son ders zili şehvetle çalmıştı yada bana öyle geliyordu. Pufff çok yorulmuştum. Gerçekten çok sıkıcı, daraltıcı, berbat, feci derecede bok gibi olan bir gündü. Şimdi aparta gidip kendime akşam yemeği bulmalıydım. Evet sadece kendimi düşünüyorum çünkü bencillik bazen güzel olabiliyordu. Şaka yapıyorum şuan kendimize yemek yiyebileceğimiz bir yer arıyorduk. Ayrıca etrafa bi göz atıyoruz. Tamam kabul ediyoruz yakışıklı çocuk arıyoruz. Ama lütfen ergen olmak bunu gerektirir. Neyseki sonunda karşıda bir lokanta bulmuştuk. Allahım tantuni mi o ??? Evet işte bu tam 12'den zaaaaa. Tamam ergenleşmeyeceğim.
Masalın gözleri parladı. Ağzının suyu fışkırdı. Offf ne diyorum ben? Çok güzel anlattın bravo arya edebiyatçı seni görse mesleği bırakır. Lokantaya girince hemen bir masaya oturup siparişleri verdik. Bol acılı et dürüm yanında büyük boy ayran. Masal siparişler gelince lafa giriş yaptı.
"İlk gün değerlendirmesi yapalım mı kızlar?"
"Bence çok sıkıcı ve yorucu ve bunaltıcı ve berbat ve...."
"Tamam arya anlaşılan iyi bir gün değildi."
"Fizik dersi olmasaydı belki güzel olabilirdi."dedi derin. Şimdi kız haklıydı. Aynı sırada oturuyorduk. Dönemin ilk dersini uyuklayarak tamamlamıştık. Yok benden adam olmazdı. Yemeğimizi yedikten sonra hesabı ödeyip çıktık. "Ya kızlar biraz dolaşalım mı?" Hüsnanurun teklifi baya cazip gelmişti ki hemen balıklama atladım.
"Bence mükko olur."
"Bencede" diye onayladı masal beni.
Hepimiz derinden bir tepki bekliyorduk. Ama hala tepki vermeden telefonuyla oynuyordu. "Bana farketmez" diye yanıtladı hepimizi. Biraz etrafı turladıktan sonra aparta girdik gerçekten uykum gelmişti. Şimdi aramızda uykuyu sevmeyen var mı? Tabiki yok. Çünkü uyku bu tamam mı? Boru değil. Ben hemen odama geçip biraz wpde takıldım. Ya bir insanın hiç mı arayıp soranı olmaz tamam annem babam abim teyzem halam amcam.... Gerçekten hiç arayanım soranım yokmuş. Ya ne var arkadaşlarımı kast etmiştim. Evet işte ben iyi insan lafın üstüne." Gız gardaşım"yazısını görünce Nilsunun aradığını fark ettim. Telefonu açtığım gibi hıçkırıkları kulaklarımı doldurdu. Kahretsin!! Ağlıyor muydu?
"Alo canım iyi misin ne oldu!??"
"Ya ben buraya alışamadım. Hiçkimseyle arkadaş olamadım. Okulda hep yalnızdım tüm gün boyunca. Kahretsin burdan nefret ediyorum."
"Tatlım sakin olur musun? Bir günde ne kadar alışabilirsin ki?" Dedim şuan yapmam gereken tek şey onu sakinleştirmekti. Arkadan kahkaha sesleri geliyordu. Galiba yine Derin espri yapmıştı. Nilsu " Neyse senin keyfini kaçırmayayım baya alışmışsın zaten."
Bunları söyledikten sonra o meşhur dıt dıt dıt sesleri kulaklarımı doldurdu. Biraz önce trip mi yemiştim. En yakın arkadaşım bugün zor bir gün geçiriyordu. Tekrar aradığımda ise
" Aradığınız kişiye şuanda ulaşılamıyor. Lütfen daha sonra tekrar deneyiniz. The person you have cold can not reach at the moment. Please try again later."
İşte işsizlik. Ne kadar mal birisiydim. Gerçekten bunu dinleyip kendimi iyi hisseden biriydim. Normalde karşıdaki insana ulaşamıyo olmam canımı sıkmalıydı. Ama anlayamadığım bir şekilde zevk veriyordu bana. Nilsu çok üzgündü. Bende biliyordum kolay değildi. 14 boyunca yaşadığın evi çevreyi insanları bırakıp bambaşka bir hayata adım atmak oldukça berbat bir histi. Ama alışacaktı. Dünya düzeni bunu gerektirmez miydi. Doğar büyür ölürdük. Evet ama ya bunların arasında yaşadığımız mutluluklar, hüzünler, acılar, heyecanlar, korkular...Dünya saçmaydı, yaşamak saçmaydı ama yaşıyordun işte. Ne diyorum ben ya felsefe mi yapıyorum. Öfff uyku saatim yaklaşmıştı anlaşılan fazlasıyla saçmalıyordum. Yada bazen saçmalamak hayatın gerçeklerini veriyordu bize....
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Koca 3 hafta ne çabuk geçmişti.? Hayatımda kayda değer birşey yoktu. Normal insanlar gibiydim. Aslında her insan normaldi. Offf aman neyse işte. Haftanın en önemli olayı ise Hüsnanur' un aparttan ayrılmasıydı. Okul yurduna geçmişti. Evet böyle daha iyi olacağını düşünüyordu. Bizde çok sallamadık. Ha bi olay daha vardı ama ben onu pek takanlardan değildim. Ufak bişey canııımm. Sadece haftaya bütün sınavlar başlıyordu ve bana azıcık ufacık ucundan gircekti. Şuana kadar olan toplam derslerin % 80'inde uyumuş, % 15'inde yanımdaki insanlarla muhabbet etmiş,%4'ünde de ders dinlemiştim % 1 lik bölüm ise kitap okuma saatimizdi. Şuan sap gibi okulun bahçesinde dolanıyorduk. Offf hayattan çok sıkılmıştım. Eski hayatımı özlemiş 3 hafta boyunca bebek gibi ağlayıp ailemin başını ağrıtmıştım. En az 10 kere nakil isteyeceğimi artık burada yapamayacağımı anlatmıştım. Gerçekten çekilecek gibi değildi. Annemi çok özlüyordum. Abimi, babamı, evimi, eski arkadaşlarımı, eski okulumu sabahları okula giderken karşıma çıkan o siyah beyaz köpeği bile çok özlemiştim. Bu 3 hafta boyunca 8 kişiden çıkma teklifi almıştım. Ama hiç umurumda değildi. Zaten 4'ü okuldan ve sınıfımdandı. 2' si yine okuldan üst dönemlerdendi. Ego kasmak istiyorum. Bekleyin kasıcam. Gerçekten hiç sallamıyordum. Şuan düşündüğüm tek konu acaba eski hayatıma dönmenin bir yolu var mıdır ve ben o yolu bulabilir miyim konulu düşüncelerdi. Sanmıyordum. Artık biraz büyümem ve olgunlaşmam gerekiyordu. Bu koca şehirde yalnızdım. Arkamda durcak bir aile elbette vardı ama artık en ufak pürüzleri kendim aşındırmalıydım. Sorunlara çözümü kendim bulmalı sonrunları kendim halletmeliydim. Hayat zordu bazen umudun son damlasına kadar kullanıyordum ama yine de tatmin olmuyordum.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Evet gelelim fasulyenin faydalarına ilk sınav günüydü. Okula çok az bir mesafe kalmıştı. Çok az çalışmıştım. Çok az mutluydum. Çok az umudum vardı. Çok az bir not alacaktım. Bunların yanı sıra çoooookk fazla uykum vardı. Şimdi git fizik sınavına gir ya da o sana girsin karşılıklı girişin... Ne diyorum lan ben??? Bi ara tımarhaneye uğramalıyım. 3. saat fizik sınavı sınavı sınavı akşama yeriz nanayı nanayı nanayı. Evet fizik fena derecede kafa yapmıştı. Bundan emindim. Şimdi gidip yerlerimize bakmalıydık. Neymiş herkes karışık sınıflarda kelebek sistemi ile oturacak kopya çekme olasılığı en aza indirelecekti. Sanki kimse çekemeyecekti. Bazen hocaların söylediğine kendilerinin inanıp inanmadıklarını merak ediyordum. Allahım 400 kişi içinden 20 yakın kağıttan kendimi nasıl bulacaktım acaba?? Herşeyi bilen sayın müdür yardımcıma sesleniyorum bununda yapsana bir pratik yolunu hadi?? Evet bulmuştum kendimi sonunda. Bakıyım 12-A orta sıra 2. Şimdi git koca okulda 12- A' yı ara işin gücün yoksa. Benim işim var uyumak istiyorum tamam mı bence dünyadaki en önemli iş uyumaktır. En güzel hobi de uyumaktır.
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Sonunda sınıfımı bulmuştum. Sırama doğru ilerledim. Fazlasıyla heyecanlıydım. Sonuçta ilk lise sınavımdı. Şuan ellerimle oynuyordum. Stres yapınca hep ellerimle oynardım. Avuçlarım terlerdi. Etrafa bakınmaya çalıştım sınavı unutmalıydım.
Hemen çapraz sırada 9.sınıf bir çocuk oturuyordu. Çok fazla tanımıyordum. Birkaç kere dolaylı yoldan konuşmuştuk. Adını bile hatırlamıyordum. Camın önünde duran bir çocukla konuşuyordu. Çocuğa ilk sınav notunu sormuştu. Onun verdiği tepki oldukça ilginçti.
"Vallahi hatırlamıyorum ki??"
12.sınıf olduğu belliydi. Unuttuğuna göre. Benim yanımda 10.sınıflardan birisi oturuyordu galiba tam olarak bakmamıştım. Ama öyle hatırlıyordum. Zil çalmıştı. Offf boku yemiştim. Yanımdaki niye gelmedi diye düşünürken hoca sınıfa girdi. Camın önünde duran ilk sınav notunu hatırlamayan çocuk gelip yanıma oturdu. Noluyo lan bakışı atacaktım ama sonra vazgeçtim. Başıma bela almak istemiyordum. Ne korkucam be ?? Tamam hafiften bir göt korkusu vardı. Ama azıcık abartacak bir şey değil. Çocuk bana doğru eğilip
"9.sınıfsın demi?" Diye sordu. Sorusu havada kalmadan cevap verdim.
"Evet."
"Aryaydı demi."
"Evet."
"Kağıdını açık tut. Benimki erken biterse seninkini yapıcam."
" Efendim?"
"Yani sana yardım edicem birazcık."
Noluyo abisi?? Kopya vermeyi teklif etti. Harbi mi? Diyesim gelmişti ama susmayı tercih ettim. Hoca bu arada kağıtları dağıtmıştı. Kağıdımı alır almaz ismimi yazdım. Yapamazsam faln isimden puan versin bari. Sorular çok zor değildi. Aksine baya bi kolaydı. Tek bir soruda takılmıştım. Bir türlü bulamıyordum. Nitel ve nicel neydi abisi.? Yanımdaki takıldığımı anlamış olacak ki hemen soruya baktı. Bişeyler dedi ama benim mükemmel kulaklarım onu duymadı. Tekrar bişey söyledi. " B" evet b demişti. Ama ben b'yi en önce elemiştim. Kesinlikle b değildi. Galiba tembel birisiydi. Zaten bana biri kopya vermeye kalkar o da yalnış kopya verirdi. Şans götünü dönmüştü bir kere. Zil çalınca soruyu sallayıp kağıdı hocaya verdim. Çıkarken kapıda yanımda oturan çocuk vardı. Birlikte koridora çıkmıştık. Bir dakika ya o benim adımı nerden biliyordu? Her yanında oturanın adına bakıp ezberliyordu galiba. Çok saçma!!! Merak değil mi hacı tutamadım sordum.
"İsmimi nerden biliyosun?"
"Yanımda oturmuyo muydun?"
Tamam bakabilir yanında kimin oturduğuna mantıklıydı yani.
"Peki niye kopya verdin bana?"
"9.sınıfların hepsine yardım ediyorum."
Haaaa yardımsever bir vatandaş modeli ile karşı karşıyayız.
★★★★★★★★★★★★★★
Merdivenleri seke seke indim. Masal ve derin beni bekliyordu. Hemen soruyu yapıştırdılar.
"Nasıl geçti? Kolaydı demi. 12. Soruyu ne yaptın?"
"Bi sakin olur musun masal. Evet o kadar zor değildi. 12. Soruyu hatırlamıyorum ve dışarı çıkabilir miyiz artık çok bunaldım."
Dışarı çıkmış mal mal dolaşıp soruları tartışıyorduk. Biraz önce bana kopya veren çocuk değil miydi o? Sınavda hiç dikkat etmemiştim ama baya yakışıklı biriymiş dedim içimden. Ne saçmalıyordum ben? Banane yakışıklıysa çok mu önemli sanki. Evet harbi çok yakışıklıymış. Offf kes şunu arya. Senden 1 yaş büyük ve sen onu hiç tanımıyosun. Adını bile bilmiyosun.
"Kızlar sınavda yanımda oturan çocuk bana kopya verdi. Aslında onun söylediği seçeneği yapmadım. Zaten 1 soru söyledi. Ama adımı biliyordu. Sorun şu ki ben onun adını bilmiyorum. Aaaaa bak şu karşıdan bize doğru gelen işte. Esmer olan. Aralarındaki en yakışıklı."
"O bize mi bakıyo ve neden buraya geliyolar? Kızım adını nasıl biliyo nie bakma gereği duymuş ki? "
"Harbi buraya geliyo arya senin için mi?"
"Ya bi susun niye gelsin benim için?"
Derin benim için geldiğini iddia ediyordu. Ama bence öylesine yürüyorlardı. İyicd bize yaklaştılar ve çocuk bana seslendi.
"Arya?"
Ona doğru döndüm ve kaşlarımı sorarcasına çattım.
"Sorunun cevabı d olacakmış."
"Hadi yaaa ben c yaptım onu."
"Benim söylediğim cevabı yapmadın yani?"
"Evet çünkü yanlış söylemiştin."
"İyi o zaman vicdan yapmama gerek yok."