Ağlıyordum...
En son bir köşede oturmuştum
Kendi başınalığımı düşünürken ağlıyordum
Canım yanıyordu ama fiziksel değil
Ruhumdan bir parça koparılmaya çalışılıyordu
Dayanamıyordum dayanacağımı da düşünmüyordum
En son bir melek geldi siyah kanatlı
Ağlama giden gitsin ben buradayım dedi
O an anladım pes etmek için erkendi
Gözyaşlarımı silip sarılmaya çalıştım
Ama utangaçtı melek
Fakat biliyordum
Bir gün gelecekti severek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir Kırıntıları
PoetryYaban güvercinlerine atılan ekmek kırıntıları gibi.. Azdı belki Ama etrafında eksik olmazdı güvercini
