Tepeden...
En üstten gökyüzünden sana bakıyordum
Geleceğin günü bekliyordum aslında
Sen yürüyordun yolda yalnız başına
Sana soranlar oluyordu bir gece vakti
Ne işin var bu sokaklarda yalnız?
Ben karanlığı ve yalnızlığı seviyorum kalabalık boğuyor diyordun
Yola tek başına devam ettiğini düşünüyorsun aslına bakarsan
Yalnız olduğunu zannediyorsun
Ben senin peşindeyken ve farkedilmeden
Sürekli evrilip sana dönmeye çalışıyordum oysa
Bir an şüphe duyup arkanı dönüyorsun
Kimse yok.
Yine yalnızım diyorsun ama
Gökyüzüne bakmak aklına gelmiyor
Ben geceyim bayan karanlık
Sen de yalnız değilsin anla artık
Bu sevgi de değil asla anlık...
Herkes bende kayboluyordu sen ise kendini bende buluyordun
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir Kırıntıları
PoetryYaban güvercinlerine atılan ekmek kırıntıları gibi.. Azdı belki Ama etrafında eksik olmazdı güvercini