Οι Μάγισσες του East End ( Πίσω στο σπίτι )

: Οικογένεια

Το τηλέφωνο της Φρέγια καλούσε αλλά κανείς δεν το σήκωνε , τότε η Ίνγκριντ άρχισε να ανησυχεί Γύρισε πλευρό , κοίταξε την Τζόαννα στα μάτια και κατάλαβαν ότι κάτι συμβαίνει . 
 '' Γρήγορα Ίνγκριντ , πάνε να την βρεις στο μαγαζί , και από δω και στο εξής καμιά σας δεν βγαίνει από το σπίτι , κατανοητό ? '' 

'' Μαμά .. Πρέπει να σου πω κάτι για τον Φρέντυ .  ''
'' Αργότερα Ίνκριντ . ''
Στεναχωρήθηκε που δεν ήταν ικανή να ξεστομίσει κάτι για πρώτη φορά στη ζωή της δίχως να συγκρατηθεί , αλλά τώρα είχαν αλλά πράγματα προτεραιότητα . Έτρεξε προς την πόρτα την άνοιξε και πήρε το πρώτο ταξί που βρήκε μπροστά της - συμπτωματικά εκείνη την στιγμή πέρναγε ο ίδιος ταξιτζής που την μάζεψε από την παραλία , λίγο παράξενο αλλά δεν νοιάστηκε - .  Μπήκε στο αυτοκίνητο και έδωσε  οδηγίες για το που βρίσκετε το Bent Elbow λέγοντας του να βιαστεί . Ευτυχώς το δρομολόγιο ως εκεί ήταν μικρό .
'' Σας ευχαριστώ ξανά για τις υπηρεσίες σας ! '' Είπε στον γεροδεμένο και υπερβολικά όμορφο άντρα .  
'' Παρακαλώ , χαίρομαι να εξυπηρετώ ωραίες γυναίκες . Ορίστε η κάρτα μου αν με χρειαστείς μπορείς να με καλέσεις ανά πάσα στιγμή . ''
Χαιρετήθηκαν και η Ίνγκριντ  έτρεξε μέσα στο μαγαζί που δούλευε η αδερφή της σαν μπαργούμαν. Μόλις μπήκε στο μαγαζί η βρώμα από το αλκοόλ έκανε την μύτη της να τσούξει και γαργάλισε τα μικρά ρουθούνια της .  Έγνεψε στην Φρέγια με σοβαρό ύφος για να πάνε κάπου να μιλήσουν ήσυχα , μακριά από περίεργα βλέμματα . Το ξύλινο ταβάνι του μπαρ ήταν γεμάτο σκόνη και ιστούς από αράχνες , ο Ρότζερ έλειπε και κανείς δεν έμπαινε στον κόπο να καθαρίσει .  Η Φρέγια φίλησε σταυρωτά την αδερφή της αφού πρώτα την αγκάλιασε . Είπαν τα δικά τους και έπειτα η συζήτηση ανατράπηκε γιατί η Ίνγκριντ έπρεπε να της πει τι συνέβη .
 '' Τι έγινε , σε βλέπω ανήσυχη , και όταν εσύ ξεκινάς να λες ασυναρτησίες πάντα καταλήγουμε να συζητάμε για τα εγχώρια οικογενειακά μας . '' Ξεκίνησε πρώτη η Φρέια και κάθησε στο σκαμνάκι .
'' Πρέπει να τα μαζέψεις και να φύγουμε σπίτι , κινδυνεύουμε . ''
'' Τι εννοείς κινδυνεύουμε ? Από Ποιους ? '' Ρώτησε η Φρέγια την Ίνγκριντ κοιτάζοντας την μεγάλη αδερφή της στα μάτια . 
'' Κυνηγοί Μαγισσών . ''  Είπε βιαστικά η Ίνγκριντ . Μια πρόταση σαν και αυτή έφτανε να πείσει την Φρέγια .  Πήρε λοιπόν τηλέφωνο τον Κίλιαν , του είπε τα πάντα και εκείνος γρήγορα έφτασε στο Bent Elbow με την μηχανή του . Ήταν μια Harley Davidson , τα λάστιχα της μπορούσαν να διασχίσουν μεγάλες διαδρομές τόσο γρήγορα και ταχύτατα που έσχιζαν τον άνεμο . Ανέβασε την γυναίκα του πάνω και έφυγαν με κατεύθυνση το πατρικό της . Η Ίνγκριντ όντας φοβιτσιάρα πήγε με τα πόδια , άλλωστε θεωρούσε τον εαυτό της ικανό να παλέψει ακόμα και με δαίμονες αν αυτό χρειαζόταν ,  και το σπίτι ήταν 1 χλμ μακριά  .  Τι θα μπορούσε να μουρμούρησε η Ίνγκριντ .
'' Σε αυτή την πόλη ?? Πολλά ! '' Φώναξε μια άγνωστη φωνή κρυμμένη μέσα στις σκιές της νύχτας.''
Η Ίνγκριντ δεν μπορούσε να διακρίνει καλά , τα μάτια της είχαν θολώσει για κάποιο περίεργο λόγο . Ήταν άντρας η γυναίκα αυτό που έκοψε το συλλογισμό της ; Δεν καταλάβαινε .
Έσκυψε και κοίταξε κάτω από τα αμάξια που ήταν παρκαρισμένα σε απόλυτη ευθεία μπροστά από το Melrose Park  αλλά τίποτα , ίσως να ήταν ιδέα της , ίσως απλά να άκουγε φωνές από το πουθενά .  Απομάκρυνε κάθε κακιά σκέψη , ήθελε απλά να φτάσει σώα σπίτι της το οποίο δεν ήταν και πολύ μακριά ακόμα .  Η οικογένεια της περίμενε με ανυπομονησία την άφιξη της γιατί η Φρέγια είχε ήδη φτάσει και πέρασε σχεδόν μισή ώρα .  Στο δρόμο μόνο το θρόισμα των ξεραμένων φύλλων ακουγόταν , και λίγο τα τζάμια από κάποια παλιά σπίτια στη γειτονιά τους που τρεμόπαιζαν . Επιτέλους ανέβαινε τα σκαλιά της εξωτερικής βεράντας και το κλειδί της έκανε στροφές μέσα στην κλειδαριά . Μόλις άνοιξε η μαμά της αμέσως αγκάλιασε το μικρό της κοριτσάκι και μετά το μάλωσε που ήρθε περπατώντας ολομόναχη ως το σπίτι . 
'' Ingrid , μην μου το ξανακάνεις αυτό , με τρόμαξες πολύ . Ξέρεις ότι δεν μπορείς πλέον να έρχεσαι μόνη σου . Δεν είμαστε ασφαλείς στο East End . Όχι πλέον . ''  Είπε η Τζοάνα φοβισμένη στην Ίνγκριντ χαϊδεύοντας τα μαλλιά της .   
'' Μωρό μου , εγώ φεύγω . '' Είπε ψιθυριστά ο Κίλιαν στην Φρέγια και την κοπάνησε . 
'' Μαμά , εδώ και πόσους μήνες αποφεύγεις τον άντρα μου , γιατί ; . '' Ρώτησε η Φρέγια την Τζοάνα  επικριτικά .
'' Θα πρέπει να αναρωτηθείς εσύ γιατί το κάνω , μάλλον είσαι τυφλή .... Τέλος πάντως , δεν έχουμε χρόνο για αυτά , πρέπει να προετοιμαστούμε και να φυλαχτούμε . '' Είπε βιαστικά η Τζοάνα καθώς άνοιξε το σεντούκι με τα μαγικά τους αντικείμενα . Η Ίνγκριντ ρώτησε τη μαμά της που είναι το γριμόριο γιατί δεν την είδε να το βγάζει από το σεντούκι , εκείνη της είπε πως είναι κρυμμένο κάπου όπου μόνο αυτή μπορεί να το βρει και να το δει έτσι ώστε να μην πέσει σε λάθος χέρια . Στο βάθος του οικογενειακού τους σεντουκιού υπήρχε μια φθαρμένη φωτογραφία της Γουέντι , η Τζοάνα την προσπέρασε αλλά η Ίνγκριντ την έπιασε αμέσως . 
'' Δεν σου λείπει ? '' Ρώτησε συγκινημένη η  Ίνγκριντ την μητέρα της . 
'' ........ Γλυκιά μου , φυσικά και μου λείπει. Είναι η αδερφή μου . ''
'' Τότε γιατί δεν την αναφέρεις καθόλου από τότε που έφυγε ? '' Ξαναρώτησε επίμονα την Τζοάνα . 
Εκείνη της απάντησε πως τώρα έχουν να κάνουν κυνηγούς μαγισσών και πως πρέπει να επικεντρωθούν σε αυτό . Ίσως χρειαζόταν να φύγουν και μόνιμα από το East End , και μόνο ένα μέρος θα ήταν διαθέσιμο σε αυτή την περίπτωση . Το Asgard . 
'' Θα αστειεύεσαι . Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αυτό . Ξέχνα το '' Είπε θυμωμένη η Φρέγια στην μητέρα της . 
'' Τίποτα δεν είναι σίγουρο , αλλά και να γίνει ... είμαστε οικογένεια και δεν μπορώ να αφήσω και άλλο μέλος της να πεθάνει . Μου φτάνει που Φρέντερικ έφυγε πάλι , αν χάσω και εσάς η καρδιά μου δεν θα αντέξει . ''  Απάντησε η Τζοάνα θλιμμένη στην μικρή κόρη της .  Η Τζοάνα είχε από εκείνες τις στιγμές που ήταν ανήμπορη να αντιδράσει . Μια ξαφνική εμφάνιση κακών στο σπίτι τους μπορούσε να αποβεί μοιραία για όλους .  Έδωσε στις κόρες της από δυο φιαλίδια γεμάτα με ένα κόκκινο υγρό . Τους είπε να το ρίξουν σε κάθε γωνιά του σπιτιού ψέλνοντας το ξόρκι προστασίας το όποιο μετά θα εκτελούσαν και στην αυλή όπως είχανε κάνει και πέρυσι για να προστατευθούν από τον αλλαζόμορφο ( Πηνελόπη Γκάρντνερ )  . Μόνο που αυτό το ξόρκι ήταν πολύ πιο ισχυρό και θανατηφόρο ακόμα και για τις ίδιες αν τολμούσαν να βγουν από το σπίτι χωρίς να ενημερώσουν την μητέρα τους . 
Ετοίμασαν όλο το σπίτι και περίμεναν αρκετές ώρες , δεν θα κοιμόντουσαν όπως παλιά πλέον . Ήταν έτοιμες για όλα . Το σπίτι μετατράπηκε σε οχυρό και αυτές σε πολεμίστριες .  
Η Ίνγκριντ μιας και τώρα είναι ήρεμη και ξέρει πως δεν κινδυνεύουν ένιωσε έτοιμη να μιλήσει στη Τζοάνα για τον Φρέντερικ . Αγκάλιαζε σταδιακά τους ώμους της μητέρας της και εκείνη κατάλαβε αμέσως πως θέλει κάτι να πει το μικρό της κοριτσάκι . 
'' Πες μου , Ίνγκιντ . '' Είπε στην κόρη της . 
'' Μαμά θυμάσαι που νομίζαμε ότι ο Φρέντι μας άφησε για δεύτερη φορά ; ''
'' Θυμάμαι , και έτσι είναι . Δεν θέλω να το κουβεντιάσω περισσότερο . '' Απάντησε στην Ίνγκριντ η Τζοάνα .
'' Δεν έφυγε ! Έχει πεθάνει . '' Είπε με δυνατή φωνή ενώ η μητέρα της την έσπρωχνε έξω από το δωμάτιο .  ''
Έπρεπε εκείνο το δευτερόλεπτο να το διαχειριστεί σωστά και να αποδεχτεί ότι έχασε τον γιο της . Άφησε τα χέρια της να πέσουν μαζί με αυτήν στο ξύλινο δάπεδο  , το γρατζούναγε και το έγδερνε , τράβαγε τα μαλλιά της με όση δύναμη είχε . 
'' Γιατί ? '' Μονολόγησε αδύναμη η Τζοάνα . 
Η Ίνγκριντ ήταν ανήμπορη , δεν αντιδρούσε .  Σε τέτοιες περιπτώσεις κανονικά ήξερε τι να κάνει . Πάντα ήταν η άγκυρα που κράταγε την οικογένεια , τώρα μετατράπηκε σε ένα σχοινί που δεν άντεχε στην πίεση , ήταν έτοιμο να κοπεί στα δύο .