Wew taray nung title 'don't ignore talaga haha.
Well.. First, I want to say sorry kasi hindi po ayos yung pagkatype ko and grammars are also failed. Aaminin ko I was just 12 when I wrote this. That time tamad ko mag-edit and jeje pa ako. I don't have any idea na may makakapansin ng story kong 'to, kaya wala akong pake kahit basta-basta lang yung story ko. Kaya po SORRY.
Gusto ko mang iedit pero marami akong ina-update na stories, minsan sumasakit na yung ulo ko. Yeah I'm not popular pero may mga readers kasi ako na gusto update na agad, once na inignore mo naman yung gusto nila. Iitsepwera na yung story mo, keshu tatanggalin na sa library nila yung ganun kaya as much as possible nag-uupdate na ako.
Tapos Grade 10 student pa ako ngayon at jusko research dito, project doon kaya yun minsan wala na akong time mag-wattpad.
Haayy.
Pero I promise po ngayong gagawan ko 'to ng book 2 aayusin ko na yung format ko sa pagsusulat. Kung nagbabasa po kayo ng story ko (yung mga bago) mapapansin niyo po yung malaking kaibahan nung format ko noon kesa ngayon.
Thank you soo much po sa inyo, sa mga nagcocomment! Thank you!
Yeah I'm 15 na ngayon turning 16 and proud to say 4 years na sa wattpad but sad to say wala pang published book haha. Pero ayos lang atleast WRITER. （＾ｖ＾）
BINABASA MO ANG
Room 38
Horrormasaya mag-aral masaya kahit mahirap.. pero paano kung ang paaralan na pinapasukan mo ay may isang room na puno ng misteryo at may isang killer na inuunti-unting patayin ang mga taong nasa school na ito.. can you hide and run? or die without doing a...
