Tanju aslında pek kötü bir insan değildi hatta hayatta beni güldüren bir an bile olsa acılarımı unutturabilen 2.kişiydi birincisi Berfin di ama o da bazen iyi gelmiyordu. Aslında onun tek yaptığı mallıkları o güldürüyordu. Bu gün beni anladığını sandığım bir insanın aslında beni anlamadığını farkettim. Ve şimdi sadece yalnız değil aynı zamanda kimsesiz hissediyorum. Bana niye böylesin dediklerinde cevabım hep yalnızım diyordum. Ama şimdi hem yalnız hem kimsesizim diyeceğim. Niye insanlar böyle bir durumda olan birini üzerine bu kadar gidilmez. Ama genede beni ayakta tutan biri var ki beni anlamaya çalışan ama kimse beni tam olarak anlayamaz. Sadece anlıyormuş gibi yaparlar.
