Lisedeki Kurtadam

Lisedeki Kurtadam - 4 bölüm

Nerdeyse iki gündür okula gitmiyorum toprağın arabasında yaşadıklarım hala beni şok ediyordu ama bugün okula gideceğim ve ondan uzak duracağım . Gece yatağa yattığım da vücudumun üzerinde bir ağırlık hissettim gözlerimi açamıyorum

Toprak bu hafta hiç okula gelmedi onu görmedim için seviniyordum...

Bir insana göre çok garipti davranışları çok çok garipti buraya taşınmadan önceki hayatımı özlüyordum bunları düşünürken başıma giren ağrıyla birden bire şok geçirmiştim nedenini bilmiyorum ama neden bu kadar şiddetli bir ağrı oluyorki en iyisi bir doktora gitmek ve artık sıramla içe geçmiştim boğazım kaşınıyordu ama lanet olsunki florumu çıkartamazdım çünkü o günkü izler duruyordu fazla bişi kalmadı ama genede kötü gözüküyor herkes yerine geçti yaseminin grubu ise tahtanın önündeydi. Sınıftan içeri simsiyah giyinerek giren toprak herkesin ilgi odağı olmuştu resmen yeşil gözleriyle resmen siyaha meydan okuyordu. Sınıfta gözü dolaştıktan sonra bende gözleri takılı kalmıştı boynumdaki flöre bakarak kaşlarını çattında bu bakışmamış saniyeler sürdü ben ise hemen ondan gözlerimi kaçırdım ve önüme döndüm oh hoca geldi ilk defa matematik hocasının gelmesine seviniyorum ıyk ilk iki saat matematik bu düşünceyle kafamı sıraya gömdüm...

Okulda öğle arasıydı elimde kahveyle sınıfıma giderken birisinin bana çarpmasıyla şok geçirdim olan kahve üzerime dökülürken çığlık attım karşımdaki ise özür dilerken kahvenin ılık olmasına şükrediyordum . ' Ya sen önüne baksana heryerim kahve oldu senin yüzünden yandım ' ' çok çok özürdilerim iyi misin ? ' yok yha çok iyyim hey allahım bir akıllı yokmu şu okulda ' kaşlarını çattı ve bilerek yapmadım dedi ' ah bu bilerek yapmış olmaman benim kahvemi ve güzel kahve lekesi olmayan tişörtümü geri getirmiyor ama ! ' ellerini havaya kaldırdı ve ' pekala okul dolabımda bir tane tişörtüm var onu sana vereceğim tamammı ve sana okul çıkışında kahveni ısmarliyacağım ' ' tamam ama kahvemi starbucks tan isterim ' pekala ' dedi ve onu takip ettim tişörtü elinden aldım ve lavaboya gidip üzerime geçirdim



( arkadaşlar başağa çarpan arkadaş ve başağın üzerine giydiği tişört ;) )

Sınıfa tam girmek üzereydimki birisinin beni ittirmesiyle şok geçirdim kafamı kaldırdımda hass toprak oldukça sinirliydi ' bu üzerindeki kimin lan ' dedi ve duvara yumruk attı çok sinirlenmişti ama neden kaşlarımı çatarak ' seni ilgilendimez ' diyerek yanından geçerken beni tekrar ittirmesiyle şok geçirdim

ellerini yumruk yaptı ve kimin diye resmen gürledi ' be-benim ' beni hızla yakalarımdan tutup kendisine çekmesiyle affalladım . ' lan bide yalan söylüyor birinci kattan kokunu aldım kızım ' oha ama nasıl ' sen sen nasıl ve sen ne saçmalıyorsun ' ' dediğimi duydun diye gürledi ben ise şok üzerine şok geçirirken ' ben napıcağımı bilirim ' dedi ve beni koridorda herkesle şaşgın bir şekilde yanlız bıraktı.

Gözlerimden akan yaşlara engel olamıyordum bana bu şekilde davranmasına dayanamıyorum hem sen gel bana kötü davran şimdide beni sorguya çek sanane yani sanane eşyalarımı alarak sınıftan çıktım okulun arka duvarından atladım eve doğru yürümeye başladım omzuma birsinin dokunmasıyla duraksadım arkamı döndümde ' Sanırım bana verdiğin sözü unuttun ' ah tabi kahve doğruya topraktan aklımda bişi kalmadıki ama kendimi iyi hissetmiyordum ' ah bak üzgünüm ama başka bir güne ertelesek ' ' ah hadi ama güzellik bak senin için okuldan kaçtım ' biraz düşündüm ve kafamı olumlu anlamda salladım starbucksa doğru yürürken adının burak olduğunu öğrenmiştim masaya oturduk ben sıcak çikolatamı yudumlarken dediğiyle gözlerim irileşti ' bugün yaşadıklarını gördüm '

' bak bu konuyu konuşmak istemiyorum ' 'pekala ama bişi sormam lazım ' ' tamam sor '

'siz sevgilimisiniz yani toprak hiç şimdiye kadar hiçkimseyle konuşmamıştı ve ne bilim öyle yani ' dedi ve saçlarını geri attı toprak yüzünden bütün okulun diline düştüm iyimi ' hayır yok öyle birşey toprakla ben sevgili bile değiliz olmamızda imkansız ' bu söylediğimle gülümsedi ve ' oh be ' diyerek derin bir nefes bıraktı ben ise şaşırırken o ise utanarak kafasını eğdi çok tatlı

evimin önüne geldiğimizde ' teşekürler ' dedim el sallayarak apartmandan içeri girerken ' başak ' arkamı döndümde yanağıma öpücük kondurdu ve ' iyi geceler ' dedi bende hafif tebessüm etmiştim böyle bişi beklemediğim kesindi ama burak giderken bahçede karanlığın içindeki bir çift yeşil gözle şok oldum şimdi bitmiştim işte hızla apartmana giriceğim zaman sırtımda nefes hızlı nefes sesleri duyunca şok geçirdim tıpkı arabadaki gibi nefes alıyordu beni hızla duvara yapıştırdığında inlememe engel olamamıştım

Gözleri giderek koyulaşırken sesi çok kalın çıkmıştı ve nefeslerinin arasından hırlıyordu ' nasıl geçti günün sevgilinle ' demesiyle affaladım ne sevgilisi be ' sen ne şaçmalıyorsun ' erkekliğini bana bastırarak ' hangimizinki daha iyi ' dediğinde gözlerim sonuna kadar büyüdü onu göğüslerinden ittirmeye çalıştığımda bana kendini daha çok bastırdı ve aşırı derecede sıcaktı ' onu öpmek nasıl bir histi ' diye bağırmasıyla gözlerinin rengi iyice koyulaşmıştı ben ise ağlamaya başlamıştım gözlerim istemsizce kapanırken elleriyle saçlarımı okşayarak burnunu boyun girintime yaklaştırıp derin bir nefes aldı ve yumuşak bir sesle " ağlama " dedi bu ani değişimi ile şok olurken onu ittirdim ve " git buradan toprak senin bu dengesiz hallerinden bıktım anladınmı sakın birdaha bana yaklaşma bile " dedim ve yüzüne bile bakmadan apartmana girdim duş aldım ve yatağıma yattım

Bir türlü uyuyamıyorum içimi kemiren duygu sanki her saniye daha çok büyüyor gibiydi hızla yatağımdan kalktım ve üzerime birseyler alıp odadan çıktım ve sonra apartmandan hislerimi takip edecektim...

Geldiğim yer bir ormanın içiydi etrafta sanki beni takip eden birileri vardı yaprak seslerinden bunu anlayabiliyorum arkama bakmadan koşarken hızla yere düşmem bir oldu arkama baktığımda bacakları olmayan kesilmiş gözlerini açık ama ölü olduğu belli olan bir kız vardı ben bu görüntüle birlikte çığlık atarken artık resmen bogazlarım parçalanmak üzereydi ve çığlık atma sebebim ise kızın yanında duran simsiyah bir kurt ve yemyeşil gözleri aklımı başımdan alan gözler...