Ertesi gün Yaren ile Kerem, Asude'yi göremediler. Okula gelmemişti. Yaren buna çok sevindi. En sonunda Asude'nin yüzünü görmeyecekti. Bir günlüğüne de olsa onun işine yaramıştı. Dersler bitti. Kerem, Yaren'i evine bırakmak istedi. Yaren tek gidebileceğini söyledi. Kerem fazla üstelemedi, bilmeden de olsa ona sarılıp gitti. Yaren çok mutlu olmuştu. Eve doğru yürümeye başladı. Yürürken önünü siyah bir araba kesti. İçinden dört tane iri yarı adam çıktı. Yaren korktu. İçinden "yine mi" diye geçirdi.Geri geri giderken onu birisi tuttu.Kerem'di onu tutan. Takip etmişti eve gidene kadar. Yaren, Kerem'in arkasına geçti. Aslında Kerem korkuyordu ama belli etmemeye çalışıyordu. Adamların bir tanesi geldi ve Kerem'e bir yumruk atmaya çalıştı. Kerem hızlı bir şekilde yere eğildi. Yaren sadece olanları izliyor bir köşeye gizlenmişti. Kerem'e son anda bağırdı ama iş işten geçmişti. Kafasına yediği sandalye ile birlikte yere düştü. Bayılmıştı. Adamlar Kerem'i arabayı bindirdi. Tabii ki Yaren'i de unutmadılar. Yaren'i de bayılttılar. Ne işe bulaşmışlardı ki böyle oldu.
