BÖLÜM 1:Mira ve Rüzgar

148 9 1
                                    

"Rüzgar,gökyüzünde kuyruklu yıldızla beraber süzüldü.Ve Rüzgar her geçen gün yıldıza daha çok aşık oldu.Mira da onunla beraber süzülen Rüzgar'a..."
/////////////////////////////////////"Hayatımdaki herşey güzeldi abi.en çok da o güzeldi.Gözleri,saçları...Ama hele de gözleri.O içinde kaybolduğum kahve gözleri.Böyle her gördüğümde söylemek isterdim ama korkardım yanlış anlayacak diye.Benim onun bedenine aşık olduğumu sanmasından korkardım.Çünkü ben ona herşeyiyle aşıktım.Duygularına,kalbine,gözlerine,beni sevişine,gülümseyişine...Neden gitti veya kim götürdü bilmiyorum.Eğer gittiyse,bir neden söyleseydi giderken,"artık sevmiyorum"deseydi.Ya da "başkası var"deseydi..Ama neden bir günde değişsin ki herşey...Uyuyamıyorum abi,belki de zorla gitti.Nerde,ne yapıyor bilmiyorum.Yaşıyor mu onu da bilmiyorum...Yaşarken ölüyorum abi"
-Anlıyorum..Anlamaya çalışıyorum.Ne kadar oldu bu olay yaşanalı?
"Bir hafta oldu..Bir hafta 8 saat.
-Peki Rüzgar.Sen dinlen biraz.Olayı düşünmemeye çalış,söz bulacağız Mira'yı.
*-MİRA-*
(1 hafta önce)
"Dikkat et!Seni seviyorum!"
Rüzgar'ın yanından ayrıldım.Ya ben ölürüm o gözlere...Hiçbir zaman sevmedim renkli gözleri."mavi,yeşil,ela" Siyah da çok koyu gelirdi.En güzeli kahve renkli gözler...Rahmetli annem ve babamın da gözleri kahve rengiydi.Rüzgar'ın gözleri de öyle.Kahvenin en sevdiğim tonu.O da benimkiler için aynısını düşünüyor.Biz evlensek.Çocuklarımız olsa böyle minnoş minnoş.Gözleri de kahve olsa Rüzgar gibi...Toprak,Su,Ateş...
Annem..Babam.. Keşke onlarda bu mutlu günlerimi ve ileride yaşayacaklarımı görüyor olsaydı.Daha 8 yaşımda gittiler...Çok özledim.
    Rüzgar olmasa hayatım dümdüz ve sıradan olurdu.Mutluluklarımı, acılarımı, pişmanlıklarımı,hüznümü paylaşacağım birileri olmadan yaşamanın ne anlamı var ki sonuçta?
   Sahilden evime giderken daldığım bu düşünceleri ayağıma takılan taş sona erdirdi.Ne güzeldi hayali bile.Gerçek olsa heralde bin kat daha güzel olurdu.Kim bilir belki bu daha bir fragman.Ama şuan anımı yaşamalıyım.Mesela hava da buz gibi...Hızlı hızlı evime doğru giderken siyah bir araba yanıma yaklaştı.Ben bu sahneyi bir yerden hatırlıyorum ama..Hadi hayırlısı...
-Mira,bin arabaya!
"Pardon,Siz de kimsiniz?"
-Bin dedim!
"Binmiyorum ya akşam akşam yapmayın kardeşim böyle şeyler"
-Ben...(siyah filmli cam açılır)
"Emre Bey!"

Vee...Bittu kestuk!!
Yeniden merhaba arkadaşlar!Eğlenceli bir Mira'mız,Taş gibi bir Rüzgar'ımız hayırlı olsun!!
Bu benim 2.kitabım diyebiliriz.Yani daha önce bir iki tane daha yazdım ama sonradan yayımdan kaldırdım.İlk kitabım"PRENSES"e bakmanız önem ve rica olur.😂😂
Evett...Sevgili wattpad'ciler;
Hikayemle ilgili yorumlarınızı bekliyorum."Ya emeğine sağlık"diyen kardeşlerim votelemeniz 2-3 saniyenizi almaz..Bidahaki bölümde görüşmek üzere😘😘
✨✨✨instagram/zeynepsswss✨✨

BİR RÜZGAR MASALIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin