Hani derler ya insan ikinci sansida hakeder diye ,tekrar olacak bir sey icin adim atar diye bende yaptim ama olmadi şanssizligimdan mi? bilemiyorum .Olmadi iste
Ben ikinci sansi haketmeyen birisiydim
ya da dunyada yasayan hic bir kimseydim.
Yasamayi ogrettikten sonra gidenler acitiyor en cok yuregimi ,yasamayi unuttum ben ,kim ögretecek simdi ya da kimse ögretmesin ögrendim ögrenecegim kadar ,sevdim sevecegim kadar demek isterdim ama sevemedim askimdan olecek kadar.
Ruhum bedenimdeydi ama yüreğim ve aklım bilmedikleri bi ıssız adaya düsmuslerdi sanki.
Yüregim aklıma söz geciremiyordu.
Aklim ise yuregimin sozunu dinlemeden kafasına buyruk hareket ediyordu.
Kime güvenmeliydim: Aklima guvenip gurur etmeyi mi ? Ya da yüregime uyup gurursuz olmayi mi ? Ben kendime bile guvenmezken onlara nasil guvenebilirdim ki ?
Aslında ben her ikisinide dinledim ,ikisinin ortasini buldum.Gurur ve gurursuzlugun tam ortasindayim.
Yasadiklarim anlatilmaz derecede buyuk,
hissetiklerim anlayamayacaginiz kadar cok ve inemeyeceginiz kadar derin.
Askta gurur olmaz demisler ama biz gurur yaptik istemeden demek ki bizinkisi ask degil sacma sapan bir olguymus.
Ben gururu gozumde buyutmuyorum o sacma sapan olguydu beni bu hallere dusuren kucucuk gurur parcaciklari degil,
aklima soz geciremeyen yüregimde bitiyordu her sey bitti de zaten.
Bende söz bitti ve gurursuzluk dibe indi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UNUTMAK İÇİN SEVMEDİM
RandomUzağındayken yakınına getirirsin ya hani,o hep uzağımda kaldı yakınıma getiremedim bi türlü,zaten böylesi ayrı bir türlü. Ama andolsun ki Allah'a, Onu Unutmak için değil,uğruna can vermek için sevmiştim ben...
