The Delinquent Princess [Completed]

Chapter 39. Repentance

SHANA'S POV

"Shana, say ahhh"

Sinamaan ko naman sya ng tingin ಠ_ಠ

"Hindi ako bata Shone para subu--UHMMPP" What the? bigla nalang ba ako subuan?!! Ugh. Pag ako talaga gumaling, uupakan ko mga kapatid ko -_-

Good thing hindi nag hysterical si Mom and dad nung nalamang nabaril na naman ako. Nag alala lang sila ng todo at syempre na guilty sa ginawa nila but i know they're doing it for us. Almost five days since naoperahan ako dahil sa tama sa dibdib ko. Medyo lumalakas na ako at kaya nang makapagsalita. Sa buong pag stay ko dito hindi ako pinapayagang magpunta sa kwarto nya dahil mahina pa daw ako. God knows how i miss him mabuti nalang inaupdate ako nila Kuya kung okay na siya.

Kaso nga lang medyo nakakainis na mga kapatid ko ಠ︵ಠ sa sobrang OA nila dito na sila natutulog at never umalis ng kwarto. Nagpadala pa nga si Shone ng foam para daw makatulog sya ng maayos. Mabuti nalang mabait yung nurse at hindi sila sinisita. Dinadaan sa pagpapapogi ಠωಠ Bumibisita din mga troops ko, mga kaibigan ko. Pero kamusta na kaya si Ivan? Last time i saw him nabaril din sya. I hope he's fine.

"O bakit ka nakabusangot?" tanong ni kuya ran na kakapasok lang. May dalang mga papeles

"Oo nga kambs bakit ka nakabusangot?" Walang kamuang muang na tanong din nya. Tss

"Oh by the way, bukas pwede ka nang maka alis dito sa hospital" Kuya Ran.

Napangiti ako sa sinabi nya. YES!!

"REALLY? IM GETTING AWAY FROM THE BOTH OF YOU? (ﾟοﾟ人))" Sigaw ko sa kanila. Mabuti naman pwede na akong makaalis. Mapupuntahan ko na sya

"What/Ano?" sabi nila kuya at shone

Ayy...

"JOKE!" natatawa kong sinabi syempre kahit na ganyan sila sobrang appreciated ko sila( ◜‿◝ )♡ "I MEAN MAKAKALAYA NA AKO SA BORED NA HOSPITAL NA TO!!"

At syempre, maaalagaan ko na si Kyohei. Alam kong dapat nasa tabi nya ako ngayon pero mas pinuntahan ko muna kung saan talaga mas pakana ng lahat ng ito. Yung Lolo nila. Speaking of Lolo. Nagtataka ba kayo why I saved their stupid grandpa?
Well, I want to get things right. I give him a chance para magbago pa sya. I know nagawa lang naman nya yun dahil nadedepressed sya sa ginawa nya nung una palang. He said he wanted a family diba? Bakit hindi nya umpisahan at magbago? Itama ang lahat para wala nang nasasaktan? Diba?

Every person deserves to have a second chance to live.

Kung nakikita mo naman sakanya na deserves nya talaga yun bakit hindi mo ibigay? Edi kung sinayang nya edi kasalanan nanya yun basta nagawa mo na part mo, yun na yon.

"Uhm, Kambs may kasalanan pala ako sayo" napatingin ako kay shone

"Ano yun?" nagtataka kong tanong. Napakamot naman sya ng ulo.

"Pinag alala ko yata yung kapatid ng asawa mo" sabi nya.

Kapatid? Ohh Ivan. Hanggang hindi pa din ako makapaniwalang magkapatid sila dahil sobrang magkaiba sila ng ugali. Add the fact na hindi pa sila magkamukha. Pero ang mas hindi ako makapaniwala nung magpunta sya dun at niligtas kami at nang magulang ko. I admit Im harmless that time dahil desperada na akong harapin sya. Hindi ko alam why he can use guns pero im glad he's there.