De Liefde van je leven #1

De Begrafenis

*29 Maart ~ 11:30 uur*

p.o.v. Sharona

Sinds vrijdag wonen we dan echt officieel in ons eigen huisje🏡. We hebben nog niet alles helemaal uit de dozen📦 gehaald, maar alles staat wel nu hier in huis.

Vandaag wordt niet zo een vrolijke dag. De begrafenis van mijn ouders gaat vandaag plaatsvinden. De reden waarom het niet eerder gebeurd is, is omdat ik het gewoon zo moeilijk heb gehad dat ik het niet meer trok om dat erbij te hebben.

Alle 3 gaan we in het zwart. Yara en ik hebben een zwart jurkje aan met een vestje erover heen. Kaj heeft een zwart pak aan. Ik heb mijn haren los hangen en die van Yara zit ook los, maar dan met een haarbandje naar achter.

Ze worden in Purmerend begraven. We rijden er met z'n vijven heen. Kaj zijn ouders gaan ook mee om ons te steunen. Als we na 40 minuten rijden er zijn, stappen we uit en lopen samen naar de ingang van het uitvaartcentrum. Ik loop met Kaj en Yara naar binnen en komt de begrafenisondernemer op ons aflopen. We kennen haar al, omdat ze bij ons is geweest om wat dingen te bespreken voor vandaag. We lopen kort alles met haar door. Dan lopen wij naar een kamertje en gaan daar even rustig zitten. Ik ga naast Kaj zitten en Yara bij hem op schoot. Ik zie aan haar dat ze het er ook moeilijk mee heeft. Door een klein raampje zie ik dat iedereen rustig de zaal in loopt. Als iedereen in de zaal is, komt er iemand naar ons toe en zegt dat we mee mogen lopen. Wij lopen met ze drietjes achter de kisten aan naar binnen. Er wordt zachtjes muziek afgespeeld. De kisten worden rustig neergezet en wij gaan vooraan op de stoelen zitten. De begrafenisondernemer doet haar verhaal. Nadat ze klaar is roept ze mij naar voren. Ik loop erheen op mijn zwart/zilveren sleehakken. Als ik er sta begin ik met praten.

"Lieve pap en mam, ik weet nog de dag dat we samen op vakantie gingen en ik heel boos was en niet mee wilde gaan, inmiddels 10 jaar geleden. Ik was die dag zo koppig en wilde niet mee helpen om alles uit de auto te halen en in de gehuurde stacaravan te zetten. Gelukkig zag ik dat 2 vriendinnen ook op de camping waren en ben gelijk met hun mee een rondje gaan lopen, om van jullie af te zijn. Die avond kreeg ik een hele preek van jullie. Ik heb zelf ook alles eruit geschreeuwd naar jullie. De rest van de vakantie hebben we er toch wat van kunnen maken. Daarna toch veel mooie en leuke momenten samen gehad. De verjaardagen, sinterklaas en kerst was ieder jaar weer gezellig. En dan komt 4 jaar geleden dat ik jullie moest gaan vertellen dat ik zwanger was van Levy, waarmee ik 3 jaar een relatie heb gehad. Die dag was erg moeilijk, omdat ik gewoon niet wist hoe ik het jullie moest vertellen. Jullie hadden altijd zo een instelling van ze wordt toch niet zwanger voordat ze 22 jaar is. Maar op me 18e was dat toch echt zo. Gelukkig vonden jullie het niet erg. 3 jaar lang hebben Levy en ik een normale relatie gehad. Ik had niet in de gaten dat hij zo een moeilijk leven heeft gehad. Nooit had hij het er met mij over gehad. Toen ik uiteindelijk 6 maanden zwanger was van een prachtig en lief meisje, Yara dat ben jij lieverd (zegt ze tegen Yara), heeft hij mij een briefje gegeven en gezegd dat hij niet meer wilde leven. De dag erna was dat ook zo en was hij er ook echt niet meer. 2 weken later stonden we dan hier met ze drietjes. Papa, mama en ik zelf om afscheid te nemen van Levy. 3 maanden erna kwam dan mijn kleine meisje ter wereld. Alle 3 waren we heel erg blij dat alles goed was met haar en ze gezond was. Jullie hebben mij veel geholpen dat 1e jaar, daar ben ik jullie ook heel dankbaar voor. De vele dierentuin bezoekjes in de afgelopen 2 jaar. Maar ondanks dat heb ik jullie ook veel in de steek gelaten. (tranen lopen inmiddels over Sharona haar wangen😭). En ik weet dat ik stom ben geweest. Emma heeft me in die tijd goed opgevangen en was er ook veel voor Yara. Maar bij jullie voelde ze gewoon niet veilig, steeds meer gingen jullie aan de liters alcohol, de wijn🍷 en bier🍺 kwamen bijna elke middag en avond wel op tafel. Ik trok het niet meer en ben weggegaan naar Emma, ik heb bijna 9 maanden samen met Yara bij haar gewoond. In die tijd heb ik een nieuwe jongen, Kaj lieverd van mij (zegt ze tegen Kaj), leren kennen. De klik was er snel en hadden we veel keren afgesproken. Toch ben ik uiteindelijk in september vorig jaar, weer terug naar jullie gegaan en heb jullie duidelijk gemaakt dat het zo niet verder kon gaan. Het had vele consequenties dan. Gelukkig is alles goed afgelopen en hebben jullie naar mij geluisterd. En dan de dag dat jullie mij wegbrachten naar de opnamestudio in Hilversum, 14 februari 2015. Die dag moest leuk zijn, met de TV opnames en 1 weekje officieel samen met Kaj. Helaas liep dat anders. Net nadat de opnames afgelopen waren, kreeg ik een telefoontje van het ziekenhuis hier in Purmerend. Het was slecht nieuws zeiden ze, en ja dat was ook wel zo. Ze vertelde dat jullie een ongeluk hadden gehad met de auto. Nadat ze hadden opgehangen barste ik in tranen uit. Gelukkig was Kaj er gelijk om mij op te vangen en belde gelijk zijn ouders om te vragen of ik bij hun terecht kon. Gelukkig kon ik ook bij hun terecht, waar ik ze ook erg dankbaar voor ben (zegt ze tegen de ouders van Kaj). Na dit allemaal gezegd te hebben gaan we jullie zeker missen. De leuke en mooie tijden die we samen hebben gehad gaan we ook niet vergeten. Jullie blijven altijd in ons hart. En zoals Yara het tegen mij heeft gezegd; *Yara kom eens?, zeg het zelf maar*; Het is moeilijk, maar ik weet dat het goed gaat komen en dat jullie vanaf een mooie ster naar ons gaan kijken. We houden van jullie.", sluiten we samen af.

Als ik klaar ben, loop ik weer terug naar de stoel waar ik op zat en slaat Kaj een arm om mij heen en neemt Yara bij hem op schoot. Zowel Yara als ik met tranen in onze ogen😭. De begrafenisondernemer gaat weer even verder en haalt nog wat mensen naar voren die wat wilden zeggen tegen mijn ouders. Ook wordt hun lievelingsnummer op het eind afgespeeld en loopt iedereen 1 voor 1 naar voren om afscheid te nemen en ons sterkte te wensen. Nadat iedereen dat heeft gedaan zakken de kisten langzaam naar beneden. Na afloop mag iedereen nog wat drinken in de kamer ernaast gelegen om nog even wat te praten samen en bij te komen van de hele begrafenis. Als iedereen de zaal uit is knuffel ik Kaj en barst ik weer in tranen uit😭. Ik ben zo blij dat hij en zijn ouders er zijn. Als ik even omhoog kijk zie ik Yara in de armen van Peter (Kaj zijn vader), helemaal in tranen😭. Ik laat Kaj los en loop richting zijn vader en neem Yara over van hem. Ze slaat gelijk haar armen om mijn nek en legt haar hoofd op mijn schouder. Na 5 minuten zijn we allemaal bij gekomen en gaan ook wij wat drinken en naar iedereen toe. Yara is zo verlegen dat ik haar gelijk weer optil. "Kaj, zou jij de drinkbeker van Yara uit de auto willen halen? Dan kan ze dat drinken.", vraag ik aan hem en gelijk haalt hij die op. Even later komt die weer terug en geeft hem aan Yara. Ik heb intussen ook wat drinken op en sta nu met Yara in mijn armen met wat mensen te praten. Kaj staat met Emma en haar ouders te praten. Ik met goede vrienden van mijn ouders. "Je zal wel een moeilijke tijd gehad hebben de afgelopen jaren, dat ik zo gehoord heb?", zegt 1 van hun. "Ja, dat klopt. En dan dit meisje er nog bij gekregen in die jaren, dus ja het was zeker moeilijk en zwaar voor mij", antwoord ik.

We praten nog wat verder en na een half uurtje komt de begrafenisondernemer ons halen. Yara, Kaj en zijn ouders en 4 goede vrienden gaan mee. Voor we weglopen zeg ik in het algemeen tegen iedereen die er is. "Allemaal heel erg bedankt voor het komen en dit afscheid samen met mij te nemen. Namens ons en ook mijn ouders bedankt dat u er was", zeg ik.

Dan lopen we mee naar buiten en Kaj neemt Yara van mij over en tilt haar op. We lopen naar de plek waar de kisten de grond in gaan. De steen met hun namen staat er mooi bij. We gaan er met ze allen voor staan  en langzaam gaat de eerste kist naar beneden. Als die staat, gaat langzaam de tweede kist erboven op. We gooien allemaal nog een roos erin en dan is het echt tijd om afscheid te nemen van mijn ouders. Toch lopen de tranen weer bij mij en bij Yara over onze wangen. Kaj had Yara nog steeds opgetild en heeft haar armen inmiddels om zijn nek gelegd en huilt😭. Mij ziet hij ook huilen😭 en slaat zijn andere arm om mij heen en ik doe mijn armen om zijn middel. Daar staan we dan voor het graf van mijn ouders. Huilend in de armen van Kaj. Even later lopen we weg en gaan gelijk naar de auto. Ik neem nog afscheid van de 4 goede vrienden van mijn ouders en rijden dan richting huis. Wat een zware middag is het geweest. Yara ligt tegen mij aan te slapen zo moe is ze ervan. Mijn kleine, 3 jarige, meisje👧🏼❤️.

Thuis aangekomen wil ik ook gelijk naar ons eigen huis. Peter en Marije snappen dat en zetten ons daar af. Alle 3 lopen we gelijk naar boven. Yara was inmiddels weer wakker en kleed zich om in haar joggingspak die ik vanochtend alvast op haar bed had gelegd. Ik loop naar de badkamer en haal mijn overige mascara weg. Ook Kaj en ik trekken ons joggingspak aan en lopen we weer met z'n drietjes naar beneden. Ik loop naar de keuken om wat drinken te pakken. Kaj stopt voor Yara een DVD📀 van Woezel & Pip in de DVD-speler, dan kan ze die rustig kijken. We zitten rustig de rest van de dag met z'n drietjes op de bank🛋. Als avond eten hebben we ook maar gewoon Pizza🍕 gegeten, geen zin om moeilijk te doen met koken enzo. We waren er gewoon te moe voor.

Yara viel na het eten in slaap 😴💤💤💤 op de bank. Ik had een deken gepakt en over haar heen gelegd en we hebben haar maar zo laten slapen. "Kaj, Ik wil even zeggen dat ik echt heel blij met jou ben. Dat je er voor mij en Yara bent. Je bent echt de liefste voor mij en ons kleine meisje. Ik hou van jou💜", zeg ik tegen hem. "Geen dank, schat. Je weet dat ik er altijd voor jullie ben. En ik hou ook heel veel van jullie💙❤️", zegt hij terug en geeft mij een kus. Tegen 22:00 uur gaan we richting bed🛏. Kaj tilt Yara op en brengt haar naar haar slaapkamer. Ik help met haar pyjama aan te doen en leggen haar dan onder haar dekbed neer🛌. Allebei geven we  haar nog een kus😚 op haar wang en lopen dan naar onze eigen slaapkamer. Ik doe ook mijn pyjama aan en loop dan nog even naar de badkamer om mijn tanden te poetsen, ook Kaj poetst zijn tanden. We lopen samen terug en Kaj doet zijn broek en shirt uit, nu heeft hij alleen zijn onderbroek nog aan. We gaan tegen elkaar aan liggen in bed en al snel vallen we in slaap. 😴😴💤💤💤💤💤💤