Backfire (Niall Horan)

Hoofdstuk 2 ~ Truth or Dare

Wat kan ik toch lang doen over het vertalen van iets... Maakt niet uit! Ik heb nu lekker veel tijd, het is vakantie :)

-:-:-:-

Hoofdstuk 2 ~ Truth or Dare

Ik keek naar mezelf in de spiegel en ik wilde wel huilen. Waarom? Waarom ik? Ik leek op een clown en ik weigerde uit te gaan. Phebs en Belle waren histerisch naar me aan het lachen. Waarom zouden ze niet? Ik was gekleed in een marine blauwe jurk met stippen, een riem om mijn smalle taille. Ik had borsten en ik vond het leuk om grote t-shirts te dragen zodat ik ze kon verbergen, maar met deze jurk was dat onmogelijk. Ik leek op een echte zandloper en ik haatte het. Mijn vriendinnen hielden van mijn figuur, maar ik haatte het voor de zelfde reden dat ik felle kleuren haatte: het bracht ongewilde aandacht aan me. Mannen gingen naar me kijken als ik strakke kleren droeg en ik haatte het.

"Laat me dit niet doen," smeekte ik nog éen keer maar ik kreeg alleen maar gelach als antwoord van mijn vriendinnen.

De avond ervoor waren we Truth or Dare aan het spelen, best dronken, moet ik toevoegen, en, natuurlijjk, Belle had me ge-dared dat ik een girly jurk moest dragen en de volgende dag er mee uit moest gaan. Ik had de consequenties moeten accepteren in plaats van dit. Ik droeg zelfs hoge hakken! Ik miste al mijn leger laarsjes.

"Je moet gaan, Alex. Stop dat gekreun en let's go," glimlacht Phebs en ze pakte mijn hand. Ik zuchte, bedenkend dat ik mezelf ging vernederen in het openbaar. Notitie naar mezelf- speel nooit meer truth or dare met de meiden. Ren van ze weg als ik dronken ben.

Mijn paardenstaart danste achter me als ik met mijn vriendinnen naar de auto loop. We gingen naar een restaurant waar veel mensen me gingen zien in dit... dit... kostuum! Oh, vermoord me nu maar. Oké, ik was aan het overdrijven, maar het was heel moeilijk voor me om dit te doen. Ik was hier niet aan gewend, ik was niet dat soort meisje dat het leuk vond om te winkelen, of jurken droeg, of hoge hakken- God, ik haatte dat. Dat was waarom mijn vriendinnen er zo van genoten om me dit soort dingen te laten doen.

"Je gaat hier voor betalen," beloofde ik toen we in de auto zaten. Phebs reed naar het restaurant terwijl ik nog steeds vloeken mompelde in de achterbank. "Je had me ten minste voorin kunnen laten zitten!" klaagde ik maar mijn vriendinnen lachten gewoon en zette het geluid van de radio harder met een ander lied van die boyband. Deze dag was ik niet in de stemming.

In het restaurant was het erger dan ik dacht. Ik zag blikken die mannen me stuurde, van die afschuwelijke en lustvolle blikken die me lieten huiveren. In momenten als deze dacht ik dat het goed was om te stoppen met sporten. Ik vond het leuk om te eten, ik vond het erg leuk en ik was niet dat soort dat tonnen kon eten zonder een paar kilo erbij te krijgen; nee, ik moest wat sporten. Joggen, fietsen, zelfs twee keer per week yoga om nog door de deur te passen.

We gingen naar een tafel en al snel kwam een jonge ober om onze bestellingen af te nemen. Hij keek flirterig naar me en ik rolde met mijn ogen. Ik bedoel, hij keek niet naar mij, hij keek meer naar mijn decolleté. Stomme jurk. Maar zijn blik was verbaasd toen ik bestelde. Ik wist dat ik de dag ervoor duizenden burgers at, maar ik kon het niet helpen en bestelde zoveel als ik kon.

Na een tijdje ging ik naar de w.c. en probeerde ik onopgemerkt langs te lopen, maar daar faalde ik verschrikkelijk in. Ik hoorde zelfs gefluister van een tafel met vijf jongens eraan maar ik draaide me niet om om ze te zien. Ik wilde niet in een gevecht met een jurk aan.

Ik keek naar mezelf in de spiegel, nog steeds hatend wat ik zag. Mijn donkere make-up was weg, mijn groene ogen leken groter te danken aan de lichte make-up dat Belle op had gedaan. Met de strakke paardenstaart waren mijn functies meer blootgesteld en ik voelde me er oncomfortabel mee, maar het enige goede van mijn aspect was dat de slang tattoo dat van mijn linkeroor naar mijn nek kroop best zichtbaar was en ik hield ervan. Ik had een paar tattoos maar dit was mijn favoriet, ook de speciaaltste omdat het mijn eerste was.