☆BÖLÜM 1☆

72 5 0
                                    


Selammm bu sefer doğaüstü kitap yazmaya karar verdim umarım beyenirsiniz tanıdık isimler mutlaka bulacaksınız ama sadece isimler özellikleri tamamen farklıdır o yüzden şurdan çaldın falan demeyin yorumlarınızı bekliyorum diğer bölümler de hazır okuyucuya göre paylaşıcam öptümmm

♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢♢

En arka sırada oturmuş Sally'nin dedikodularını dinliyorum. Bir vampir naaıl bu kadar dedikodu yapar hala anlamış değilim. Dersimiz boş değil ama hep bildiğim şeyler olduğu için dinlemiyordum zaten bu durumu da hocaların taktığı söylenemezdi. Aynı şekilde Sally de hocalar sorduğu sorulara cevap verdiği sürede sıkıntı yoktu.

Elerimle yüzümü sıvazladım. Sally gerçekten susmak nedir bilmiyordu. Bu kıza nasıl bunca yıl katlandığım merak konusu. Kulaklarım bu işkenceye daha fazla dayanamıyacağını anlayınca

"Sally lütfen Maria'nın ne yaptığı cidden umrumda değil"

"Of Em sana da birşey anlatılmıyor " diyip yüzünü astı. Sally böyle yaptığında fazlasıyla şirin görünüyordu

"Sadece dedikodular "

"Sally ve Emily " diye uyarıcı bir tonda bizi uyarmıştı hoca. Neyseki kısa bir süre sonra zil çaldı da sınıftan çıkabildik. Her zamanki gibi birkaç kişi bize yakınlaşmaya çalıştı ama pek başardıkları söylenemez.

"Nereye gidiyorsunuz kızlar" diyerek bir kolun koluma baskı yaptığını hissettim. Tabiki de bu Max den başkası değildi.

"Bahçeye çıkıyoduk bizde"

"Bana haber vermeden mi? "

"Hadi ama Maxi her zaman senin yanına gelip haber veremeyiz ki " dedim.

"Em 5. Yüzyılda değiliz telefon icat edildi "

"Ha ha çok komik- " tam cevap verecektim ki telefonum çaldı. Arayan babamdı. Annem ölüdğünden beri sık sık arar oldu gerçi pek şikayet ettiğim söylenemezdi. Max le Sally tartışmalarına devam ederken ben de telefonu açtım.

"Efendim baba "

"Tatlım eve gelmen gerekiyor"

"Bir sorun mu var? "

"Hayır sorun falan yok sadece küçük bir süprizim var "

"Pekala geliyorum " diyip telefonu kapattım. Çocuklara birşey söylememe gerek yotu duyduklarını biliyorum.

"Çocuklar çantamı siz alırsınız benim gitmem lazım"

"Tamam sen merak etme" dedi Sally.

Hızlı adımlarla okuldan ayrıldım. İnsanları konuşmalarını çok rahat duyabiliyorum her ne kadar istemesemde bazen cidden iğrenç şeyler duyuyordum. Duyularım diğer canlılara göre daha hassas. Bu da melez olmanın zararlarından biri.

Kısa süre sonra eve gelmiştim.

"Baba!"

Ses yok.

"Baba"

Yine ses yok. Artık meraklanmaya başlamıştım. Bu da Tay ın bir işi olabilirmiydi. Açıkcası o heriften herşey beklerdim.

"Baba orda mısın ?"

Evde birşey vardı insan değil varmpirdi kokusundan anlamıştım. Tay ın olmaması içimi rahatlatmıştı.

"Baban yok ama biraz Black var olur mu? "

Duyduğum tanıdık sesle arkama döndüm. Black dayım! Gerçi ona dayı dememi istemiyordu. Kendini yaşlı hissediyormuş gerçi daha ne kadar yaşlana bilir merak konusu 741 yaşındaydı.

LATEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin