Jij bent een spook.
Jij bent een spook want je naam spookt door mijn hoofd. Ik hoor het tegen mijn schedel botsen en echoën. Ik hoor je lach en je stem ook al ben je stil.
Jij bent een spook.
Jij bent een spook want jouw lichaam zie ik met mijn ogen dicht. De lichtjes in je ogen, je glimlach. je sterke armen die om me heen slaan wanneer ik triest ben, wanneer ik bang ben. Ik voel ze om me heen ook al ben je er niet.
Jij bent een spook.
Jij bent een spook want ik voel je liefde in mijn hart. Ik voel je liefde zelfs als je kwaad bent, als je niks liever zou willen dan dat ik verdwijn. Wanneer je niet van me houdt, voel ik je liefde in mijn hart.
Jij bent een spook.
Jij bent een spook omdat ik je blijf horen, zien en voelen. Ik blijf aan je denken, ik blijf je onthouden, ik blijf van je houden zelfs nu je er niet meer bent.
Jij bent een spook.
Jij bent een spook omdat jij jouw laatste ademt hebt uitgeblazen, maar ik toch het gevoel hebt dat ik je adem nog voel in mijn nek. Jij bent een spook omdat je hart ophield met kloppen en ik het gevoel hebt dat het nog steeds klopt voor mij.
Jij bent een spook.
Jij bent een spook omdat je dood bent, maar je in mij nog steeds leeft.
Jij bent een spook.
Wat ik niet allemaal zou geven om er ook één te zijn.
