Γειτονική Αγάπη♡

Η Ζήλια κυριαρχεί

Φτάνουμε στο σχολείο με τον Ιάκωβο και τον αδερφό μου. Πριν μπούμε ο Ιάκωβος με κοιτάει και μου λέει. " έχω ανχως" εγώ του λέω "μην ανησυχείς όλα καλά θα πάνε τα παιδιά εδώ είναι πολύ καλά και εξάλλου είμαι και εγώ εδώ δεν είσαι μόνος" αμέσως μου χαϊδεύει τον ώμο και μου γελάει. Μπαίνουμε μέσα στο σχολείο μόλις αρχίσαμε να περπατάμε στον πρώτο διάδρομο όλα τα κορίτσια ήταν καρφωμένα πάνω του. Ένιωθα πολύ ωραία διότι εγώ είμαι δίπλα σε αυτόν τον κούκλο αλλά. ...... φοβόμουν κιόλας μην έρθει καμιά και του την πέσει . Μετά από λίγη ώρα βρίσκω την παρέα μου μόλις με είδαν που πλησίαζα μαζί του είχαν στο βλέμμα τους μια απορία. Φτάνουμε "Γειά σας παιδιά να σας γνωρίσω τον Ιάκωβο είναι ο νέος μου γείτονας" πετάγεται η Ραφαελα "Γειά Ραφαέλα" ο Ιάκωβος δίνει το χέρι του και της λέει "χαιρο πολύ" πάντα χαμογελώντας. Του συστήνω και τους υπόλοιπους "Από εδώ ο Γιάννης, η Αμαλία και η Σταυρουλα" και ο Ιάκωβος αφού κάνει χειραψία με όλους μου λέει "μπορείς να με πας στο γραφείο για να πάρω και εγώ στολή; " τον πάω και περιμένω κιόλας να την βάλει .βγαίνει και με ρωτάει "πολύ γελοίος είμαι με αυτήν την στολή; " εγώ σκεφτόμουν πόσο ωραίος θα ήταν αν την έβγαζε. ............Οοοο έλα τώρα Μαργαρίτα συνελθε. "Όχι ίσα ίσα σου πάει πολύ "του λέω. Μετά μπήκαμε στις τάξεις κάναμε μάθημά και έκατσε δίπλα μου! Τέλος πάντων έφτασε στο τέλος της αυτή η σχολική μέρα και ήμουν χαρούμενη που όλες στο σχολείο λένε για εμένα που κυκλοφορώ με αυτόν τον κούκλο και σκάνε από την ζήλια τους και το κυριότερο είναι ότι τον γνώρισα και μένει απέναντι από το σπίτι μου. !