Evet prensesdim. Başımdaki de neydi..taç evet evet bir taç. Peki ya üstümdeki pempe tüllü kabarık elbise,özel arabam ve de özel korumalar.. Kimlere el sallıyordum ben..
Bu güzel rüyam ta ki annemin "hadi kalk yetişemeyeceksin bak" demesiyle sonlanmıştı.Ben uykuma aşık biriyim belki evliydik bile. Uykumla ayrılma vaktim gelmişti. "Nereye yetişcem ki ya " diyerek mızmızlandım. Yorgana öyle sarılmışım ki sanki uçurumdayım ve yorganı bırakırsam ölecekmişim gibi. "Kalk hadi kış uykusunda mısın? Ayılar bile bu kadar yatmıyor. Evde kalcaksın. Benim başıma kalma da. Kocan hemen boşar seni oku sen oku en iyisi" diyerek söylendi ama ben uyumuştum bile rüyamın 183. Sezonunu çekiyordum. Taki annem üstümdeki yorganı çekene kadar.. Yorgan gidince bir an uçurumdan yuvarlandım sandım. Gözlerim açıldı. Dişlerimi fırçalamak için banyonun yolunu tuttum.
Aynada nereye yetişeceğim ki diye iç sesimle konuştum. Ben ki sınav tarihlerini bile yazmayan ödevleri bile not almayan biri nereye yetişeceğimi nasıl bilebilirdim ki? Banyodan çıkınca kahvaltıya yöneldim.
Yemek denilince aklımı kaybederim ben. Ama nereye yetişecektim ki hatırlamoyordum.Anneme sormalıyım ama nasıl. Eğer şimdi sorsam başımda kalan nesli tükenmekte olan son 8 hücremide annemin dırıltısında kaybetmiş olacağım. Kahvaltıya oturduk ailecek. Kahvaltı yapıyorduk. Başka ne yapabilirdik. Anneme kaygılı bakışlarımı yolladıkdan ve de arkamdan ağlamasın diye tabağımdakilerini bitirdikten sonra masadan kalkdım. Arkamdan ağlamasın diye ne saçma ya çocukken bile hiç takmazdım onların ağlamasını bırak, ben yemezsem ben ağlardım lan..
Önce kendi yatağımı ve sonra da iki abimin yatağını topladım. Kesin abilerim yüzünden evde kalacam ben kesin.Birine iki abim var desem bana ablamsın bacım der.Annem "hadi hazırlan " dediğinde "nereye gitçem ben? " diyerek sordum. " bir düşün " diyerek gitti odamdan. Yatağıma oturup sanki acun batmışda ben kurtarıyormuşum gibi düşündüm. Ve bir an en sevdiğim kardeşimin Raif'in doğum günü.. Nasıl unuttum ben bunu annemi arayıp arkadaşlarım izin almaları, daha iki gün önce bile hediye almamı unutmuştum. Hemen düzleştiricimi kapıp saçımı düzleştirdim ve özene bezene giyindim. Hediyemi de kapıp Raif'in evine doğru gittim.
Bu zamana kadar kimseye aşık olmamıştım. Bana çıkma teklifi eden çok oldu ama ben ya karşımdakilere aşık olmadım belkide kuru kuruna her önüme gelene inanmıyorum dur. Acaba gittiğim yerde bulabilecek miyim? Nerden bulabilirim Raif sadece sınıf arkadaşlarını çağırdı. Abisi ne mi aşık olcakdım.
Abisini beğenmiyordum. Neyse berrak sen aşık olacağın kişiyi burda bulamayacaksın..
Raif gile vardım.Arkadaşlarımı bekledim. Anlaşmıştık hep birlilkde gidecektik. Beni bekliyorlardı ve kapıyı çaldık, bize kapiyi acan annesiydi..
