- İşte yemeğin , dedi bir hemşire odaya "dalarak" . Çiçeksi kokuyordu. Betsy.
- Ona ben yediririm, dedi Wren uyuduğu koltuktan fırlayarak.
- Senin uyuduğunu sanıyordum , dedim alaycı bir ses tonuyla.
- Belki uyuyordum , belki uyumuyordum . Kim bilir ?
- Aferin sana Sherlock Holmes , dedim Wren 'ın yaptığı hareketlere bir anlam vermeye çalışırken . Wren yemek tepsisini aldı ve yanımdaki krem rengi pufa oturdu. Cebinden pembe renkli bir bez çıkarttı ve gözümün önünde sallamaya başladı . Bu bir bebek önlüğü !
- Bunu takacaksın Dani !
- Hayıır , diye bağırdım ve ayağı kalktım . Ayağı kalkmamla sendeleyip düşmem bir oldu. Ayağımı burktuğumu unutmuştum .
- Dani , seni sakar !
- Yanında bebek önlüğü taşıyan ben değilim , dedim ve beni tekrar yatağıma taşımasına izin verdim. Hastane yatakları normal yataklardan daha rahattı.
- Yine de bebek önlüğünü takacaksın
- Tamam ama fotoğraf çekmek yok!
- Söz veremem , dedi boynuma bebek önlüğünü takarken. Önlüğü zorluklar taktıktan sonra tekrar yerine oturup kaşığı pudinge daldırdı ve kaşığı ağzıma soktu.
- Umarım bir gün bebek bakıcılığı yapmak zorunda kalmazsın çünkü berbatsın , dedim ağız dolusu pudingle.
- Ne dedin çünkü seni duyamıyorum. Lalala.
- Hahahahihhihhihohoho
- Gülümse!
- Ne? Hayır!
Ckırt! Wren beni bebek önlüğü giyerken ve ağzımda puding varken fotoğrafımı çekmişti!
⚫⚫⚫⚫⚫⚫
Hastaneden taburcu olmuştum ve odamda tavana bakıp düşünüyordum . Wren 'i düşünüyordum . Tam olarak aptal aşık modundaydım. Onu düşünürken göz kapaklarım ağırlaştı ve benim buna bir itirazım yoktu. Çok yorgundum, bende kendimi uykunun ellerine teslim ettim.
⚫⚫⚫⚫⚫⚫
Rüyamda Wren'i görmüştüm . Yüzü gülüyordu . Yüzü ! Yüzünü hatırlıyorum . Courtney'i düşündüm . Parfümünü hatırlıyorum . Yüzü yok. Peki ben nasıl onu hatırlıyorum ?
Dışarıdan bir araba sesi . Yatağımdan kalktım ve perdeleri aralayarak dışarı baktım . Wren arabasını evimin önüne çekmiş , beni bekliyordu ve ben de geç kalmıştım . Çantamı kapının yanından alarak inebildiğim kadar hızlı indim . Hala ayağımda sargı bezi vardı . Kapının kilitlerini açtım ve Wren ' e doğru koşmaya başladım .
- Hey Dani senin koşma-
- Senin yüzünü hatırlıyorum ! Seni hatırlıyorum , diye ona sarıldım . Bu hareketim onu çok şaşırtmıştı . Şu ana kadar hiç sarılmamıştık çünkü biz "çıkmıyorduk". Ona ilk defa sarılıyorum ve bu çok tuhaftı ama bu şu anda önemli değildi çünkü sonunda birinin suratını hatırlayabiliyordum. İyileşiyordum !
