~The Secrets We Have~

Ate Aoi's side

Ken's POV

We're here at the kitchen. Nagpreprepare si Ate Ao ng food! Adobo! \(^0^)/ Ang mga luto ni Ate Ao ay world class sa sarap! At mas masarap kapag kasama ko si Miyu sa pagkain.

"Ahmm.. Ate Aoi, bakit parang.. nag iba na si Miyu?" tanong ko kay Ate Ao.

"Hmm.. Oo maraming nagbago pero sya parin si Yuki, sya parin ang mapagmahal kong kapatid." seryosong sagot ni Ate.

"You're right, as always." puri ko sa kanya.

"Wala akong pangsuhol sa'yo! By the way do you know who is Steph?"

"Yeah, at sya rin si Miyu. 'Di ba?" hindi naman ako ganun katanga. Now I know why I feel the same with Steph and Miyu, dahil iisa lang sila. Ang genius ko talaga! ^o^v

"Wow! Infairness your brain functions better now. Natutunan mo na ring gamitin!" asar niya sakin. Grrr!

"Yeah,yeah. Let's get serious Ate Ao, gano na ba kalala ang sitwasyon ni Miyu at kailangan nyang mag-disguise at bumukod?" seryoso kong tanong kay Ate Ao, nagseryoso na rin naman sya.

"Well, isa lang naman ang nag-cause ng lahat ng 'to. Kidnappers. Nagsimula sa pagdukot sa kanya at nagpapatuloy parin hanggang ngayon. Hinahanap sya para bihagin ulit, pahirapan o kung ano man ang rason nila. Sinabi ko 'to sa'yo because I trust you, Ken. I know you can protect my 'lil sissy more than I can. But remember, bantayan mo ring maigi ang sarili mo. You know Yuki, mas gugustuhin niyang mapahamak ang sarili nya kaysa sa iba." sabi ni Ate Ao na titig na titig sa mata ko na parang dapat lahat ng sinabi nya ay tatandaan ko.

"I will."

*grumble*

"Hehe, gutom na pala ako. Can I have your adobo now Ate Ao? (^o^)>"

"Oo na, eto na. Aalis muna ako Ken, kaw na bahala sa 'lil sissy ko~ ;)"

Aoi's POV

Iniwan ko si Ken sa condo ni Yuki para makapagbonding naman yung dalawa~ nakakakilig talaga yung dalawang yun! haayy, bagay na bagay sila!

"Hooo!" I exhaled sa tapat ng pinto.

Eto na! Makikita ko nanaman siya >///< kinakabahan na naman ako! Tinignan ko ang relo ko, 5 seconds to go! 5,4,3,2,1!

*tok tok!*

Binuksan ko agad ang pinto pagkatapos kong kumatok baka kasi hindi nya ako papasukin! Naniniguro lang!

"You can't come in."

Ehh!! Eto nanaman umiinit nanaman ang mukha ko, boses palang niya! Waah! wala akong paki sa sinasabi niya basta marinig ko lang ang boses nya! >///<

"You only have fifteen minutes, go on with your business." iritang sabi niya.

"A-a-adobo! tama adobo! nagdala ako ng adobo! luto ko to~ ^///^" sana naman hindi ako nautal!

"I don't want that. I don't want to eat." he said in a bored tone.

"Masarap 'to! promise~ gusto mo subuan nalang kita? ^///^"

Kyaa! ang swerte ko ngayong araw~

"N-no. ~///~"

No daw pero nagblublush sya! Lalo pa syang gwumapo~

"Say Ahhh~ ^o^"

"I said no." ang tigas naman nito!

"Please *puppy eyes* Kahit isa lang." walang taong makakatanggi sa puppy two colored eyes ko! Pumayag ka *_*!

"No." he said in a very cold voice.

Ouch! hindi ba ako attractive para sakanya? sabi nila maganda ako. Bakit hindi nya napapansin yon? Aisht! wala akong paki! You'll fall for me for sure! Hindi moko mapapasuko!

"Sige na, oh. Pag natikman mo 'to hindi kana mamimigay! Say Ahh~~" pilit ko pa rin sa kanya pero marahas nyang tinabig smg kutsaramg hawak ko. Natapon tuloy sa sahig.

"Ano bang hindi mo maintindihan sa sinabi ko?! Hindi kaba makaintindi ng English? Ayaw ko nga nyang isinusubo mo!" sigaw nya sakin.

Gulat kong tinignan siya, hindi pala sya namumula dahil sa kilig kundi dahil sa galit. Napayuko nalang ako at pinagmasdan ang natapong pagkaing niluto ko. Hindi naman kailangang magtapon ng pagkain... Pero kung sabagay kasalanan ko rin naman.. Kung hindi lang ako makulit.

"S-sorry..g-gusto ko lang namang m-matikman mo yung l-luto ko." pinipigilan kong umiyak sa harap nya, ayokong makita nya ako sa nakakaawang estado. Ayokong maawa lang sya sakin, gusto kong mahalin nya rin ako.

*tiit tiit*

"Time's up, umuwi kana."

"Ahh.. Y-yeah, see you tommorrow! ^o^"

Nilagay ko yung pagkain sa lamesa nya hoping na kakainin nya, sana. Lumabas na ako sa kwarto nya at pumunta sa rooftop ng hospital na'to.

Ken's POV

Nandito ako ngayon sa kwarto ni Miyu at binabantayan sya ng maigi. Naka ready ako sa surprise attack may tinidor akong armas!

"Hmm... Kwash.."

Napatingin ako kay Miyu, nagsasalita pa rin sya habang tulog :). Chineck ko kung may lagnat pa rin sya, good thing wala na. Ang cute nya matulog! ^///^. Napaka kalmado nyang tignan *b-dhump b-dhump* eto nanaman! Bakit ba kapag nandito ka parang nababaliw yung puso ko? Sabi ni Ate Ao nung bata ako, crush daw 'to. I wonder crush pa rin ba 'tong nararamdaman ko ngayon?

"Miyu, do you know the effects you're causing to me?"

Hinawakan ko ang kamay nya and I can feel some electricity running through it. See? lagi ko 'tong nararamdaman sa t'wing hahawakan ko ang kamay mo. Hindi ka naman siguro magagalit sakin,no? Bata palang  naghoholding hands na tayo ^///^.

*yawn*

"Good night, Miyu."

EnA: sorry po sa napakatagal na update. Bukod po sa busy sa school ay nagloloko po ang wattpad ko. •.•v peace!

Random fact lang po, alam nyo po ba na may certain chemical na pinapadala ang brain natin sa tuwing hinahawakan natin ang taong mahal natin kaya nagcacause ng kuryente. Ang chemical po na yon ay pinapababa ang temperatura ng katawan na nagreresulta sa static electricity na nararamdaman natin.

Ja~