Someone POV:
Napatingin ako sa pinsan Kong masayang nakikipagkwentuhan sa syota niyang si mark,bago ko lang tong nakilala si mark,pero sa sarili ko mukhang matagal nakaming magkakilala.Tinatanong ko nga siya kung magkilala kami before,pero sinsagot niya hindi daw. Pero he look familiar.
"Chess! Okey,ka lang ba?" Tanong ni mabby sa akin,she is my cousin.napatingin nalng din si mark.
"Ahh! Oo"sagot ko sakanya
"Bakit natulala ka dyan?" Tanong niya,bakit ganyan siya makapagtanong?,"may masakit ba sayo?" Tanong niya ulit,pero mahahalata mo sa bawat tanong niya ang pag-alala.
"Don't worry,I'm fine,"sagot ko sakanya,I gave her a smile,then she smile me back.
Napagdesisyonan ko munang iwan silang dalawa ni mark,mukhang matagal pasilang matapos.
"Ahm,mark and mab! Alis muna ako
Punta muna ako sa canteen,nagugutom nakasi ako"biglang singit ko.tumingin naman silang dalawa sa akin.
"Okey,kita nalang tayo mamayang uwian"sagot ni mabby.tumango ako bilang sagot sa sinabi niya,kinuha ko na ang bag ko at nagpaalam na sakanilang dalawa.
Pumunta ako sa rooftop nitong school na pinapasukan ko,dito ako madalas tumatambay pag-wala na akong klase. Tahimik dito at halos walang gaanong tao, hindi ko alam kung bakit hindi gaano pumupunta ang mga estudayante dito?.Hindi ba nila alam na kung gaano ka ganda dito.
Kinuha ko sa bag ko ang cellphone ko, I received a one message, galing Kay mabby.
mabby:
Chess, sa parking lot nalng tayo magkita.
Me:
Okey! Kita nalng tayo, mukhang mamayang 3:00 pm payung next subject ko...
Mabby:
Okey, :)
Mukhang susunduin kami ni mang Ben ngayon,napahinto ako,ng may lalaking tumabi sa akin sa pagkakaupo.
"Wala kabang kasama?" Tanong niya, he wear a black T-shirt and blue pants.
"Ahm! Wala nman!" Sagot ko sakanya,he just smile.
"Pwede dito muna ako!?" Tanong niya.
"Okey" sagot ko sakanya ,yung mata niya may pagkasingkit and he have a red kissable lips.
"I'm drick!,"pagpakilala niya sa akin.
"Chessty" sagot ko sakanya,we shake hands,bakit ang lamig ng kamay niya?.
Tahimik lang kaming dalawa,pareho kaming nakatingin sa langit,I didn't feel awkward to this person!?. Mukhang comportable ako,. Tinignan ko ang aking relo kung anong oras na?,its already 2:30 in afternoon.Dali-dali Kong kinuha ang bag,napatingin namn siya sa akin.
"Ahm, alis nako,may klase pa ksi ako" sabi ko sakanya. Tumayo siya at humarap siya sa akin.bigla niya akong niyakap,I was shock.
"Pwede,payakap muna,kahit ilang minuto LNG"sabi niya,Hindi ako makagalaw,dapat tinulak ko na siya ngayon?,pero bakit hindi ko magawa?parang sa yakap niyang ito,parang-parang matagal ko ng hinahanap.
"Alam mo ba na, may mahalagang tao,na gusto kong yakapin,at makasama habang buhay"sabi niya,damang-dama ko ang sakit sa dibdib niya,parang kahit anong oras may tutulo ng luha sa mga mata niya.
Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin, at tumingin siya sa mga mata ko.
BINABASA MO ANG
PAALAM (one shot)
Historia Corta"I promise no matter how difficult this gets, no matter how frustrated i get, I won't give up with all my heart sweety,I going to fight for it because you worth it" "I may not your perfect one,but i will always try to be your the right one" They are...
