The Library

50

Pov Laura

Zenuwachtig staar ik in de spiegel naar mijn sneeuwwitte trouwjurk.

In het topje zit een draai, waar glinsterende kralen opzitten. De jurk valt wijd om mij heen en eindigt in een lange sleep.

In mijn haar zit een klein kroontje, waar mijn haar in krullen onderuit valt.

"Klaar, dropje?"

Ik draai mij om naar mijn vader en glimlach nerveus. "Ja." Ik kijk naar moeder die met tranen in haar ogen naar mij kijkt. "Zo groot al, en zo'n mooie meid." Ze lacht en geeft mij een kus op mijn voorhoofd. "Ga, en wees een prachtige vrouw." Ik kan niks anders dan knikken.

Ik staar naar zijn gezicht. Zijn donkere haren, zijn mooi gevulde lippen, zijn neus. Ik houd mijn adem in wanneer ik in zijn donkere ogen kijk die mij teder en liefdevol aankijken. "Ik wil." Zijn stem klinkt mij als muziek in de oren.

Alles was anders toen ik hem leerde kennen, toen ik met hem door het leven ging. Het werd zonnig, kreeg weer plezier en lachte. Ik werd voor het eerst verliefd. Het leven neemt soms een rare wending. Het enige wat je kunt doen is meegaan en het beste ervan maken, en dan loopt het goed af, je wordt gelukkig maar dat ligt aan jezelf. Jij maakt de keuzes in je leven, jij kan ervoor zorgen dat je gelukkig wordt. Kijk waar ik geeindigd ben. In de armen van Kayne, mijn eerste en laatste liefde.

"Ik wil." En ook zo, klinkt mijn stem door de zaal. Verbonden aan hem, voor de rest van mijn leven.

Einde