İyi akşamlar..
Ben 14 yaşındayım.Evet küçüğüm de herkesin hisleri düşünceleri olur değil mi?
İlk defa İngilizce dersindeyken sıkılmış defteri karalamaya başlamıştım.Aklıma ilk orada geldi bu kurgu. Sadece düşüncelerimi yazdım ben. Tuhaf ama iyi hissettiriyor nasıl desem rahatlatiyor, kafa dagittiriyor.
Yazdığım hikâyenin-ya da turunu tam olarak bilmiyorum- başlığını EMEL yaptım.
Neden mi???
Emre ve Elis başrolü ve isimlerinin ilk 2 harfini birlestirdim. Nedenini de bilmiyorum.. İçimden geldi.
Wattpad hesabını yanlışlıkla sildim .
Bu yeni hesabjm ve bu hikayemi-ilk hikayemi- votelemeyi,yorum yapmayı bırakın göz gezdirmenin çoğaldığını görünce bile mutluluktan gözlerim doluyor.Düsuncelerimin okunuldugunu hissetmek çok farklı..
Ablalarim,abilerim,kardeşlerim lütfen bana iyi mi ya da kötü mu olduğunu bildirin, yorum yapmak istemiyorsanız bile lütfen bu bölüme yapın sizden rica ediyorum..
Yeni yıl size hayatta mutluluk getirsin.. :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUHTAÇ'ım
RandomMasum 3 yasında 2tane çocuk.. Emre ve Elis ... Birbirinden habersiz aynı günde farklı yerlerde trafik kazasi.. Aynı gün hayatı değişen insanlar.. Hem SEVMEYE hem de SEVİLMEYE muhtaç iki insan.. Ve; YILLAR SONRA KADER ONLARI BİR ARAYA GETİRECEK.. ...
