Elis'ten
Bugün 20 Eylül bundan 15 yıl önce hayatımın değiştiği gün.
Anne ve babami son kez gordugum gun.
O zaman 3 yasında bir çocuk iken şimdi 18 yasinda bir kız.15yil önce burada ne olduğunu bilmeden etrafta aglayanlari inceleyen olayı,hiçbir şeyi anlamamis çocuktum. O mermerden yapılmış beyaz mezar taşlarını temizleyen her gün annemi ve babamı dusunen,yetimhanede büyüyen bir kizzdim.Ben Elis DOĞAN.
Bugün annemi ve babamı toprağa verdiğim,18ime bastigim gün..Emre'den
Nergis, zambak,safran,anemon ve krizantemler gibi çiçekler annemin ve babamın mezarını susluyorlardi. Bugün ailemi kaybedeli tam 15 sene oldu . Bugun 18 yaşıma girdigim gün. Kendi kararlarını alacağım zaman.. Bugün 20 eylull.. Ve ben Emre SEÇKİN.
Merhaba ben ilk defa hikâye yazmak için böyle bir başlangıç yaptım.. İnşallah begenirsiniz..:)
Multimedya: Emre nin küçüklüğü...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUHTAÇ'ım
AcakMasum 3 yasında 2tane çocuk.. Emre ve Elis ... Birbirinden habersiz aynı günde farklı yerlerde trafik kazasi.. Aynı gün hayatı değişen insanlar.. Hem SEVMEYE hem de SEVİLMEYE muhtaç iki insan.. Ve; YILLAR SONRA KADER ONLARI BİR ARAYA GETİRECEK.. ...