a BESTFRIEND's Life

ABL 2.

Hi guise! Magulo ang story na to. Pagpasensyahan nyo na ha? :3

__________________________

PIA's POV

"Gagawin ko ang lahat mahalin nya lang ako."

Yan ang motto ko ngayon. E kasi naman, Bat kasi hirap na hirap akong kalimutan sya. Naiinis ako sa sarili ko dahil bakit sa dinami dami pa ng lalaki siya pa? Ugh. Sana hindi na lang but he gave me too much to remember kaya siguro di ko sya magawang kalimutan. :/

Recess Time

Halos tatlo lang kami dito sa room, Andun ata sila sa canteen. Bakit? Kasi malamang nakain. Okaaaay.

Umob-ob na lang ako. I don't wanna eat, I'm so depressed. Gahd. -.-

I was about to sleep ng . . .

"Oy babeeeee! *o*"

Kilala ko na kung sino sya. Si Judi. -.-

"Tss."

"Bakit di ka nakain?"

"I don't want to."

"Babe, Alam mo usong maging masaya pagmay time."

"Ang hirap kasi."

Once again may tumulo na naman mula sa mata ko.

"Alam ko namang mahirap e pero hindi mo kelangang magkaganyan."

"Babe, sabihin mo? May mali ba sakin? Hindi ba ko maganda? Hindi ba ko sweet? I can be sweet If He wants to. :("

"Babe, wag mong sabihin yan. Maganda ka, Alam kong alam mo yan. Ang daming nagkakagusto sayo dito sa school oh."

"Hindi ko naman kelangan ng madaming nagkakagusto sakin kasi Isang tao lang naman yung gusto ko yet I can't make him love me."

"Alam mo babe? Ang tanga mo sobraaa. :3"

"Sige nga. Bakit?"

"Kasi pumayag kang maging magbestfriend kayo yet alam mong mahal na mahal mo sya."

"Gusto mo talagang malaman kung bakit ako pumayag?"

"Kasi ayokong mawala sya sakin kasi alam kong hindi ko na kaya."

"Bakit naman sya mawawala sayo? Magkaibigan pa din naman kayo ah kahit hindi kayo BESTFRIENDS."

"I know, Kapag bestfriend ko sya. He wouldn't know that I'm still inlove with him. I can be much closer to him."

"Pero dahil dyan patuloy ka lang na masasaktan. Babe, Could you just forget about him? And live your life."

"Sana ganun kadali yon babe. Sana, pero may aaminin ako sayo."

"Ano?"

"Ang sakit sakit na."

And there, Yung mga luha na kanina ko pang tinatago. Hindi ko na mapigilan.

"Babe, stop na. Kaya mo yan. Andito lang naman ako diba?"

I didn't utter to say anything and let my tears fell. Sana pagkatapos ng luha na to, Matapos na ang lahat. Ngayon, Naiisip ko na "If I didn't met Sean would I still suffer for this kind of pain? Maybe not."

After that moment, Pinilit kong hindi na umiyak.

Dismissal

Dali Dali akong lumabas ng room. Pero may biglang tumawag sakin.

"Hi Pia. *with matching killer smile*"

No! Not know. Haggard fes pa ko. Gahd!

"Hello Kuya!"