Ardında nice kin gizlenir karanlığın..
Işık tuttukça koyulaşır, kesinleşir, kanatır..
İçinde zehre dönüşen bir su damlası gibi..
Ne masumiyet saflıkta, ne suskunluk kızıllıkta...
Zamanı kirletir yansıyan dolunay..
Birkaç damla kan düşer toprağa..
Sessiz bir acı ilerler yaka yaka..
Dilden dökülen kalp düğümleri okunur kulağına, bizeyse yalnızca çığlık...
Kirletiyorsun göğü..
Yerin yok toprakta..
Uykusuz değil kalpsiz uyanacaksın sabaha..
Varlığını biraz olsun özleyeceksin birini sevmenin...
..
Bazıları bunu hak ediyor...
MEYUS
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEYUS
PoetryYanlış zamanda yaşayan bir Meyus'un ait olduğu zamana gidene değin görüp hissettikleri..✌
