"Ne ne ne "diye kekelemeye başladım.Kalbim durucak gibiydi ve juriden biri bana tekrardan"Kabul edildin,tebrikler"dedi ve ben kapıya doğru gidip salondan çıktım.İnanamiyorum ya resmen kazanmıştım inanamıyorum.Dikelip karşıma bakınca Nayeon'u gördüm ve onun yanina gittim.Bana
"Eee noldu sonuç kazandın dimi."dedi ve ben de ona
"Hayir malesef kazanamadim "dedim o da bana bakıp ağlamaya başladı.Hemen ona
"Niye ağlıyorsun?"dediğimde
"Ben senin de kazanacağını düşünmüştüm."dedi.
"O zaman doğru düşünmüşsün."dedim.Nayeon kafasını kaldırıp bana baktı.Ve gülümseyip bana sarıldı,onunla birlikte çıkışa doğru ilerledik.Çıkışta bizi Nayeon'un annesi ve babası bizi karşıladı,Nayeon büyük bir sevinçle annesine sarıldı.İçimde bir burukluk oluştu çünkü ailem Kore'ye gelmemi,ünlü olmamı istemiyorlardı bu yüzden beni reddetmişlerdi.Aslında bu beklediğim bir sonuçtu.Ama annem beni merak ettiği için arıyordu.
Nayeon annesi sarılmayı bıraktıktan sonra bana dönüp,annesine bakarak anne "Bu Elif,o da senin gibi Türkiye'li"dediğinde annesi bana bakarak benimle konuşmaya başladı.
"Merhaba,kızım nasılsın,buraya nasıl geldin,tek başına mı geldin?"Ben de
"İiyim sağolun,siz nasılsınız,evet buraya tek geldim malesef ailem beni bu konuda desteklemediler"dediğimde bana üzgün bir yüz ifadesiyle baktı.
"Peki buraya nasıl geldin,nerede kalıyorsun,nasıl geçiniyorsun?"
-"Buraya gelmeden ailemden gizlice çalışıyordum,pasaport ve uçak bileti parasını tamamlayınca buraya geldim,açıkçasını söylemek gerekirse evet korkuyorum ama yapıcak bir şeyim yok,kafede çalısıyorum,pansiyonda kaliyorum "dedim ve Nayeon'un annesi kocasının yanına gidip 5dakika gibi bir süre konuştular ve Nayeon,annesi ve babası yanıma geldiler.
Nayeon bana bakarak gülümserken,annesi söze girdi.
"Kızım bu arada söylemeyi unuttum benim adım Hatice,ben Adana'lıyım ."diyince ben şok Allah'im sen ne kadar büyüksün Kore ve Adana baya süper ya abi sen nerden buldun Adanalı kadini.Ben biraz şaşırınca
"Tabi sen şaşırmıssındır ama napalım,bu arada bizim sana bir teklifimiz var."dedi.
-"Ne teklifi?"dedim.
"Şimdi kizim ben bir anneyim,bir evladın annesiz,babasiz tek başına kalması benim içime sinmez,gel bizimle birlikte yaşa,sen de benim ikinci kızım ol,bizimle birlikte kal,Nayeon ile birlikte okula gidin,ders çalışın,gezin,iki kız kardeş olun."dediğinde gözümden akan yaşlara engel olamadım.İşte nerede olursan ol kendi milletinin insani gibisi kimse olamaz.Ben hala ağlamaya devam ederken
"Kızım nolursun ağlama kıyamam."dedi.Ben de
"Kusura bakmayin bir an aktı,hem kabul edemem,açıkçası size de yük olmak istemem."dedim
"Kızım lütfen ne yükü"dedi.Hemen hemen 20 dakika beni ikna etmeye çalıştılar ve başarılı da oldular.
Kabul ettiğim zaman Nayeon bana sarıldı ve
"Kabul ettiğine inan ki çok sevindim,sonunda bir kız kardeşim oldu."dedi.Gülümsedim.Hep birlikte benim kaldığım pansiyona gidip eşyalarımı aldık.Sonrada Nayeon'un evlerine doğru yol aldık,eve geldiğimizde ben şaşkın gözlerle etrafa bakıyordum.
Burasi bizim ülkemize göre sokakları dardı,farkliydi yani.Evin içine girdiğimizde Nayeon beni kolumdan tutup bir odaya doğru götürdü,odanin kapisini açtığında büyük ihtimal burasi onun odasiydi,gerçeği söylemek gerekirse odasi fazla pembeydi ve çok şirindi.
Onunla birlikte eşyalarımï yerleştirdik,sohbet ettik,etmeye devam ederken odanın kapisi çalindi ve içeriye Nayeon'un babasi girip
"Kizlar sohbetinizi bölüyorum ama hadi yemeğe."dedi.Nayeon ile birlikte kalkip salona gittik.Ben elimi yikama için lavabonun yerini sorup,gittim.Yüzüme uzun uzun su çaldım,kendime gelmek için.Salona gittiğimde yer sofrasında beni bekliyorlardı.Ben de yer oturduğumda Hatice teyze "Afiyet olsun,hadi başlayalim."dedi.Masanin üzerine baktiğimda çubuklar vardi,abi ben kim çubuk kullanmak kim Hatice teyze bunu anlamiş olucak ki bana kalkip çatal ve kaşik getirdi.Gülümsedim.Yemeğimiz bitince ben,Nayeon ve Hatice teyze birlikte sofrayi topladik.
Biraz hep birlikte otuduktan sonra biz Hatice teyzelere "İyi Geceler"diyip Nayeon'un odasina gittik.Pijamalarimizi giyip oturuken birden telefonum çaldi.Arayan annemdi hemen açtim telefonu.Annemle konuşurken ağliyordum onu çok özlemiştim,anne kokusu dedikleri var ya inanilmaz bir şey annemin kokusunu çok özlemiştim.Anneme olanlari anlattim bana dikkatli olmami söyleyip konuşmamizi sonlandirdik.Yatağa yattığizda düşündüm .
Aslinda her şey daha yeni başlıyordu.....
