×Shan's POV×
Di ako mapakali. Ewan kinakabahan ako para mamaya. Kasi Naman..tong mga katrabaho ko,nag-ayang kumain! Manlilibre daw yung isang co-writer Namin. At ang masaklap (masaklap nga ba?) Eh dun sa restaurant Kung saan si James! At narinig ko rin..na sakanya yun.
Narinig ko kasing nag-uusap sila. Tapos yun nga,Alam nila na si James yung may-ari. Tinupad niya talaga yung pangarap niya. Kung Di niya nakalimutan ang Plano niyang mag-chef...sana Di niya rin ako nakalimutan! >_<
Natapos ko na ang COME BACK TO ME.
At ang mga co-writers ko pupunta na. Kaming lahat nga ang pupunta eh.
Hayy..sana kapag nakita niya ko. Maging masaya siya.
Bah! Dapat lang talaga! Kasi for his information! Ako yung pinangakuan niya ng habangbuhay na pagmamahal! Lels.
Eto na nga...papunta na kami dun.Mabilis lang kaming nakarating.
Pumasok kami. At wow ah. Ang ganda at sosyal dito.
Naalala ko tuloy nung first date Namin nung kami na. Sa restaurant kami nun. Sabi pa nga niya..balang araw magkakaroon siya ng ganito.
At...natupad niya. I'm proud of him. :)
Umupo na kami at nag-order. Masaya Naman.
Nang biglang...
"Gudevening Sir and Mam...I'm the owner of this restaurant. :) Do you like the food?" Pormal na tanong niya. Napatingin siya sakin. Pero......parang wala lang. Nginitian niya lang ako. Pati na ang mga kasamahan ko.
D-di niya ba ako maalala??
I felt like crying.
Mas masakit pa toh. </3
W-why? Bakit Di niya ko maalala.
Napatingin siya sakin at nagulat siya..
"Maam? You look pale! May problema po ba? "
:''''(( akala ko.......ugh!
Umiling lang ako at nagpaalam na magcocomfort room.
Pagdating ko dun humanap ako ng cubicle then umiyak.
Why?? Bakit Di niya ko kilala? Bakit Di niya ko maalala? Ang sakit sakit.
<////////////////////3
Parang tinutusok ang puso ko ng sandamakmak na kutsilyo.
Then all our happy memories flashback again.
*sob* *sob*
Kinalimutan na niya ko.......
Does this means...kailangan ko na rin siyang kalimutan? :'(
BINABASA MO ANG
Unforgettable Promise
Teen FictionI can't forget the promise that he told me,it is still in my mind and heart.It is unforgettable. Years passed..I'm losing hope. Where are you? Did you forget your promise? Is it really true that PROMISES ARE MEANT TO BE BROKEN? "Unforgettable Prom...