Fall In Love With The Badboy.

deel vier

Britney pov
Nadat ze zijn vertrokken ga ik maar weer naar mijn kamer. Ik doe mijn oordopjes in en doe mijn ogen dicht als ik ineens stenen op mijn raam hoor. Ik doe mijn raam open en kijk naar beneden en zie Luke daar staan. Ik kijk met grote ogen naar hem. Hij kijkt omhoog en lacht naar me waardoor ik snel het raam dicht doe. Wat doet hij nou hier? Mijn moeder gaat me echt vermoorden als ze hem ziet. Ik loop naar de voordeur en open hem.

'Luke? Wat doe jij nou hier?' fluister ik.

'Ik wou met je praten over wat er vandaag gebeurde op school.' zei Luke.

'Oké. Kom maar binnen.' zei ik als ik de deur voor hem open hou.

Ik laat hem op de bank zitten en haal wat drinken voor ons. Ik zet het op tafel en ga naast hem zitten.

'Dus vertel maar. Waarom wil je over vandaag praten?' vraag ik als ik eenmaal op de bank zit.

'Ik wil sorry zeggen. Sorry dat we je in elkaar sloegen.' zei Luke.

'Het is al goed.' zei ik met een glimlach.

'Nou zo ziet het er anders niet uit met een paars oog en een gescheurde lip.' zei Luke als hij wijst naar mijn gezicht.

'Oh dit. Nee dit is niet jou schuld. Ik ben gewoon van de trap gevallen. Ik zette een verkeerde stap en viel.' lieg ik alweer.

'Jaja en dan heb je een paars oog en een gescheurde lip. Hoe kom je er echt aan Britney?'

'Oké ik ga je iets vertellen dat je echt aan niemand anders mag vertellen. Zelfs niet aan jou vrienden of aan Ariana, Jacky en Brandon oké?'

'Oké? Wat is er dan gebeurd?'

'Mijn moeder. Ze is een alcoholist en gebruik drugs sinds ze gescheiden is van mijn vader vijf jaar geleden. Ze drinkt en gebruikt zoveel dat ze soms door het lint gaat en me.. me mishandeld.' zei ik.

Luke kijkt me met grote ogen aan en deinst achteruit.

'Wat? Waarom zei dat gewoon niet eerder? Dan had ik je nooit gepest.'

'Omdat ik sowieso wist dat je me toch nooit zou geloven en me toch zou pesten.'

'Je moeder moet naar een kliniek. Ze kan je niet langer pijn doen Brit. Ze maakt je helemaal kapot.'

Ik kijk op naar Luke. Hij haalt mijn tranen met zijn duim weg en geeft me een knuffel waardoor mijn mouw een beetje omhoog gaat.

'Wat is dit?' zegt Luke als hij naar mijn arm wijst.

Hij rolt mijn mouw op en kijkt met grote ogen naar mijn arm.

'Snij jij jezelf Brit?' vraagt Luke.

Ik geef geen antwoord. Luke tilt mijn hoofd op en kijkt me recht in mijn ogen.

'Snij jij jezelf Britney?' vraagt hij.

Ik knik en draai mijn hoofd om zodat hij mijn tranen niet ziet.

'Waarom? Waarom doe je dat Britney?' zegt Luke.

Ik hoor een verdrietige toon in Luke zijn stem. Ik draai me om en zie tranen in Luke zijn ogen. Ik haal ze weg en geef hem een knuffel.

'Ik weet niet waarom ik het doe. Ik denk omdat ik me dan beter voel en al mijn problemen vergeet.' fluister ik.

'Kan je er alsjeblieft mee stoppen? Voor mij?'

Ik kijk op naar Luke en glimlach.

'Ik doe me best.'

We lachen allebei en kijken elkaar aan. Ik voel Luke zijn gezicht dichtbij komen. Ik sluit mijn ogen en voel zijn lippen op de mijne. Ik wikkel mijn armen om zijn nek. Ik voel dat Luke op mijn onderlip bijt. Luke trekt zich terug en kijkt me aan.

'Ik ga maar eens. Bel me als je me nodig hebt. Denk ook na over wat ik zei.' zegt Luke.

Hij staat op en loopt alvast naar de deur. Ik loop met hem mee. Ik geef hem nog snel een kus op zijn wang en glimlach naar hem. Hij geeft me een knipoog. Hij draait zich nog een keer om voordat hij wegloopt. Ik zwaai naar hem en loop weer terug naar binnen. Ik ga weer naar mijn kamer als mijn telefoon trilt. Ik kijk op mijn scherm.

Ik ben nog maar een paar seconden weg en ik mis je nu al. Raar hé?
-Luke.

Ik begin te lachen. Die Luke is echt grappig. Ik besluit hem toch terug te appen.

Ik mis je ook hoor. Ik zeg je eerlijk dat het niet raar is. Wat wel raar is is dat je zomaar ineens leuk vindt.

-Brit.

Ik wacht een paar minuten en krijg uiteindelijk toch iets terug.

Ik vind je niet ineens leuk. Ik vond je al leuk toen je bij ons op school kwam. Maar ik moest me reputatie hoog houden. Ik meende het niet om je altijd zoveel pijn te doen.
-Luke

Ik kijk met grote ogen naar zijn bericht. Zegt hij nou echt? Wat nee dit kan niet waar zijn.

En nu geef je ineens niet meer om je reputatie? Waarom had je het me gewoon niet eerder verteld?
-Brit

Omdat ik mijn reputatie niet wou verpesten. Nu geef ik er niet meer om omdat ik klaar ben met de badboy uit te hangen. Ik wil gewoon de echte ik zijn. Niet de badboy Luke.
-Luke

Ik snap het. Ik denk dat het gepest me gewoon naar mijn hoofd steeg. Sorry als ik je zomaar aanviel met die vragen.
-Brit.

Dat geeft niet Hon. Ik snap het wel als je dat wou weten. Ik moest het je toch op een dag vertellen. Ik moet nu helaas gaan. Calum en de andere wachten op me.
-Luke

Ik kijk met grote ogen naar het woord Hon. Noemde hij me echt Hon?

Oh oke...ik zie je morgen dan wel op school.
-Brit

Ik haal je morgen op om naar school te gaan. Ik wil niet dat je morgen nog meer pijn word gedaan door je moeder. Laat je fiets maar staan. Ik zie je morgen. Ik moet nu echt gaan Hon. Calum wordt helemaal gek hier van het wachten.
-Luke

Zie je morgen
-Brit

Nadat ik mijn laatste bericht heb gestuurd stop ik mijn telefoon weg. Ik neem nog even snel een douch, poets mijn tanden en ga in bed liggen. Ik doe mijn licht uit en val uiteindelijk in slaap.

Voor mij word het boek steeds spannender. Ookal schrijf ik het zelf *lacht*. Ik ga vanaf maandag misschien ietsje minder schrijven omdat ik dan veel te druk ben met school enzo. Ik ga nog wel proberen te schrijven, maar niet meer zoveel. Het is misschien laat maar alsnog Happy New Year iedereen.

xMoonlightLukeyx ♡