Friends With Benefits (H.s) (N.h)

Chapter 4

P.o.v Serena
@fayevanderflier
Ik zwaai en loop terug naar de kamer. Ik krap aan mijn pols.

"Man wat jeukt dat ding zeg" mompel ik in mezelf.

Ik loop naar het bed toe en ga er op zitten en schommel wat heen en weer. Ik zet de radio wat harder en hoor het liedje 'sorry' van justin bieber.

"IS IT TO LATE NOW TO SAY SORRY" zing ik mee en dans op het bed.

"Eehm alles oke?" Hoor ik iemand zeggen.

Ik schrik en val van het bed af maar iemand vangt me op. Ik kijk naar de persoon en zie dat het Niall is.

"Euhm sorry... bedankt" zeg ik en hij zet me neer.

"Geen probleem... Ik euhm ja" zegt hij en krapt aan zijn nek.

"Awkward" zeg ik lachend.

Ik loop naar de radio en zet hem wat zachter.

"Hoelang stond je daar trouwens" lach ik.

"Lang genoeg om te zien dat je niet kan dansen" lacht hij.

"En bedankt" zeg ik en geef hem een duwtje.

Ik ga liggen op mijn bed en kijk Niall aan.

"Zeg is wat over je zelf" zeg ik geïntresseerd.

"Nou ik ben Niall. Ik ben 19 jaar oud en ik ben dokter" lacht hij en gaat op mijn bed zitten.

"Euhh wie zegt dat dat mocht" zeg ik speels en beweeg met mijn vinger heen en weer.

"Ik want ik ben een dokter" zegt hij met een grijns.

"Dat zegt helemaal niks" zeg ik en duw hem van het bed af.

"Nou meneer ik ben dokter en lig graag op de grond bij het vuil. Heb je nog Hobby's of een vriendin ofzo" vraag ik en ga met mijn hoofd naar de rand van het bed en gooi mijn benenen omhoog en kijk hem aan.

"Ik speel gitaar dat is t. En nee ik heb geen vriendin" lacht hij en staat op.

"Wat doe jij dan na het breken van je enkels en tegen mensen aan lopen" lacht hij.

"Nou ik zit graag op mijn kop" zeg ik en maak een handstand op mijn bed waardoor mijn hoofd knalrood word.

"Je bent echt raar" lacht hij.

Ik draai me om en gebaar dat hij naast me mag zitten. Hij komt naar me toe en gaat zitten. Mijn haar zit helemaal door de war.

"Mooi zo je haar" lacht Niall.

"Haha grapjas" lach ik.

Je hoort oppeens een schaterlach naast me vandaan komen wat mij ook doet lachen.

"Waar lach jij dan om" lach ik en ik zie Niall wijzen naar Victoria en dokter Styles.

Je ziet Victoria met een koeienknuffel in haar bed samen met een koeiendekbed en een pyjama en allemaal stickers op het gezicht van Harry.

"Wie zou dat nou gedaan hebben" lach ik.

Harry zet Victoria naast me neer en ik ga ook in bed liggen.

"Oke Niall kom je mee we gaan" zegt Harry .

Niall draait zich nog om en geeft me een knipoog. Ik zwaai.

"Wat was dat nou weer" lach ik en richt me gelijk op Victoria.

"Nou kijk. Omdat ik dronken was en dokter styles het o zo grappig vond heeft hij mijn dekbed verwisseld en heb ik hem ondergeplakt met koeienstickers" zegt ze alsof het wereldnieuws is.

"Je bent echt een downie" lach ik.

---

"Hoelaaaaat is het" mompel ik.

" 1 minuut later dan dat het net was"lacht Victoria.

Ik pak mijn telefoon '00:49'. Ik draai me om en kijk om me heen.

"Ik heb een idee" zeg ik blij en spring uit mijn bed.

"Wat is er?" Vraagt Victoria.

Ik laat mijn bandje zien en ze kijkt me raar aan.

"Ik ben toch gehandicapt?!" Zeg ik met een grijns.

Victoria knikt. Ik trek haar uit haar bed en lachend wachten we op de lift.

"Kijk wel uit dalijk zien de dokters ons"lacht Victoria.

"En dan nog" lach ik en gooi mijn handen in de lucht.

We stappen uit en ik trek haar mee naar de ingang waar allemaal minigolf karrertjes staan en rolstoellen.

"Ik pak de minigolfkar" roep ik en Victoria gaat naast me zitten.

Zo scheuren we het hele ziekenhuis rond.

"Hier rechts" schreeuwt ze

"Hier links"

"Kijk uit daar zitten de meesten dokters" lacht ze.

Zo rijden we heel lang door tot dat er beveiliging staat. Hij kijkt ons boos aan.

"Wacht maar ik regel dit" fluisterd Victoria en ik begin te lachen.

"Sorry agent we wisten niet dat we overlast maakten" zegt ze zwoel en slaat een arm om hem heen.

De beveiliger kijkt verward en ik sla mijn hand voor mijn mond om me in te houden.

"Het zal niet nog eens gebeuren" ze wil hem net zoenen.

"NU" schreeuw ik.

Ze duwt hem snel weg en ik geef gas. Ze springt in de kar en ik rij snel weg. We schieten beiden in de lach en ik parkeer het ding weer. Ik pak snel rolstoel en Victoria duwt me en zo doen we alsof er niks gebeurt is.

"Kijk dat zijn ze" zegt de beveiliger en wijst naar ons.

"Dat kan niet zei is gehandicapt" zegt de andere agent streng.

We beginnen een beetje te lachen. En de beveiligers komen naar ons toe.

"Hoelang zijn jullie hier al" zegt hij streng.

"Waaat zeg je" schreeuwt Victoria.

"Hoelang u hier al bent." Schreeuwt hij terug.

"Ben ik een vent?" Herhaald Victoria hem.

Ik begin een beetje te lachen en trap hem.

"Sorry mijn been heeft wat kuuren." Zeg ik en Victoria rijd door.

----

We stappen de kamer binnen en vallen allebij op het bed lachend neer. Ik kijk haar aan.

"Dit was zo leuk!" Lach ik en geef haar een high-five.

~~~~
Whahahahah omg sorry.
Dit hoofdstuk is zo vaag.
But i don't care!
Hopelijk vonden jullie hem leuk!
De volgers komen er snel bij allemaal beter!
Hihi❤