Crush

Chapter 6

Martin's Point Of view

Sabado na ngayon... papunta ako sa bahay nila stacey para kamustahin siya mahigit dalawang linggo na kasi siyang hindi pumapasok eh

Ding...Dong

Nag doorbell ako, agad naman akong pinag buksan ng katulong nila at pinatuloy sa sala.

"Sir, hintay niyo po muna dito si ma'am"

"Sige po thank you"

By the way ako si Martin segara Cute, simple, matalino, at matapang haha... pero tapat mag mahal yup... pero sabi nila may pag ka manhid daw ako. Pero wews? Di ata totoo yon hahah

"M-martin?"

"Stacey! Kamusta ka?"

"O-okay naman a-anong ginagawa mo dito?"

"Binibisita ka, kasi ang tagal mo nang absent nag aalala ako" hinawakan ko ang kamay niya

Pero bumitaw siya...

"Martin may sasabihin a-ako sayo"

"Ano yon?"

"A-aalis na ako buka pupunta na ako ng US doon na ako mag-aaral"

"B-bakit?" :O

"K-kasi mas maganda ang standard ng pag-aaral doon kesa dito" tumalikod siya... pero niyakap ko siya mula sa likod

"Please... wag please, don't leave me" nang hihina kong sabi T_T

Inalis niya ang pag kakayakap ko at tumingin siya saakin sa mata sa mata

"Martin, i'm sorry para to sa future ko, sa future natin"

"No, hindi ka aalis"

"Sorry"

Tumalikod na siya..

"STACEY PLEASE! WAG!"

humarap siya at nag bigay ng weak smile

"I love you, wag mong kalimutan yan" tapos tuluyan na siyang umakyat sa taas nila

"STACEY!" hinawakan ako nf dalawang guard nila "BITIWAN NIYO AKO! STACEY PLEASE! wag" nanghihina kong sabi

Imilabas na nila ako sa bahay ni stacey, nag lalakad lang ako sa labas ng parang zombie

Bakit? Bakit niya ako iiwan? Minahal ko siya ng higit pa sa buhay ko. <\3

Hindi ko namalayan na dinala pala ako ng mga paa ko sa park naupo muna ako sa isang bench at nakayuko lang akong umiiyak

"Kuya? Umiiyak ka- Martin?!"

Tumingala ako, para tignan kung sino yung nakakilala saakin. Si gage pala

"Nako! Bakit ka umiiyak? May problema ba?"

"W-wala"

"Psss... wag mong solohin i-share mo naman"

"K-kasi si stacey pupunta na siya US bukas"

"Ah edi maganda"

"Ha?" Tinignan ko siya halatang gulat siya sa nasabi niya

"Ah... i mean hindi yon maganda na bigla-bigla ka nalamg niya iiwan dito ng ganyan"

"Samahan mo'ko gusto ko makalimot"

"Ha? Saan naman tayo pupunta?"

***

Nasa tapat kami ng bar ngayon

"T-teka 17 palang tayo. Bawal pa tayo dito"

Hindi na ako sumagot at hinila nalang siya papasok. Bar to ng tito ko kaya pwede ako dito

"Isang basong alak"

"Anong alak po sir?"

"Kahit ano"

Binigyan niya ako ng isang baso ng alak at ininom ko agad yon lahat

"Isa pa"

***

Nahihilo na ako

"Isha pa"

"Oy! Naka sampo kana! Tama na!"

"Haha don't worry gage kaya ko pa naman"

Nakakailang baso na ako. Parang naisipan kong mag salita

"Alam mo ba kung gaano kasakit ang nararamdaman ko ngayon? Ang iwan ka ng taong mahal mo?"

"H-hindi"

"HINDI PALA EH!"

"Martin a-ano ba tumigil ka nga!"

"Stacey, alam kung bakit ako nasasaktan ng ganto? Kahit hindi pa naman tayo matagal na mag karelasyon?"

"Wala si stacey dito m-martin"

"Kasi una palang mahal na kita"

"Una p-palang?"

"Oo.. wala akong ibang nagustuhang babae kundi ikaw lang" napa luha nanaman ako "mahal na mahal kita"

"Wala akong ibang hiling kundi ang makasama ka habang buhay"

"M-martin s-si gage to"

"Gage? Bakit ka umiiyak?"

"W-wala to"

"Shige"

Tapos wala na akong maalala na kahit ano

"Grabe mahal na mahal mo pala talaga si stacey no? Tignan mo ako kasama mo pero siya yung binabanggit mo... hay but don't worry i-i can be your re-rebound"

"R-really?" Hindi ako maka paniwala sa sinabing yon ni gage

"Yeah i-i can"

Niyakap ko siya "thank you" sana maka limutan ko na si stacey sa pamamagitan ni gage :(